Eimreiðin - 01.10.1938, Blaðsíða 93
I!imheiði*
SVEFNFARin
437
Huglestur.
Því einbeittlegar og fastar
seni \ið hugsum, því ákafari
verða sveifluhreyfingar holds-
Hkama okkar. Á þessu lögmáli
^yggist hinn forni leikur, sem
^jög var iðkaður fyrir all-
mörgum árum og nefndur hef-
Ur verið „Vilja-leikur“. Hann
er fólginn í því að láta sveiflu-
^reyfingar holdslíkamans
skynja hugarsveiflur annara,
þ- e. lesa í huga þeirra. Sá,
Sem á að framkvæma hug-
lesturinn, er sendur út úr her-
^erginu til þess að hann geti
ekki heyrt til þeirra, sem þar
eru inni, en síðan hugsa allir í
herberginu um einhvern á-
^veðinn hlut. Einn úr hópn-
11111 er valinn til þess að vera
leiðtogi, og á hann að hugsa
ullan tímann eins fast og hann
ííetur um hlutinn. „Huglesar-
Uin er síðan látinn koma inn.
^eiðtoginn tekur með vinstri
^endi i hægri hönd hans, og
^uglesarinn verður að halda
ast um hönd leiðtogans, sem
a nð hugsa fast (ekki tauta)
11111 Það, hvort huglesarinn sé á
1 e*ttri eða rangri leið, þegar
öann fer að ganga um í her-
^erginu. Leiðtoginn hugsar þá
uieð sjálfum sér: „Þú ert á
’éttri leið“ eftir því sem við
a’ Þaugað til huglesarinn er
kominn að hlutnum, en þá
hugsar leiðtoginn eins fast og
hann getur: Þú ert kominn á
rétta staðinn.
Galdurinn liggur í þvi, að
allan timann framleiðir leið-
toginn ómeðvitandi sveiflur í
líkama sínum, einkum i arm-
og handvöðvunum, þannig að
þegar hann og huglesarinn
fara í ranga átt, þá verða hin-
ar hárfínu hræringar eða
sveiflur minni, en þegar þeir
fara í rétta stefnu þá aukast
hræringarnar, og loks ná þær
hámarki, þegar komið er al-
veg að hlutnum, sem um er
hugsað.
Það þarf aðeins dálitla æf-
ingu til þess að hver maður,
með heilbrigða skynsemi og
skilning, geti orðið vel að sér
i þessum vísindalega leik.
Hann var stundum iðkaður í
annari mynd. Þá var „leiðtog-
inn“ látinn hugsa um einhvern
hlut af þremur í herberginu,
en huglesarinn settist síðan á
stól með bundið fyrir augun
og átti svo að horfa fyrst á
cinn hlutinn, því næst á annan
og loks á þann þriðja, en alt-
af með bundið fyrir augun. Á
meðan situr leiðtoginn vinstra
inegin við huglesarann og
heldur huglesarinn með vinstri
hendi fast um hægri hönd
hans, og eins á leiðtoginn að