Fylkir - 28.08.1976, Blaðsíða 2

2
FYLKIR

♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
.Voyrgðarmaður:
?áll Schevíng.
Útgefandi:
S.jálfstæðisfélögin
í Vestmannaeyjúm.
PRENTSMIÐJAN EYRÚN H F
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
Rós í barminn
EYJAM GRÆNKAR, ÖSKUSÁRIN GRÖA.
Störf Viðlagasjóðs, eða Villa frænda, eins og Vest-
mannaeyingar gjarnan nefna hann, hafa eins og önnur
mannanna verk, að sjálfsögðu verið gagnrýnd bæði með
rökum og án. En telja verður, að það verk, sem hann
er nú að láta vinna hér í sambandi við hreinsun og upp-
græðslu hljóti að verða hin laglegasta rós í barmi þess-
arar stofnunar og hlýjar það Vestmannaeyingum um
hjartaræturnar að horfa á fagurgrænt grasið víðsvegar
um Eyjuna, bæði sunnan Helgafells og norðan, þar sem
áður voru svartar öskubreiður. Sannarlega lofar verkið
meistarann í þessu tilfelli og eru Eyjarnar mun hlýlegri
og fegurri á að sjá, en þær voru áður en byrjað var á
uppgræðslunni í sumar bæði fyrir okkur, sem hér búum
og þá mörgu gesti, sem sækja okkur heim. Vigfús Ólafs-
son skólastjóri skrifar í blaðið í dag ágæta grein um
Vestmannaeyjar sem ferðamannastað og er það alveg án
efa rétt, að Vestmannaeyjar munu í framtíðinni verða
mikill ferðamannabær.
Er nú þegar farið að bera á því. að ferðafólk, sem er
í Hringvegs skoðunarferðum um landið, leggur lykkju
á leið sína og fer til Eyja með Herjólfi.
Má búast við að þetta verði fastur liður í ferðaáætlun
fólks á þessari leið. Þess vegna er nauðsynlegt, að bæjar-
yfirvöld komi í kjölfar aðgerða Viðlagasjóðs og láti
snyrta bæinn og fegra að því leiti sem undir þau heyrir,
en á því er nú mikill misbrestur. Fólkið í bænum hefur
óneitanlega lagt sitt að mörkum með áberandi góðu við-
haldi og málningu húsa sinna og snyrtingu lóða sinna,
þannig að eftir er tekið af ferðafólki, sem hingað hefur
komið. Sýnir þetta bæði hug manna til heimabyggðar
sinnar og um leið góða afkomu almennings og er ekki
ástæða til að ætla, að á því verði breyting í framtíðinni.
Eyjarnar liggja miðsvæðis í einhverjum bestu og fjöl-
breyttustu fiskimiðum sem nokkursstaðar er að finna
hér við land og þó víðar sé leitað. Og þó að náttúruham-
farirnar, fyrir þremur árum, hafi leikið byggðarlagið
grátt, munu Vestmannaeyjar innan tíðar rísa aftur í full-
um skrúða.
Hafnaraðstaðan frá náttúrunnar hendi er orðin með
því albesta hér á landi og framtíðarmöguleikar í því sam-
bandi óteljandi og það, sem engan óraði fyrir áður, þá
hefur eldgosið skapað aðstöðu til hitaveitu fyrir alla íbúa
byggðarlagsins. Gerir allt þetta í sameiningu Eyjarnar
enn byggilegri én þær áður voru og eftirsóknarverðan
stað fyrir ferðafólk, vegna fegurðar þeirra og sérstöðu
um margt umfram það sem annarsstaðar er að finna.
Sorgarsðða
Framhald af 1. síðu.
áfram og voru þær að komast
á lokastig, og þegar búið að
tengja sjúkrahúsið við kerfið
og ganga frá lögnum inn í
nokkurn hluta húsanna, þegar
núverandi bæjarstjóri gaf fyr.
irmæli um að ekki mætti tengja
fleiri hús fyrr en húseigendur
hefðu undirskrifað skuldbind-
ingu um að hlýta í einu og öllu
reglugerð fjarhitunar, þar með
um greiðslu heimtugargjalda
og var þetta alveg nýtt sjónar.
mið í málinu, þar sem ávalt
hafði áður verið gengið út frá
því að húsin yrðu tengd við til-
raunahitaveituna húseigendum
að kostnaðarlausu og án skuld-
bindinga, en þeir síðan, þegar
tilraunahitaveitan hefði sannað
gildi sitt um nýtingu hraunhit-
ans, gefinn kostur á eða látnir
greiða heimtaugargjald og það
verð fyrir heita vatnið, sem
bæjaryfirvöld ákvæðu miðað
við að búið væri að gera heild.
aráætlun um hitaveitu fyrir
allan bæinn og verð heita vatns
ins ákveðið í samræmi við það,
þannig að þeir sem á svæði
tilraunahitaveitunnar búa, nytu
hvorki betri né verri kjara, en
aðrir húseigendur sem síðar
fengju hús sín tengd við heild-
ar hitaveitukerfi, sem byggt
yrði upp á svo að segja ókeyp.
is hitaorku frá hrauninu.
