Morgunn - 01.12.1980, Qupperneq 72

166
MORGUNN
miðill gæti sagt sér, hvað væri á óframkallaðri filmu, sem
búið var að taka á og haldið var úr augsýn.
Fukurai uppgötvaði þá sér til furðu, að maður þessi virtist
geta haft áhrif á filmur með huga sínum einum. Hann rann-
sakaði fyrirbæri þetta síðan nánar næstu árin með niu
manns samtals en blettur og mót mynduðust á ljósmynda-
filmunum þegar fólk þetta „tók mynd með huganum“. Hann
nefndi þetta hugmyndun (thoughtography), en löngu síðar
varð fyrirbærið frægt af rækilegum rannsóknum á Ted Serios
í Bandaríkjunum, sem handaríski fræðimaðurinn J. Eisenbud
framkvæmdi og gerði grein fyrir i timaritsgreinum og bókum.
En víkjum nú sögunni aftur að rannsóknum japanskra dul-
sálfræðinga á hugmagni (psychokinesis) unglingsins Masu-
aki Kiyota. I upphafi einbeittu þeir sér að því að kanna hvað
væri hæft i frásögnunum, en þegar á leið voru gerðar athug-
anir á skapgerð hans og ennfremur sálfræðilegum og lífeðlis-
fræðilegum viðbrögðum samtimis hugmegintilraununum. Til
þessa voru notuð alls kyns athugunar- og mælitæki, svo sem
heilalínuritari. Masuaki reyndist heilsteyptur og áhugasam-
ur unglingur, mannblendinn og með eðlilegt sjálfstraust.
Hugmegin Masuaki var prófað með tilraunum við að
beygja skeiðar og einnig með svipaðri „hugmyndun" og lýst
var að ofan. Eftir nokkrar bráðabirgðatilraunir hófust form-
legar, skipulegar tilraunir, en jafnframt var stuðlað að vin-
gjarnlegu og örvandi viðmóti manna á meðal.
Soji Otani lýsti allnákvæmlega í erindi sínu, hvaða aðferð-
ir hefðu verið reyndar, hvaða mælingar hefðu verið gerðar
og hvernig Masuaki hefði hagað sér við þær þrautir sem fyrir
hann voru lagðar. Margar tilraunanna misheppnuðust og má
ætla, að vonbrigði hafi reynt á þolinmæði Masuaki, sem
skildi þó vel þörfina á ströngu og tortryggnislegu aðhaldi við
rannsóknirnar. Það er alvanalegt vandamál i dulsólarfræði,
að dulrænt (næmt) fólk fær ekki „andann yfir sig“ eftir
pöntun við frekar annarlegar kringumstæður.
Japönsku visindamennirnir töldu sig hafa fengið nokkuð
jákvæðar útkomur i hugmyndunartilraunum sínum, en vildu