Teningur - 01.06.1989, Síða 9

hana en án þess að um sömu bók sé
að ræða. Þarna koma fram a.m.k. tvær
hugmyndir, annars vegar sú að inni-
hald bóka fari að mestu leyti eftir hver
lesi þær og á hvaða tímum sá sé uppi,
hins vegar að ekkert sé nýtt undir sól-
inni, að við finnum ekkert nýtt upp, að
viðfangsefni okkar séu alltaf þau
sömu og að bækur verði til af bókum.
Vafalaust hefur Borges glaðst yfir við-
brögðum sumra lesenda sögunnar
sem héldu að Pierre Menard hefði í
rauninni verið til og töldu sig jafnvel
hafa lesið eitthvað eftir hann.
Upp frá þessu skrifar Borges mikið
af smásögum, en þekktustu smá-
sagnasöfn hans eru Skáldverk (Ficci-
ones) frá árinu 1944 og Alefinn (El
Aleph) frá 1949. Jafnframt skrifar hann
leynilögreglusögur undir dulnefninu
H. Bustos Domecq ásamt rithöfund-
inum Adolfo Bioy Casares og fæst við
þýðingar, m.a. á verkum Virginiu
Woolf, Faulkner og Kafka. Aldrei virð-
ist hann hafa haft áhuga á skáld-
sagnagerð enda lýsti hann því yfir að
sér þætti það tilgangslaust erfiði að
setja fram á mörghundruð blaðsíðum
hugmynd sem unnt væri að gera
grein fyrir á örfáum mínútum. í
sumum smásögum sínum endursegir
hann eða gerir grein fyrir ímynduðum
skáldsögum.
Pegar Perón komst til valda 1946
missti borges bókavarðarstöðu sem
hann hafði gegnt síðan 1938 og tók
að sjá sér farborða með fyrirlestra-
haldi. Pegar Perón var rekinn úr landi
árið 1955 var Borges gerður að
landsbókaverði í Buenos Aires og
hlaut kennarastöðu í enskum bók-
menntum við háskólann þar í borg ári
seinna. Upp frá þessu fer virðing
hans um allan heim vaxandi með
hverju ári. En einmitt á þessum árum
Þegar hann er hafinn til vegsemdar er
hann alveg að verða blindur og
lasknar banna honum að lesa og
skrifa. Þurfti hann alltaf á ritara að
halda uppfrá því.
Vissulega hefur blindan haft sín
áhrif á skáldskapariðju Borgesar. Nú
þurfti hann að leggja allt á minnið.
Hndanfarinn áratug hafði hann sinnt
smásögurn og ritgerðum meira en
7