Lífið - 01.01.1936, Síða 14

10
LÍFIÐ
fagna að verða snemma aðnjótandi viturlegra
áhrifa; börn, sem spilt er með dálæti, fá ekki að
reyna kraftana; vanhirt börn.
Með einföldu móti er unt að eyðileggja barn og
það ekki síður þótt efnilegt sé: 1) Með því að
draga með öllu móti kjark úr því; 2) með því að
halda því frá öðrum börnum. Aðferðir til að eyði-
leggja kjark barns eru margar: Refsaðu því, og
það sannfærist um, að þú ert mjög sterkur, en það
varnarlaust. Spyrji það spurninga, svarar þú: „Þú
skilur það þegar þú ert orðinn stór“. Verður þá
barninu ljóst, að þú skoðar það ekki sem jafningja.
Spurningar hætta. Barnið verður dult og heimskt.
Verði barn þess vart, að þú sért síhræddur um
heilsu þess og að það kunni að fara sér að voða,
verður það dauðhrætt við lífið. Ótti getur þannig
heltekið það, og slíkt getur varað alla æfi. Lífsbar-
átta slíks manns verður þjáningamikil, en gagns-
laus. Barni, sem fær ekki að vera með oðrum börn-
um, lærist seint og oft aldrei að vera með öðru
fólki. Vináttu auðnast því ekki að njóta. Gagnvart
viðfangsefnum lífsins verður það ósjálfbjarga. Öll
viðfangsefni lífsins eru félagslegs eðlis undantekn-
ingarlaust. Oss verður að vera ljóst, að þótt nokk-
urt félagslyndi sé vöggugjöf allra, er það aðeins
til ræktunar, þroskunar. Það er hægt að eyðileggja
það á barnsaldri. öll mistök ógæfumanna má
rekja til slíkrar eyðileggingar.
Hið mikilvægasta orð í nokkru máli er orðið
hugrekki. Hugrekki er aðalskilyrði hamingju. Á
hugrekki grundvallast viljafesta. Að öðrum kosti