Kirkjuritið - 01.04.1970, Page 22

KIKKJUKITIÐ
164
las ég svo veturinn 1917—1918 og tók þá um vorið stúileiits"
próf. Ég hafði ekki mikið af skólalífinu í menntaskólanum að
segja, en óneitanlega fannst mér þar minna nm trúarlegt and-
rúmsloft en ég liafði áður vanist. Að vísu vom fáeinar kennslu-
stundir í kristnum fræðum, en þátttaka í þeim var misjöf'1
og ekki ætíð sem bezt, enda ekkert próf í þeirri grein. Kenn-
ari í þeim fræðum var Jóhannes Sigfússon guðfræðingur að
menntun og liinn mesti ágætismaður, sem flestum nemenduin
mun liafa verið hlýtt til, enda þótt ekki væri mikil rækt lögð
við námsgreinina. Að öllu samanlögðu liygg ég að tiltölulega
fáir liafi fengið verulega livatningu við vem sína í meunta-
skólanum til þess að ganga út í prestsstarfið. Er stúdentsprófi
var lokið, þá var í rauninni upprannin sú stund, er taka
skyldi liina inikilvægu ákvörðun um ævistarfið.
Valið
Ég var nokkurn veginn jafnvígur á námsgreinar skólanna og
út frá því séð var líklegt, að ég mundi geta slampast áfram?
livað sem ég tæki fyrir, þó var stærðfræðin og þær greinar,
sem lienni voru skyldastar mér einna liugstæðastar og af þeini
hafði ég jafnan mest yndi. En það var langt nám og kostnaðar-
samt og af þeim sökuin mátti segja, að sú leið væri lokuð. Þa
var það guðfræðinámið, sem mér fannst helzt koma til greina-
Mælti þar ýmislegt bæði með og móti. Annmarkarnir á þvl
að gerast prestur fannst mér einkum vera þeir, annars vegar?
livað launakjör presta voru afar bágborin á þeim tíma. Árs-
launin voru þá til að byrja með kr. 2000,00 og hækkuðu þal1
á 15 ámm upp í kr. 3000,00 og enda þótt gildi peninga væru
þá ekki samanberandi við það sem nú er, hlaut það að vera
erfitt að lifa á svo lágum launum. Hins vegar var það alkunn-
ugt að trúarlíf almennings í landinu, kirkjurækni og safnaðar-
vitund var í lakara lagi en æskilegt varð að teljast. Af þessit
hvort tveggja var ekki svo sérstaklega fýsilegt að gerast prest-
ur. Hitt, sem mælti með því var þó miklu meira og eftir mi°a
umhugsun miklu þyngra á metunum. Kristindómurinn ví,r
mál málanna. Trúin á algóðan Guð föður, höfund og stjórn-
ara tilverunnar, og trúin á framhaldslíf einstaklinganna var 1