Freyr - 01.03.2002, Blaðsíða 2

Rangt að tala um nlðurgrelðslur tll bamda
að er kominn tími til að við
sjáum fjárveitingar ríkisins
til landbúnaðar í nýju ljósi.
Þetta eru ekki niðurgreiðslur til
bænda heldur eru þetta fram-
iög ríkisins til landbúnaðarins
fyrir þá þjónustu sem þjóðfé-
lagið óskar eftir. Þessi orð eru
höfð eftir Leif Helge Kongs-
haug, statssekretær í Landbún-
aðarráðuneytinu í Osló.
Það er pólitísk ákvörðun að
vegakerfinu í Noregi skuli haldið
opnu á veturna. Til að það sé
unnt þarf bæði ruðningsbíla og
bílstjóra sem aka þeim. Engum
dettur í hug að kalla laun þeirra
ríkisstyrk til þeirra.
Mikilvægasta verkefnið, sem
landbúnaðurinn hefur tekið að sér,
er að halda uppi innlendri mat-
vælaframleiðslu og lifandi byggð í
dreifbýli. Að auki koma svo þjón-
ustugreinar, svo sem ferðaþjónusta,
veiðar í vömum og á landi o.fl.
FAO, matvæla- og landbúnað-
arstofnun Sameinuðu þjóðanna,
boðar matvælaskort á alþjóða-
vísu, en stofnunin hefur kannað
þá þætti, sem til þarf til að unnt
sé að framleiða mat. Þar má
nefna atriði eins og aðgang að
fersku vatni, en vaxandi skortur
er fyrirsjáanlegur á því.
Innflutningur á matvælum til
Noregs fer vaxandi. Landið er
ríkt og hefur efni á því. Það er
hins vegar siðferðileg spurning
hvort við eigum ekki sjálf að
framleiða meira af þeim mat sem
við þurfurn á að halda. Þjóð,
sem afsalar sér rétti sínum til að
nýta náttúruauðlindir sínar til að
framleiða mat, missir þar með
nokkuð af sjálfsvitund sinni. Við
verðum að hugsa til framtíðar og
láta ekki tískustrauma villa okkur
sýn. Leif Helge Kongshaug telur
að afstaðan til landbúnaðar sé
smám saman að breytast innan
Alþjóða viðskiptastofnunarinnar,
WTO.
Hið fjölbreytta hlutverk land-
búnaðarins hefur fengið aukna at-
hygli að undanförnu. Noregur er
ekki einn um að halda því á lofti.
Nær öll lönd heims veita fé til
landbúnaðar síns. ESB er sam-
starfsaðili Noregs í baráttunni við
að halda á lofti þeim fjölmörgu
hlutverkum sem landbúnaðurinn
hefur, auk þess að framleiða mat.
I náinni framtíð verður fróð-
legt að fylgjast með því hvað
Kína mun leggja áherslu á í land-
búnaði sínum, eftir að það er orð-
ið aðili að Alþjóða viðskipta-
stofnunni. Jafnvel litil kerfis-
breyting á kínverskum landbún-
aði getur leitt til þess að 150
milljón manns missi þar starf sitt.
Það gæti gerst ef ákveðið yrði að
taka upp vestræna framleiðslu-
hætti í landbúnaði.
Það er mikilvægt að hafa svig-
rúm fyrir eigin landbúnaðar-
stefnu, sem gefur kost á að
stunda landbúnað um allan
Noreg. Jafnframt verður þessi
stefna að tryggja góða meðferð á
búfé og matvælaöryggi. Við vilj-
um einnig hafa fjölbreytni á mat-
vælamarkaði okkar enda þarfir
fólks í þeim efnum ólrkar. Kröf-
ur til bænda fara sífellt vaxandi
um leið og þrengir að kjörum
þeirra. Það er ljóst að Noregur
keppir ekki við heimsmarkaðinn í
verði. Astæðan er m.a. sú að
Noregur er ríkt land með háa
launakostnað. Það, ásamt þeim
kröfum sem við gerum til land-
j búnaðarins um góða meðferð á
búfé og matvælaöryggi, veldur
því að verð á matvælum er hærra
hjá okkur en í mörgum öðrum
löndum.
(Þýtt og endursagt úr
Bondebladet nr. 7/2002).
Múslíma ríma á þorra 2002
Bragðast fínu sviðin súr
og svalavín af könnum,
þótt júðar píni púðrið úr
Palestínumönnum.
Ætti bara að borða þurrt
brauð að Sharons mati,
en helst til vara að hafa smurt
handa Arafati.
Þess við biðjum svo ei svið
sitji í miðjum kverkum,
og okkar niðjar fái frið
fyrir hryðjuverkum.
Létt er hjal um sel í sal
og súran hval að vana,
þótt falli í valinn fram í dal
flokkar Talíbana.
Kæra skal, ef sést ein sál
súran hval að éta,
er það talið tukthúsmál
og tengjast al Qaeta.
Skal nú vera veisla góð,
vel fram bera inn matinn,
niður að skera og skammta blóð,
sem skiþi hér Bin Laden.
Súran hrússpúng borðar Búsh,
en biður Rússa að kanna,
hvort að Hússein hundsi sjúss
að hætti múslimanna.
Við sitjum rall og súrmatstrall
í selskapsgalla, bræður.
Endar skrall og bóndaball
brátt, en Allah ræður.
Sturla Friðriksson.
| 2 - Freyr 2/2002