Bæjarráð beit svo höfuðið af
skömminni með því að leggja
tú við bæjarátjórn á fundi 12.
júlí s.L, að fyrsta árið yrði
veittur 35% afsláttur af gjald-
skrá fjarhitunar fyrir húseignir
tengdar tilraunahitaveitu, „Þar
sem fyrirsjáanlegt er, að ýmsir
örðuleikar verða á rekstri til-
raunahitaveitunnar fyrst um
sinn”, eins og orðrétt segir í
fundargerð bæjarráðs. Auðvit.
að geta bæjarráðsmenn ekkert
fyrirfram sagt um að nokkrir
erfiðleikar verði við tengingu
húsa á tilraunasvæðinu a.mJc.
kom ekkert slíkt í ljós í sam.
bandi við tengingu sjúkrahúss-
ins inn á kerfið. Er því þessi
bókun bæjarráðs til þess eins
fallin að gera málið tortryggi.
Iegt og er það því miður í fullu
samræmi við afstöðu fyrrver-
andi ráðamanna bæjarins.
Nú hefur það heyrst að láta
eigi skeika að sköpuðu hvort
lokið verði við tilraunahita-
veituna eða ekki, en snúa sér
í þess stað að lögn aðalæðar
til tengingar við fjarhitunar-
kerfið vestur í hrauni.
Allir sem um þetta mál hafa
fjallað hafa ávaltt talið það aug
Ijóst að slík framkvæmd yrði
næsta skrefið, eftir að tilrauna
veitan hefði sannað svo ekki
yrði véfengt, að nýting hraun-
hitans væri tæknilega möguleg,
einföld og ódýr, og hefur þetta
verið aðaltilgangur tilrauna-
hitaveitunnar og þá um leið
grundvöllur umræðna ráða-
manna byggðarlagsins í umræð
um við lánastofnanir í sam-
bandi við útvegun á fjármagni
til hitaveituframkvæmda fyrir
allan bæinn. Og þó að tenging
sjúkrabússins við kerfi tilrauna
hitaveitunnar, og sú jákvæða
reynsla, sem af því hefur feng-
ist sé nægileg sönnun fyrir okk
ur hér heimafyrir um möguleik
ann á nýtingu hraunhitans,
væri teflt alveg á tæpasta vaðið,
að lánastofnanir, sem síðar þarf
að leita til láti sér það nægja
og má í þessu sambandi benda
á niðurstöður forstöðumanna
Raunvísindastofnunar í bréfi til
iðnaðarráðuneytis og bæjar-
stjórnar dags. 11. þ.m., þar
sem endurtekin er fyrri ályktun
þeirra, að tilraunahitaveitan sé
nánast forsenda þess, að unnt
verði að hita allan bæinn með
hraunhita, og er þetta álit
þeirra í fullu samræmi við álit
forstöðumanna þeirrar verk.
fræðistofu, sem hannað hafa
verkið, og þarf enginn að láta
sér detta annað í hug en að
lánastofnanir taki niðurstöður
þessara aðila til greina, þó bæj
aryfirvöld geri það ekki.
, Vel má vera að sagan fá 1974
eigi eftir að endurtaka sig, að
aðalráðamenn bæjarins telji sig
þess umkomna að hundsa álit
sérfróðra manna, sem áhuga
hafa á framgangi málsins, og
væri það allt í lagi útaf fyrir
sig, ef þetta snerti þá eina, en
svo er ekki. Nýting hraunhit-
ans er eitt allra stærsta hags-
munamál alls almennings hér
í bæ, sem þeim fyrrv. bæjar.
stjóra Magnúsi Magnússyni og
núverandi bæjarstjóra hefur
því miður í nær fjögur ár tek-
ist með athafnaleysi og þver-
móðsku að tefja fyrir fram-
gangi á og hafa þeir með því
valdið bæjarbúum tugmilljóna
ef ekki hundruð milljóna króna
fiárhagstapi með þessar alveg
óafsakanlegu framkomu sinni.
Og það er ekki fyrr en nú þeg-
ar óttinn við almenningsálitið
hróflar við samvisku þeirra, að
þeir að minnsta kosti á yfir.
borðinu fara að sýna málinu á-
huga.
Og satt að segja er það undr
unarefni að ráðamenn bæjar.
ins skuli hafa getað horft upp
á það dag eftir dag, viku eftir
viku, mánuð eftir mánuð og
ár eftir ár, að hitaorka marg-
fallt meiri en þarf til að hita
upp allan bæinn rjúki upp í
loftið rétt við nefið á þeim án
þess að hafast nokkuð raun-
hæft að, á sama tíma og sveita.
stjórnarmenn annarsstaðar
leggja allt kapp á nýtingu hugs-
anlegs jarðvarma hver hjá sér,
jafnvel þó að þeir þurfi að
sækja hann í tugikílómetra fjar
lægð, og eyða tugum milljóna
króna f jarðboranir og hafa þó
aldrei fyrirfram vissu um hvort
boranimar beri árangur eða
ekki.