Sumargjöf - 01.01.1908, Side 14

10
Sumargjöf.
Drotningin lyfti liöndum hátt:
— hafið í fjarska söng —
»Víkingur! með þér vil ég brott
»og varpa tignarspöng«.
Hringur sigldi við hægan byr,
— liafið um ástir söng —
har hann að feðranna björtu strönd
með brúði og dýrmæt föng.
Reisti sér höll á heimlandsgrund
— hafið í fjarska söng —
Dalir brostu á hægri hlið
með liljómandi skógar göng.
Hringur undi við heill og frið
— ■ hafið um unað söng —
drotning fæddi ’onum fagran svein,
■en, farsældin varð ei löng.
Harmaskuggi í höllu reis
— hafið um trega söng —
drotningin sveif á dauðans haf
dundi við líkahöng.
Hringur kóngur í höllu sat
— liafið í fjarska söng —
vitni bar öldungsins enni um stjórn
sem aldrei var grimm né röng.
Oft að því liðna hugur hné
— hafið um trygðir söng —
og hamingju-daginn sem heim þau bar,
með heiðblæ um segl og röng.