Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Blaðsíða 328
324
hér steiulur á. Eg vil taka til dæinis 2. gr. Ilver veit nú, hvað
orðið er eptir af henniV Nefndinni {lótti það einfaldara, að
taka {lessar greinir inn í, af því hún sá ekki hetur, en að {iað
gæti orðið til leiðbeiníngar, en ekki til neins skaða fyrir neinn.
Sama er að segja uin hinar xiðrar greinir í fruinvarpinu, til að
mynda 5. gr.; eg vil biðja hvern mann, að lesa hana með at-
hygli, og sjá, hvað greinileg hún er. 5ar er undir eins í upp-
hafínu vitnað til 4., 5., 10., 11. og 12. gr. í tilskip. 1816, og
{>ar að auki í niðurlagi hennar til 9. gr. í sömu tilsk. Og livað
er það nú, sem verið er að tala um í þessari 9. gr. í tilskip-
uninni? Jað {xyrfti maður {>ó að vita, til þess að geta forð-
azt afbrot móti {>essum reglunx. Getur nú nokkur sagt, að
{>etta séu skiljanleg lög, nema fyrir löglærða menn? og eg verð
að segja fyrir mig, að eg hafði mikið fyrir {>ví. Eg vil enn
fremur spyrja {>á, senx amast við aðferð nefndarinnar, hvort
11. gr. í tilskipun. 1816 eða aukatekjureglugjörð frá 10. sept.
1830 eigi hér að gilda. 11. gr. í tilskip. frá 1816 nefnir 6 rbdd.,
en aukatekjureglugjöröin 8 skk. eða 16skk. af hverju lestar-
rúmi; og liverju á nú að trúa ? Jað er {>ó öllum Ijóst, að ekki
er aukatekjureglugjörðin upphafin enn, og frumvarp {ietta fer
ekki fram á {>að, né gjörir neina brey tíngu á hcnni. jþetta er
annars auðsjáanlega gamall ávani, að vitna úr einu lagaboðinu
í annað, og ollir jþað }»ví, að maður {>arf að hafa bxinka af laga-
bókum fy'rir sér í einu. Eg held nú annars, að }>að sé ekki
margt orðið eptir gildandi í tilskipuninni frá 1816. Jað er nxi
búið að tina flest allt úr lienni upp í önnur lagaboö, nema,
ef til vill, 13. gr., og {>ori eg {>ó ekki um {>að að segja.
Jalt. Guðmundsson: jió {>að hafi verið siður að undanfomu,
}>egar ný lög hafa komið út, að vitna til hinna eltlri laga, }>á
mun }>að einkum liafa komið til af }>vi, að mönnum hefur {>ótt
ótækt, að taka hverja ákvörðun inn í hvert lagaboð, vegna
{>ess að lagasöfnin heíðu {>á orðið svo fjarskalega stór. En f>ó
að þessi ástæða liafi nú áður verið góð og gild, {>á er hér allt
öðru máli að gegna, og mér virðast ástæður nefndarmannsins
öldúngis skýlausar og réttar. Verzlunarlög verða bersýnilega
að vera fyrir útlenda menn, sem ekki verður ætlazt til, að
{>ekkí nákvæinlega öll landslögin, og }>ví er líka öðru máli að
gegna um }>að, jþó að nefndin liafi hér fremur valið }>á aðferð-
ina, sem eptir }>essum kríngumstæðum var hentugri, lieldur en
J>á, sem vanalegri er lijá löggefendunum í Danmörku.