Tímarit lögfræðinga - 01.01.1955, Page 33

ert allsherjar löggjafarvald. Það gildir einnig um sam-
þykktir Allsherjarþingsins. Þótt þingið fallizt á tillögur
þjóðréttarnefndarinnar, þá hefur samþykkt þess eigi held-
Ul' lagagildi. Alþjóðasamþykktir þingsins þurfa við full-
gildingar af hálfu bandalagsríkjanna til þess að vera end-
aalega skuldbindandi fyrir þau. Hafi fulltrúi bandalags-
rílcis goldið samþykkt Allsherjarþingsins jáatkvæði, er
það ríki þó a. m. k. siðferðilega bundið af samþykktinni.
En jafnvel þó að tillögur nefndarinnar og samþykktir
þingsins séu ekki lagalega skuldbindandi fyrir bandalags-
i'íkin, geta þær verið mikilvægar. Þær bera vitni réttar-
vitund í mörgum löndum. Alþjóðadómstóllinn má fara
eftir og byggja úrlausnir sínar á kenriisetningum þjóð-
i’éttarfræðinga, er veita mega, er annað þrýtur, leiðbein-
nigar um tilvist og þjóðréttarreglna og efni þeirra, sbr.
d-lið 38. gr. samþykkta fyrir Alþjóðadómstólinn. Því
fremur mundi Alþjóðadómstóllinn geta byggt á niðurstöð-
uni þjóðréttarnefndarinnar og samþykktum Allsherjar-
þingsins. Er og tvímælalaust, að í milliríkjaskiptum hafa
tillögur þjóðréttarnefndarinnar og samþykktir Allsherj-
ai'þingsins milda þýðingu. Víst er og að rannsóknir þjóð-
réttarnefndarinnar munu verða mikilsverðar heimildir
fyrir þjóðréttarfræðinga. Áhrifa þeirra mun því smám
saman gæta í fræðiritum. Vonandi á starf þjóðréttar-
nefndarinnar eftir að bera ríkulega ávöxtu í framtíðinni.
Takist það giftusamlega mun það eiga drjúgan þátt í að
stuðla að því, að samskipti ríkja séu byggð á lögum og
i’étti í stað kúgunar og ofríkis.
1 aprílmánuði 1954.
ólafur Jóhannesson.
27