Tíðindi frá þjóðfundi íslendinga árið 1851 - 05.07.1851, Blaðsíða 65
61
G. Einarsson: Eins og mér fannst það ljóst, sem liinn
háæruverðugi konúngkjömi þíngmaður áðan sagði, eins finnst
mér það óljóst, er þínginaður Reykvikínga mælti áðan. Eg
held, að orðið „hlutfall" hafi gjört villu i meiníngu hans.
L. Johnsen: Eg held, að greinin ætti að standa óbreytt.
5að yrði tímatöf að þvi, ef nefnd væri ekki undir eins kosin,
og það er líka athugavert, að við það kynni að aukast kostn-
aður; því nú em þegar nokkrir dagar liðnir af þíngtimanum, án
þess að mikið liafi verið af hendi leyst, en kostnaðurinn mik-
ill orðinn.
Jón Guðmundsson: Eg lield, að þeir, sem mæla á móti
þvi, að nýrri grein sé við bætt, skilji ekki glögglega frum-
varpið. 5að er þó auðsætt, að í öllum mikilvægum málefnum,
og eins Iiinum konúnglegu frumvörpum, á flokkaskipunin vel
við, til þess að þíngmönnum verði liægra fyrir, að kynna sér
þau. Ef slík mikilvæg mál væru rædd í fyrsta sinn, áður þeim
væri vísað til hlutfallsnefnda, en þetta liggur þó beinast við
eptir frumvarpinu, eins og það er nú, þá ætla eg, að sú um-
ræða yrði að engu liði. Framsögumaður hefur raunar bent til
þess, sem sagt er i 48. gr., en þar er að eins talað um rað
k j ó s a nefnd í mál“, en þetta er allt. annað, en að visa mál-
inu til hlutfallsnefnda. Mér finnst því afar - nauðsynlegt, að
búa til nýja grein, svo að flokkaskipunin komist á sem allra
fyrst. Jíngmenn vilja ekki spilla tímanum, og með þessu
móti sparast einmitt fyrsta umræða, þángað til flokkarnir eru
búnir að ræða málið og þíngmenn eru færir um það.
Á. Einarsson: Viðaukinn við 40. gr., sem framsögu-
maöur stakk upp á, hefur og vakað fyrir mér, og gef eg at-
kvæði mitt fyrir honum, þegar til þess kemur; því mér finnst
hann öldúngis nauðsynlegur, og áskil eg mér breytíngaratkvæði
á þá leið, ef framsögumaður hefur ekki gjört það.
P. Péturssoji: Eg fyrir mitt leyti held það ætti ekki
illa við, að þíngið allt ræddi um efnið í stjórnarfrumvörpunum,
áður en lilutfallsnefndir væru kosnar; því eg ímynda mér, að
þá kæmi fleiri stefnur fram, en í hlutfallsnefndunum yrði, og
eg álit það vel til fallið, að fleiri stefnur komi fyr en síðar í
ljós. í hlutfallsnefndunum þar á móti, ef frumvörpunum væri
undir eins vísað þángað, yrði aptur hættara við, að vissarskoð-
anir ryddu sér til rúms, og að yfirlitið yfir aðalefnið yrði ófrjáls-