Fréttablaðið - 24.05.2011, Blaðsíða 15

ÞRIÐJUDAGUR 24. maí 2011 15
Vinátta
Eitt af því dýrmætasta í líf-inu er traust og varanleg
vinátta.
Við veljum okkur ekki for-
eldra, börn, kennara eða
annað samferðafólk. En við
veljum sjálf maka og vini og
berum ábyrgð á því vali. Vin-
átta birtist í ýmsum myndum.
Aristóteles greindi á milli nyt-
semisvináttu, ánægjuvináttu
og sannrar vináttu, og vissi
hvað hann söng. Vinátta sem
verður til á bernsku- og upp-
vaxtarárum býr oft í vitund-
inni ævina á enda.
Þegar við förum í fullorð-
insleikinn erum við komin í
annan heim. Þar eru margvís-
leg félagskerfi sem við stöldr-
um mislengi í. Góð vinátta
getur myndast hjá fólki sem á
samleið um tíma, til dæmis í í
framhaldsnámi, á vinnustöð-
um, í íþróttum eða í tengslum
við önnur áhugamál. Þegar
leiðir skilja er það gjarnan
með fyrirheitum um að vera
áfram í sambandi. Oftar en
ekki dregur úr því með tíman-
um og fólk kemst á viðverðum-
endilegaðfarahittast-stigið.
Væntumþykjan er enn fyrir
hendi, en gömlu vinirnir passa
kannski ekki inn í nýja félags-
kerfið.
Samskipti
Sú vinátta sem birtist í því að
fólk hittist einu sinni á ári, þó
að það eigi bíl og búi í sama
kjördæmi, getur verið alveg
jafn djúp og traust og hin sem
hlúð er að á annan hátt. En
hún er ekki virk nema í vit-
undinni.
Eftir að bæði kynin urðu
fyrirvinnur og börnin í umsjá
annarra alla virka daga, urðu
frístundir og samvera fjöl-
skyldunnar dýrmætari. Í dag
er algengt að vinátta milli for-
eldra og barna sé á þann veg,
að þegar afkomendurnir eru
komnir með eigin fjölskyldu,
verða þau bestu vinir foreldr-
anna. Og í þó nokkrum til-
vikum það fólk sem þeir verja
öllum frístundum með. Eðli-
lega.
Í dag verður maður var við,
að fyrir utan stóru klúbbana,
Rotary, Lions og golfklúbb-
ana, eru litlir hópar af báðum
kynjum að hittast reglulega
um allan bæ. Sumir hafa gert
það í ár eða áratugi, aðrir
skemur. Sameiginleg áhuga-
mál og samstaða gegnum árin
eru gjarnan kveikjan að slík-
um hópum og límið í þeim. Það
merkilega er, að þaðan sem ég
stend, þá virðast þetta fyrst og
fremst vera karlahópar.
Það er líka athyglisvert,
að fólk í dag er orðið eins og
Bretarnir, sem virðast ekki
mikið fyrir að fá fólk heim
til sín. Vill hitta það á pöbb-
inum. Og hér er þetta að verða
raunin. Aldavinir af báðum
kynjum vilja helst hittast á
veitingastöðum. Þess utan eru
samskipti annaðhvort á net-
inu eða með símaskilaboðum.
Og ekkert við það að athuga.
Þetta er nútíminn. En það eru
til undantekningar. Til dæmis
konur á níræðisaldri sem
láta sér ekki nægja samskipti
gegnum tölvur og síma.
Vinkonuklúbburinn
Ég vona að sem flestir hafi
lesið viðtal Önnu Kristine
í Fréttatímanum við kon-
urnar sem hafa hist vikulega
í hádeginu í sextíu og fimm
ár. Voru saman í Verslunar-
skólanum á sínum tíma og
urðu ævivinkonur. Stofnuðu
vinkonuklúbb, hittust framan
af heima hjá hver annarri en
færðu síðar selskapinn yfir
á kaffihús eða matsölustað.
Þetta voru sjö hressar og klár-
ar konur og greinilega fram-
takssamar í betra lagi. Tvær
eru látnar, ein er á elliheimili,
en fjórar flottar voru mættar
á veitingastaðinn Vox til að
tala við blaðamanninn. Auk
hádegisfundanna hafa þær
ferðast víða um heim saman
og hittast gjarnan í sumar-
bústað einnar þeirra. Þetta er
sem sagt hægt, ef viljinn og
framtakssemin er fyrir hendi.
Jónína
Michaelsdóttir
blaðamaður
Í DAG
Það er líka athyglisvert, að fólk í dag
er orðið eins og Bretarnir, sem virðast
ekki mikið fyrir að fá fólk heim til
sín. Vill hitta það á pöbbinum. Og hér er þetta að
verða raunin.
ÚR ERLENDUM LEIÐURUM
Hættuleg farvötn
Aukinn fjöldi sjóræningja er meðal annars sagður
stafa af óstarfhæfu réttarkerfi í Sómalíu. Sjóræningjar
eru gripnir og nokkrir dæmdir í stutta fangelsisvist en
mörgum er strax sleppt.
Aðgerðir sjóræningjanna eru sem sagt einkenni dýpri
og alvarlegri vandamála sem stafa af fátækt, lélegu
réttarkerfi og upplausnarástandi í viðkomandi ríkjum.
Þess vegna duga ekki hernaðaraðgerðir. Evrópusam-
bandið verður að opna landamæri sín fyrir viðskiptum
við Afríku, taka þátt í þróun á annan hátt og aðstoða
ríkin þegar þau reyna að koma á laggirnar öruggara
réttarkerfi, meira lýðræði og jafnvægi.
www.dn.se/ledare
Úr leiðara Dagens Nyheter
Obama og friðurinn
Eitt af því fyrsta sem Barack Obama sagði, þegar hann
varð forseti Bandaríkjanna, var að lofa að leysa vand-
ann sem engum af fyrirrennurum hans hafði tekist,
nefnilega að koma á friði milli Ísraels og Palestínu-
manna. En vonin sem hann gaf mönnum er farin að
dvína. Friðarferlið er í kyrrstöðu og lausn deilunnar
milli Ísraela og Palestínumanna, sem er mikilvægur
hluti af lýðræðisferlinu í Miðausturlöndum, virðist
fjarlæg vegna tortryggni, loforða sem ekki hafa verið
uppfyllt, diplómatískra mistaka og skorts á vilja til
samvinnu milli þeirra sem hlut eiga að máli.
www.jp.dk/opinion/leder
Úr leiðara Jyllands-Posten