Milli mála - 01.01.2011, Page 105

105
norður til Akureyrar, í hæsta máta undarlegar, en á þeim stóð:
„Útlenskt ferðafólk. Fylgdarmaður Sigurður Sumarliðason“.33 Slíkar
merkingar, að nefna þann sem þjónar ferðafólkinu með nafni en ekki
ferðafólkið sjálft, hefðu væntanlega verið óhugsandi í Þýskalandi.
Hún gerði sér brátt grein fyrir mikilvægi þess að fara að ráðum
Íslendinga varðandi ferðalagið. Hún hafði t.d. haft með sér kvensöðul
frá Þýskalandi sem hún hugðist nota. En eftir að hafa reynt hann í
reiðferð frá Reykjavík að Esjunni tók hún mark á leiðangursstjór-
anum og fékk sér hnakk: „Ferðalag um Ísland á hestum sýndi mér
brátt, hvílíka nauðsyn bar til þess að fylgja svo góðviljuðu ráði.“34
Hún var því fljót að átta sig á mikilvægi þarfasta þjónsins.
Útlit Íslendinga varð Idu Pfeiffer umfjöllunarefni. Lýsingar
hennar á Íslendingum eru skorinorðar: „Íbúar landsins eru krafta-
lega vaxnir og frekar stórir. Þeir eru ljóshærðir eða rauðbirknir og
með blá augu. Karlmennirnir eru yfirleitt ljótir, konurnar skárri, já
og meðal ungra stúlkna sjást stundum nokkuð falleg andlit.“35 Og
á bæ í Borgarfirði segist hún hafa hitt fegurstu mannveru, 10–12
ára gamla stúlku, sem hún hafi nokkurn tíma séð. Einni konu lýsir
hún sérstaklega, sú er orðin sjötug, en lítur út fyrir að vera fimmtug,
klæðist karlmannsfötum og gengur í erfiðisverkin sem karlmaður
væri, rær af krafti, í einu er hún þó eftirbátur karlanna, það er í
drykkjunni. Þetta er lýsing Idu Pfeiffer á hinu mikla atgervi Þuríð-
ar formanns.36 Ina von Grumbkow lýsir sjaldan útliti Íslendinga,
hún segir þó á einum stað: „nokkrir yngri meðlimir fjölskyld unn ar
af bænum [Svartanúpi] sem voru vaktir til þess að sinna hestunum,
fylgdust þegjandi en illa til hafðir af miklum áhuga með öllu því
sem við tókum okkur fyrir hendur.“37
33 Sama rit, bls. 117.
34 Sama rit, bls. 39.
35 „Was die Bewohner Islands betrifft, so sind sie von ziemlich kräftigem, mittelgroßem Schlage. Sie
haben blondes, oft ins Rötliche spielendes Haar und blaue Augen. Die Männer sind meist häßlich,
die Weiber weniger, ja unter den Mädchen findet man manchmal sogar recht liebliche
Gesichtchen.“ Ida Pfeiffer, Nordlandfart, bls. 66–67.
36 Sama rit, bls. 59.
37 „Einige jüngere Familienglieder der Farm, die der Pferdeversorgung wegen geweckt waren, ver-
folgten stumm in äußerst mangelhafter Toilette, mit großem Interesse all unsere Unternehmungen.“
Í þýðingu Haraldar Sigurðssonar er þessi kafli þýddur á eftirfarandi hátt: „Nokkrir yngri meðlimir
fjölskyldunnar, sem voru vaktir til þess að annast hestana, fylgdust þegjandi og ákafir með
takmark aðri snyrtingu okkar og öllu er við tókum okkur fyrir hendur.“ Í þýðingunni virðist vera
um misskilning að ræða þar sem „in äußerst mangelhafter Toilette“ á við Íslendingana.
ODDNÝ G. SVERRISDÓTTIR