Kirkjuritið - 01.01.1938, Qupperneq 41

Kirkjuritið.
Séra Ólafur Ólafsson.
35
franit þjónaði séra Ólafur fríkirkjusöfnuðinum i Hafn-
arfirði frá 1913 til ársins 1930, og gegndi auk þess jtrests-
starfi við geðveikrahælið á Kleppi til ársins 1933.
I ölluin söfnuðum sínum, fyrst austanfjalls og síðan
liér syðra, var séra Ó.lafur rómaður fyrir skörungsslcap
°g áhrifamikla kenniniensku, og hafði djúp og varanleg
áhrif á fjölda manna. Og vist er um það, að háðir frí-
kirkjusöfnuðirnir liér syðra náðu frumvexti og urðu
hfvænlegir og þróttmiklir fyrst og fremst fyrir lians á-
gætu prestsþjónustu. En það er skylt að taka fram, að
séra Ólafur veik i engu frá kenningum hinnar íslenzku
þjóðkirkju. Haim taldi sig ætíð hennar son. En honum
téll vel fríkirkjuskipulagið. Taldi það kirkjunni bezt að
hafa frelsi og sjálfstjórn í öllum sínum málum. Og þar
nuin koma, að svo mun flestum kirkjuvinum finnast,
a® þar liafi liann liaft á réttu að standa. Nú þegar hafa
frikirkjusöfnuðirnir í Reykjavík og Hafnarfirði orðið
f.jölda áhugasamra þjóðkirkjumanna til hvatningar um
það að hlvnna að kirkjuhúsum sínum sjálfir, fórna yfir-
leitt meiru frá sjálfum sér til safnaðarþarfa, en treysta
unnna á opinberan stvrk til þeirra mála.
Auk prestsþjónustunnar hefir séra Ólafur lokið fjöida
mörgum störfum öðrum i almennings þarfir. Meðan
hann var sveitaprestur, gegndi hann flestum trúnaðar-
störfum í sveitarfélagi sínu um lengri eða s'kemmri
•mia. Hann liafði hrennandi áliuga á öllum opinberum
niálum. Var hann þingmaður Rangæinga 1891, Austur-
Skaftfeillinga 1901 og' Árnesinga 1903—1907, og þótti
einhver mælskasti maður á þingi. Hann ritaði og mikið
í hlöð um álnigamál sin, og var því ávalt veitt athygli,
sem hann ritaði. Hafði hann heilladrjúg afskifti af mörg-
11,11 mannúðar- og menningarmálum, og skal hér aðeins
nefna bindindismálið, landsspítalamálið, dýraverndun-
armálið o. s. frv. Áður en holdsveikraspítalinn var reist-
l,r hér, hafði séra Ólafur meðal annarra átt drjúgan
Þátt i að vekja þá hreyfingu, er varð til þess, að það mál
3*