Blanda - 01.01.1923, Blaðsíða 62
66
allt Reykjanes haíi fyrmm byggt verið. Sannar er
Stóra Sandvík og er í xnæli, að Kaldá skyldi liaía fall-
ið þar í sjóinn, og liggur þar gjá uppundan og inn til
ijalla, sem myndar líka vatnsfarvegs afarstórs, eu það
getur líka svo bafa myndazt af eldrennsli, því allt
Keykjaues er af eldi einhverntíma gersamlega brunn-
ið1). Sunnar er Litla-Sandvík, þá klettabelti með litl-
um grasteigingum og blöðkuhnubbum, þá Kistuberg, lít-
ið berg, nytjalaust; siðan Iiinnin, berg nokkurt gróð-
urlaust, síðan Aunglabrjótur, nef syðst á nesinu það
vestur veit, beygist það svo til suður landsuðurs.
Stendur þar Karl, klettur mikill i sjó fyrir nesinu um
60—60 faðma hár, er var þó hærri fyr, því í jarð-
skjálfta fóll ofan af honum hetta mikil í þeirra manna
minni, er nú lifa; upp undan lionum á landi erberg-
snös, kailast Kerling, og eru þau brúkuð fyrir mið í
Keykjanessröst og víðar m. fl. Sunnar eru: Vala-
hnúkar, bergsnös há, Valahnúkamöl og Skarfasetur syðat;
beygist þá nesið til austur landnorðurs, því stór vík
skerst þar inn í og má því kallast hálfeyja. Fram-
undan Skarfasetri á sjó eru 2 klettar, sem varast þarf,
þá íyrir það er lagt, og boði einn; er þar sem optast
iðukast og óhreinn sjór. Á nesinu eru jarðhitar og
hverir, stórir hólar eða lítil fjöll, sandöldur, ægisand-
ur og hraun; sumstaðar sjást grasteigingar, blöðku-
hnubbar, lyng, einiangar hér og hvar og grófasta
1) Á aukabluði getur höf. nánar um gjá þessa, er liann
kallar Haugsvöröugjá, er sé þar stærst gjáa að lengd og
brcidd, og sumslaðar með liömrum beggja vegna; muni
víðn vera um 100 faðma breið og sumstaðar miklu meir;
sé sagt, að Kaldá, er þar eigi að hafa runnið, bnfi blaup-
ið f jörð í jarðeldum, en vatn sé ofarlega í Sandvík, þar
sem Kaldá bafi átt að renna í sjó fram, en livort það vatn
siist frá sjónum gegnum sandkampinn, segist höf. ekki
vita.