Bjarmi - 01.12.1978, Blaðsíða 8

—
TALAÐ OG
ritað
<______________-—/
Orðið sigrar
Merkilegustu atburöir, sem nú
eiga sér stað í heimi hér, eru end-
urvakning kristinnar trúar í Sovét-
ríkjunum, sem sýna glöggt, aö sex-
tíu ára barátta viö að heilaþvo
Rússa og gera þá aö efnishyggju-
mönnum hefur verið til einskis. All-
ar ríkisstjórnir, hversu valdamiklar
sem þær eru, falla að lokum flatar
fyrir Orðinu, sem fyrir 2000 árum
kom til að búa með oss, þrungið
yndisleik og sannleika. Með öðrum
orðum, hið takmarkalausa vald fell-
ur í duftið fyrir takmarkalausri ást.
Malcolm Muggeridge.
Mbl. 13. maí s.l.
Gefum okkur iíma
Kennslustarfið er mikið ábyrgðar-
starf . . . þeirra starf (kennaranna)
er þó vanmetið eins og reyndar
flest annað uppeldisstarf í þjóðfé-
laginu, og þar á ég einkum við
starf foreldra og annarra uppal-
enda. Ég veit eiginlega ekki, af
hverju þetta stafar, en helzta skýr-
ingin er ef til vill sú, að uppeldis-
starf er ákaflega tímafrekt og erfitt
að leggja ákveðinn mælikvarða á
það, því það er ekki áþreifanlegt.
Barn, sem hlúð hefur verið að, er
það dýrmætasta, sem þjóðfélagið
getur eignazt, og vissulega sýnir
þaó sig, þegar fram í sækir . . .
Ég tel, að það dýrmætasta, sem
barni geti hlotnazt á eftir góöu for-
eins og þeim er lýst í Biblíunni,
blasa við. Enn hverfum við 2000
ár aftur í tímann — á meðan loft-
kældur bíllinn þýtur eftir malbik-
uðum veginum.
Við komum til hinnar 9000 ára
gömlu Jeríkó, Pálmaborgarinnar,
og niður að Dauðahafinu, sjáum
glytta í Qumran-hellana þar sem
handritin merku fundust 1947, og
ökum til baka og upp til Betle-
hem.
Jólaboðskapur á miðju sumri
„Og þú Betlehem, land Júda, ert
engan veginn hin minnsta meðal
höfðingja Júda; því að frá þér mun
eldri, sé góður kennari . . . Börnin
í dag eru oft svo mikið ein, að þau
þrá að tala við kennarann og snerta
hann, því að foreldrarnir haft oft
lítinn tíma tii að sinna þeim.
Að mínu mati hefur skólinn því
breytzt mikið á undanförnum árum
og á nú ekki einungis að miðla
fræðslu, heldur gegnir hann jafn-
framt mikilvægu uppeldishlutverki,
en því miður hefur hann varla mann-
afla til þess að sinna því hlutverki
sem skyidi, þar sem það er svo
afskaplega tímafrekt.
Rósa Björk Þorbjarnard., endur-
menntunarstj., Mbl. 2. sept. s.l.
Ljúfasia endur-
minningin
Yfirslökkviliðsstjórinn, Svend
Aage Rasmussen, segir frá indæl-
asta atburðinum, sem fyrir hann
hefur komið, í danska blaðinu
„Kommunalarbejderen":
,,Ég ók sjúkrabíl, þegar ég var
ungur slökkviliðsmaður. Dag nokk-
urn vorum viö sendir til fyrirtækis
eins við Kongens Nytorv. Þar hafði
drengur dottið í gegnum búðar-
glugga, svo að annar handleggur-
inn hafði næstum skorizt af hon-
um. Honum blæddi mjög mikið,
þegar við komum á slysstaðinn. Við
stöðvuðum blóðrennslið eins vel og
við gátum og lögðum drenginn inn
í bílinn. Ég var aðstoðarmaður og
settist þar við hlið þessa litla sjúkl-
ings.
