Tímarit lögfræðinga - 01.11.1981, Blaðsíða 49

hefðbundnum aðferðum samninga, sáttaumleitana og hreinskipta í utanrikis-
málum og að binda endi á, að styrjöld sé á dagskrá sem stefnumál bjóða.
Ráðstefnan er þeirrar skoðunar að stöðva verði kjarnorkukapphlaupið. Það
er feigðarflan að láta framtíð mannkynsins hvíla á jafnvægi kjarnorkuógna.
Smávægileg mistök gætu vaidið skelfingarástandi um heim allan.
Heilbrigð skynsemi krefst þess, að öll vopn, herstöðvar og vopnasala verði
afnumin.
Kjarnorka verður að vera virkjuð einvörðungu til friðsamlegra nota, háð
alströngustu alþjóðlegri stjórn og eftirliti.
Framleiðsla kjarnorkuvopna verður að vera bönnuð með öllu, og svipta
verður hvern og einn tækifærum til að framieiða þau. Sé þessu fylgt eftir,
ef nauðsyn krefur, með sameiginlegu alþjóðlegu átaki. Náttúruauðæfum þjóða
verður í ríkum mæli að verja til þess að framleiða vörur og láta í té þjón-
ustu fyrir almúgamanninn. Álíta verður að það sé glæpur gagnvart mann-
kyninu og þurfi að fá meðferð í samræmi við það, ef náttúruauðæfum væri
stórlega varið til ófriðsamlegra tiltækja.
Einingu mannkynsins, svo nauðsynleg sem hún er, er vansi í því að til skuli
vera fáar ofaldar þjóðir og hins vegar mikill fjöldi vannærðra þjóða. Fjár-
munum og efnisforða þjóða verður að veita til hags þeim fátækari og að
beita til þess siðferðislegum þrýstingi.
Skipta verður með jafnræði ónumdum verðmætum og náttúruauðæfum, sem
tæknivæðing hefur leyst úr læðingi, og skal þá leggja til grundvallar neyslu-
þörf, fremur en að láta stærð, vald eða frumeignarrétt hjá þeim, sem upp-
runann átti, ráða.
Ráðstefnan beinir til Sameinuðu þjóðanna að þær birti viðeigandi form að
lagareglum til eflingar endurbættri hagskipan.
Fyrirtæki til viðskipta á milli þjóða hafa mikilvægu hlutverki að gegna til
dreifingar á aukinni tækniþekkingu og til þess að efla framgang hins van-
þróaða hluta heimsins. En þau verða að láta almenna hagsmuni mannkynsins
njóta góðs af fengsemi sinni.
Stofnunin „Heimsfriður tryggður með lögum“ hefur ætíð skoðað sem
forsendu, að þau þjóðfélög ein ættu tilverurétt, sem viðurkenndu gildi og
virðuleik einstaklingsins. Ráðstefnan leggur áherslu á þessi sjálfsögðu
sannindi.
Mannlegur virðuleiki gerir sem lágmark ráð fyrir algjöru hugsanafrelsi og
trúfrelsi, fullkomnu frjálsræði til þess að vita sannleikann og til þess að
miðla honum með öllum tiltækum ráðum.
Þjóðfélög, sem bæla niður skoðanaágreining og ofsækja þann, sem ágrein-
inginn gerir, geta ekki talist lúta alþjóðlegum lögum menningarríkja.
Ráðstefnan vill, að siðferðislegt afl stofnunarinnar verði nýtt til baráttu
gegn slíkum meinum og að þeir, er að henni standa beini kröftum sínum í
sömu átt, svo að þessum meinum verði eytt.
Lögfræðingar, hvar sem er í heiminum, gegna sérstöku ábyrgðarhlutverki
vegna sérmenntunar og sérhæfingar. Lögfræðingar, sem ekki njóta frelsis,
eru eins og fiskar á þurru landi. Þeir kafna til dauðs í andrúmslofti, sem
mengað er af lögleysu og harðstjórn.
Ráðstefnan heitir á alla lögfræðinga að hefjast handa, hvar sem þörf gerist,
til að fletta ofan af yfirtroðslum á alþjóðlegum lögum, sviptingu mannréttinda,