Nýr Stormur - 14.11.1969, Blaðsíða 8

8
tfffteMflUR
FÖSTUDAGUR 14. nóv. 1969.
BREIÐHOLT
Að undanförnu hefur mik
ið verið ritað og rætt um
svokallaðar Breiðholts íhúð
lr.
Ég vil ekki lepffja neinn
dóm á kostnað eða söluverð
þessara íbúða, eða mögu-
leika þeirra, sem fengu þær,
til að halda þeim.
Aftur á móti ætla ég að
litast um í einni þessara
fbúða og athuga lítillega
hvað fólkið var að kaupa.
íbúðin er á annarri hæð:
stofa ásamt eldhúsi, sem er
einn geymur með einhverju
af skápum sem milligerð, og
3 svefnherbergi.
Þá er frágangurinn. Hand
riðið við stigann er þannig
að aðgæzlu verður að hafa
til að rifa ekki föt sín á þvi.
Parket gólfið, sem sett var
í íbúðina er það gisið að
koma má tveggjakrónu pen
ingi í rifur, auk þess eru
víða rifur í borðunum sjálf-
um. Borðin eru ekki negid
í nót — heldur er neglt of-
an í þau og spartlað yfir
naglahausana og nú víða
spartlið farið úr og naglarn
ir jafnvel gengnir upp. Rifa
var milli karms og veggjar
við einn glugganna í stof-
Framhald á bls. 6.

f-^óheráp ilá
Allt er látlð
velta áfram
einhvern veginri
Stjórnin væri
betur komin
hinu megin —,
þjóðin yríi
þakklát mjög og
slíku fegin.
Peningum er
sóað hre'int á
allár lundir.
Stjórnin „spilar
póker“, leggur
mikið undir —,
hún er ekki
heþpin mjög um
þessar mundir.
Ráðaménn í
laridi voru
virðast dotta,
hugsa eins og
illa kvaliri
hungruð rótta,
milljónunum
er þeir kasta’ í
vegarspotta.
Allt, sem stjórnin
héfur gert á
liðnum árum,
er sem úti-
gönguhross, se'm
fer úr hárum —,
þjóðin ér sém
væ'ngjabrotin
álft í sárum.
Stjórnin þumbast
eins og rollu-
skjátur kargar —,
spilastundir
hennar verða
erinþá margar,
henni vérður
þó að lokum
fátt til bjargar.
25. október 1969.
Kálmaðkur i Kéflavík.
□sgslns:
GOTT FÚLK OG HREKKJALIMIR
☆ 4
&

Albert Engström
— Hvernig má á þvi standa
að hann er svona til reika.
— Jú, hann kom ófullur inn
og hundurinn hans þekkti
hann ekki!
.W.VAW.W.V.W.WAW/.V.V.W.V/.V.WAWAVAS
I
myndahúsinu á fætur öðru við mikla að-
^ sókn. Lögreglan neyðist til þess að gera
upptækar erlendar klámbókmenntir, sem
jmenn sækjast eftir að hafa heim með sér,
* ® ® • enda eru blöðin full af frásögnum um kyn-
lífsóeirðir sem vafalaust eiga rætur að rekja
til þessara óskapa — það er vissara að
byrgja brunninn áður en barnið er dottið
ofaní.
Arekstur strætisvagna, þar sem 13 manns
slösuðust héfir að vonum vakið mikla at-
hygli og ekki sízt vegna þes að blár drauga-
bíll virðist hafa ruglað strætisvagnstjórann
í riminu. Akstur strætisvagna á þröngum
götum Reykjavíkur vekur líka oft athygli
og ugg vegfarenda, akandi og gangandi.
Vera má að vagnstjórum séu sett þröng
timatakmörk, en þó virðist það ekki vera
aðalástæðan fyrir harkalegum akstri
margra þeirra. Ástæðan mun miklu fremur
vera sú, að þeir eru að flýta sér á endastöð
til að geta haft þar tíma til þess að reykja,
því að þeim er bannað að reykja við akstur.
Verður fróðlegt að sjá hvort endurskipu-
lagning leiðanna verður til þess að leysa
þetta vandamál.
Á sama tíma og deyfð og drungi rikir yfir
atvinnu og viðskiptalífi, virðist allmikið fjör
hafa færst i kynlífið í borginni. Klámmynd-
ir eru sýndar baki brotnu í hverju kvik-
Menn, sem eiga leið um Hverfisgötu að
afloknum vinnutima sjá stundum mikla
og volduga lúxusbíla standa á plani við lítið
hús, neðst í götunni. Við stýri þessara bif-
reiða sitja menn tímum saman og bíða. Þeir
eru að bíða eftir húsbændum sínum til að
aka þeim heim úr vinnunni. Þessir menn
hafa löngu lokið sinum vinnutíma og hljóta
því að vera I yfirvinnu. Húsbændurnir eru
á fundum eða eitthvað að dunda, en þeir
fá hinsvegar enga yfirvinnu. En þar sem
afkoma þjóðarinnar hefir undanfarið
byggst á yfirvinnu og „rauntekjur“ hefir um
langt skeið verið eitt vinsælasta orðið í is-
lenzkri tungu, enda uppfundið af Bjarna
formanni, þá er það auðskilið að ríkisstjóm-
in láti einkabílstjóra sína bíða eftir sér
fram eftir kvöldi — til að aka sér heim!
Líklega myndi Erlander ekki hafa talið
eftir sér að labba niður í Strætó!
Hverjir verða banka&tjórar Iðn-
þrónnarsjóðsins og hverjir komast í

Margt er skrítið í . . . .
Talið ér fullvíst að allir flokkar tapi fylgi við næstu
kosningar. Vill ekki einhver segja Kýrhaus hvérnlg það
má verða? — og þó------lausnin er kannske ekki eins
langsótt og lítur út fyrir ao vera.
knmum að bvi seinna.