Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1934, Page 39
IÐUNN
Fórn Jefta.
33
náttúrunnar við úrval sitt. .Snillingurinn er afbrigði
mannanna; eftirlíkingin verður til þess að festa pað
afbrigði í kynstofninum. En kynfesting farsæls af-
brigðis er öðru nafni nefnt frampróun. —
Hér verður pá látið staðar numið. Hefir nú verið
stiklað á mörgum skýringum, og allar hafa pær reynst
ófullnægjandi. Og pað er sú hugsun, sem mikils er
nm vert að átta sig á — engin ein skýring nægir.
En hverju sú meðvitund skiftir fyrir lífsskoðanir manna
og viðhorf á almennum málum, læt ég lesendum sjálf-
um eftir að hugleiða.
Ragnar E. Kvaran.
Fórn Jefta.
Ég er foringinn Jefta, sem var getinn í Gíleað,
par sem granateplið mynnist við sedrusblað,
par sem kyprusinn angar, pegar kvöldar og rökkva fer,
og Karmel fær gullroðið djásn á höfuð sér,
Þar sem dúfurnar kurra við klettanna brúna stall
og kvöldsins andblær fer titrandi um Gíleað-fjall.
£g er foringinn Jefta, sem hef hvílt mig á balsambeð
við brjóst peirrar sólbrendu konu, er ég undi með, ;
:sem bar mér vínin í bikar úr myrtustré,
Þegar brennandi sólin við Karmel-tinda hné,
sem leiddi mig hlæjandi und pálmanna grænustu grein
og grét af sælu, er hún vakti hjá mér ein.
Jöunn XVIII
3