Kirkjuritið - 01.01.1938, Qupperneq 25

Kirkjuritift. Danska kirkjan nú á dögum.
19
þá verður presturinn að annast þær. Því að í sveitunum
hagar svo til, að unga fólkið kemur sjaldan til venju-
legu sunnudagaguðsþjónustnanna. Vér teljum altaf þá
ungu, sem koma í kirkju til vor. Aftur á móti er unga
fólkið fúst á að koma, þegar því er boðið sérstaklega að
koma til æskulýðsguðsþjónustu. Það tækifæri verður að
gefast því. Þetta æskulýðsstarf er þó engan veginn ein-
hlítl. Því að enda þótt presturinn sé atorkumikill og
safni unga fólkinu til sín einu sinni i hálfum mánuði,
þá hrekkur það ekki til, ef unga fólkið á hvergi athvarf
a öðrum tímum. Þessvegna hafa sumir prestar leitast við
að setja á stofn lesstofur í prestsseturshúsinu, eða smíða-
herbergi, svo að unga fólkið, sem ekki á athvarf annars-
staðai geti leitað þangað ljóss og hlýju og félaga. Þetla
er að vísu enn á tilraunastigi. En eitthvað verður að
gjöra.
Þá eru það aðrir, sem vér verðum alveg sérstaklega
gjöra eitthvað fyrir, og það er gamla fólkið. Það á ofl
erfitt með að komast í kirkju á helgum, en þráir að
heyra farið með Guðs orð. Ég safna því saman 2—3var
a sumri til altarisgönguguðsþjónustu í kirkjunni. Allir,
seni eiga bíl eða vagna, hjálpa því þá til að koma. Eftir
•nessuna safnast það saman við kaffidrvkkju á prests-
setrinu og skiftast á upplestur, söngur og ræðuhöld. Sam-
komur þessar eru vei sóttar og fólki þykir vænt um þær.
Svo er það miðaldra fólkið. Vér leitumst einnig við að
ía það á samkomur, svo sem einu sinni í hálfum mán-
uði á vetrum. Ég hygg, að fleiri og fleiri prestar séu að
lata þessar samkomur verða að biblíulestrarsamkomum.
Biblían er nú að komast svo úr móð, að það verður að
leita fast á til þess að fá fólkið til þess að byrja að lesa
hana. Biblíulestur sameiginlega er ef til vill of lítil bjálp
iii þess, en þá lijálp verður þó að veita. Einnig getur
verið vel fallið að taka annað efni til umræðu á þessum
samkoinum, t. d. kirkjulegan fróðleik allskonar, skýring
a sálmum o. s. frv.
2*