Eimreiðin - 01.10.1938, Blaðsíða 59

e>Mreiðin
ENN UM BERKLAVARNIR
403
Nl'l reynir hann ekki að mæla bót þeirri „hringavitleysu“,
Sem cg sýndi að hann hafði flækst í.
I^að má nú að vísu kallast góðra gjalda vert hjá öðru verra,
•'ð M. B. H. gefst upp við að verja þessa illkvitni og þessar
'úleysur, en meiri manndóm hefði hann sýnt, ef hann hefði
'emlega játað þessi víxlspor sín um villigötur og beðið af-
sökunar.
^a er þriðji flokkurinn. Um hann kemst ég ekki hjá að
ei'Öa langorðari en ég vildi, og liggja til þess þau rök, að vegna
'afninga þeirra og vífilengja, sem M. B. H. notar stöðugt til
gera einfalt mál flókið, verður ekki komist hjá að eyða
alsverðu rúmi til að svifta burt þeim svikavef og sýna
'tfalsanirnar, sem líka mega heita „í og með og alls-
staðar“.
að M. B. H. kveinar mjög yfir því, hvað ég hafi verið
^ondur við sig, verð ég fyrst að svara stuttlega til þeirrar sak-
B. H. sér ekki eða vill sjá það, sem ég vænti að allir
^ llJega viti bornir lesendur sjái, að orsökin til þess, sem
^ nn ^allar „vonzku“, er engin önnur en ritfíflska hans sjálfs,
Vendni og illkvitni, í Eimreiðargrein þeirri, er ég gerði að
1 a setni. í þess stað býr hann til þá heldur en ekki senni-
fr^U östæðu til þessarar „vonzku“, að af því að ég varð ekki
^*gUr maður fyrir grein, sein ég skrifaði í Læknablaðið fvrir
■jg arUln’ Þá „kemur í hann fýla, sem svo situr í honum, þang-
^t B1 m*n hirtist“ (orðrétt innan gæsarlappanna). Ef
• H. þykir þetta snjalt hjá sér — og það þvkir honum lík-
u*1 er það fremur óloflegur vottur um vitsmuni hans
smekkvísi, en sannast að segja er þetta ekki nema eitt af
er °UU1 sýnishornum þess, hve ritháttur hans og rökleysur
^U ^lr höfuð langt fyrir neðan það, að sæmilegt verði talið.
sagt Þa®’ að RÖalfyrirhöfnin við að
Var'^ ^ ^rein mina> sem 8ert hefur hann viti fjær af reiði,
jj að leyna að finna sem allra vægust orð um þessa ritsmíð
ekkS' SCm neyddist til að gagnrýna. Halda menn t. d. að
s ' 11111111 hafa þurft nokkra umhugsun til að finna jafn-
atferl't te^runar^eiti (Euphemism) og „traustatak“ um það
fi„- 1 ^ > er e8 lýsti með því orði? Og svo var um margt