Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Blaðsíða 53
49
(absolut Pluralitet); J>ví þaft getur liæglega aft horift, að við
}>að verði talsverð tímatöf. Menn Jiaía opt á slikum þíngum
látið sér nægja, að velja þ;í, er fleiri atkvæði hafa fengið en
aðrir (relativ Pluralitet), })ó ei liafi }>að verið meira en
helmingur allra atkvæða; }>ví þessi aðferð er lángt um tafar-
minni. Að sonnu er það mikið, sem mælir fram með hinni
fyrri kosníngaraðferð, sér í lagi þegar um vandasöm mál er að
gjöra, en samt ímynda eg niér, að seinni kosningaraðferðina
megi vel við hafa, einkum ef menn utanþíngs bera sig saman
um völin, eins og stundum hefur verið gjört. Eg skjt því til
nefndarinnar og þingsins, hvort breyta skuli greininni eða ekki.
Framsögumaður: J>að er að sönnu satt, er hinn háttvirti
forseti sagði, að sú kosníngaraðferð, sem hér er farið fram á,
tekur lengri tíma; en mér virðist þó, að það eigi að vera að-
alreglan. Annars getur það að borið, að menn komist í nefndir
með 4. eða 8. parti atkvæða, og það er líka liætt við því, að
meiningar nefndarmanna verði þá fremur á reiki. Eg álít það
nauðsynlegt, að greinin sé óbreytt.
Jak. Guðmundsson: Jað er eitt atriði í sambandi við þetta,
sem eg vildi drepa á, að, verði því lialdið um hlutfallsnefndir,
sem stúngið hefur verið upp á, þá verða þíngmenn kunnugri
hver öðruin, og færari um, að kjósa í kosníngarnefnd.
Forseti: Mér virðist það rétt, sem nú var mælt; því það
er ætlun min, að það sé lielzta nytsemi hlutfallsnefndanna, að
þíngmenn kynnist betur, hverjir færastir séu til þess, að vera
kosnir í nefndir. En eg talaði einúngis um þá, sem kosnir
eru i þínginu sjálfu. Um orðatiltækið Mhlutkesti“ vil eg geta
þess, að menn eru opt vanir, að láta aldur ráða í slíkum til-
fellum; því hann þykir jafnan heiðurs verður.
Ilallgr. Jónsson: Jað er máske ekki svo liægt að vita
ætið aldur þingmanna.
Forseti: Eg gjöri ráð fyrir, að hver þingmaðurviti, hvað
liann er gamall, og skýri rétt frá þvi.
II. Stephensen: Menn eru nú stundum ekki famir að
gjöra mikið úr aldrinum, og það er ekki lángrar stundarverk,
að draga um tvo seðla.
G. Brandsson: Mundi það ekki vera nóg, þar sem í
greininni stendur: Bað nefndarmenn skuli kjósa með meiri hluta
allra atkvæða þeirra, sem greidd eru og gild“, að í stað þess
komi: Bmeð einum þriðjúngi* o. s. frv.? því að með þeirri til-
4