Á leiðinni til sjúkrahússins biður
hann mig að leggja slasaða hand-
legginn yfir hinn heilbrigða. Ég gerði
það með gætni. Þá spennti hann
greipar og fór að biðja. Hann bað
Drottin að sjá vel um foreldra sína,
eftir að hann væri dáinn. Þegar
hann hafði lokið bæninni, lagði hann
aftur augun, og er við komum til
sjúkrahússins, var hann látinn."
Utsyn, 27. tbl. 1978.
koma höfðingi, sem vera skal hirðir
lýðs míns, ísraels" (Matt. 2,6).
Vellimir eru enn á sínum stað,
gröfin, þar sem Jakob ættfaðir
fsraels jarðsetti Rakel konu sína,
rétt fyrir utan borgina. í Betlehem
fæddust Davíð konungur og Jesús
Kristur. Þannig verða ljóslifandi at-
burðir, sem við höfum lesið og lært
um, og ekki er hægt að hugsa sér
annað en allt standi heima.
Betlehem (Brauðhús) er aðeins
8 km frá Jerúsalem og þær næst-
um samvaxnar, rétt eins og Reykja-
vík og Kópavogur.
Fœöingarkirkjan: Konstantín
keisari reisti hana í upphafi um
330 e.Kr. Hún er elzta kirkja í
heimi, sem enn er í notkun. Kirkju-
leg er hún þó ekki að sjá að utan,
dymar svo lágar, að jafnvel ég
verð að beygja mig, en það er
reyndar vel við hæfi, þetta er helg-
ur staður, fæðingarstaður frelsar-
ans. Héðan hljóma á hverjum jól-
um ómar klukkunnar út um víða
veröld.
Inni í kirkjunni er meðal ann-
ars kapellan, þar sem englamir
birtust Jósef. Einnig kapella Hieró-
nýmusar kirkjuföður, sem lauk
við fyrstu latnesku biblíuþýðing-
una (Vulgata), en hann kom þang-
að frá Róm um 385 e.Kr. Nokkur
slitin steinþrep niður, og Fæðingar-
hellirinn kemur í Ijós. Hann er ei-
lítið langur og mjór, hvorki hátt
til lofts né vítt til veggja og loftið
þungt. Þó þröngvum við okkur öll
inn í einu, kórinn syngur fagran,
íslenzkan sálm. Veggir em bert
grjótið, en tjaldaðir dúkum. Ótal
reykelsisker hanga niður úr loft-
inu.
Hægra megin við dymar er fæð-
ingarstaðurinn. Þar er letrað á
silfurstjörnu á gólfinu á latínu:
„Hic virgine Maria Jesus Christus
natus est,“ hér fæddist Maríu mey
Jesús Kristur. Til vinstri er jatan.
— Hugann grípur helgi. —- Það var
reyndar 18. júlí — en hvað gerði
það? Jólaboðskapurinn hljómaði í
hug og hjarta:
„Yður er i dag frelsari fæddur,
sem er Kristur Drottinn í borg
Davíðs“. — „Því að svo elskaði Guð
heiminn, að hann gaf son sinn ein-
getinn, til þess að hver, sem á hann
trúir, glatist ekki, heldur hafi
eilíft líf“. Fagnaðarboðskapurinn
er alltaf til reiðu. Hvert manns-
hjarta á sín jól, þegar hann fsér
að komast að.
Átt þú hin sönnu, eilífu jól i
þínu hjarta? Guð gefi þér náð til
þess.
*
Frásögn mín er aðeins smábrot
af minningum úr þessari ferð. Ég
vona þó, lesandi góður, að þú hafir
orðið einhvers vísari, áhugi þinn
vaknað til að fræðast meira um
landið, sem ól Drottin vom og
frelsara, — og um Guðs útvöldu
þjóð, ísrael.
Shalom (friður).
Todaraba (þökk).
Anna Sigurkarlsdóttir.
Greinarhöf. er húsmóðir i Kópavogi.
8