Tímarit Máls og menningar - 01.09.1965, Síða 129

hann lýsir yjir glaðhlakkalega að átta mán-
aða stanzlausar árásir bandaríska jlughers-
ins séu jarnar að bera árangur.
... Meðal mestu afreka Norður-Víet-
nama í heilbrigðismálum er bygging hæla
fyrir holdsveika, þar sem þeir eru einangr-
aðir og í mörgum tilvikum læknaðir. Reist-
ur hefur verið fjöldi slíkra hæla, sum mjög
lítil en stærst og fullkomnast var hælið í
Quynh Lap í Nghe An fylki. Þar var rúm
fyrir 2600 sjúklinga, auk húsnæðis fyrir
lækna, hjúkrunarfólk og annað starfslið,
svo og vísindamenn sem störfuðu að rann-
sóknum á holdsveiki. Alls höfðu verið
reistar 160 byggingar á einangruðum stað
við sjóinn. A síðustu fimm árum hafði
tekizt að lækna og senda heim 1000 sjúkl-
inga.
Ég tala um þetta holdsveikrahæli í þátíð,
vegna þess að það er ekki lengur til.
Bandarískar flugvélar jöfnuðu það við
jörðu í árásum sem stóðu í tíu daga og
nrðu 139 sjúklingum að bana, aðallega
bækluðum mönnum sem ekki tókst að
flytja í burt í tæka tíð; eyðilagðar voru
lækningastofur, rannsóknarstofur, sjúkra-
salir og matstofur; eitt fullkomnasta hæli
af þessu tagi í allri Asíu var brennt til
ösku, og 2000 holdsveikir voru enn einu-
sinni hraktir út í örvæntingu og flæking.
Auðvitað hafa verið gerðar ráðstafanir
Erlend tímarit
þeim til hjálpar, og að minnsta kosti sumir
þeirra hafa verið fluttir á önnur hæli; en
það eru takmörk fyrir því sem hægt er að
gera, því að árásimar halda stöðugt áfram,
og sá tími er ekki kominn að endurreisnar-
starfið í Nghe An geti byrjað.
Hversvegna var þetta gert? Spítalinn var
greinilega auðkenndur með rauðum krossi
á þakinu; engar loftvarnabyssur voru í
grenndinni því að engum datt í hug að
Bandaríkjamenn væru svo sneyddir öllum
mannúðlegum hugsunarhætti að þeir færu
að varpa sprengjum á holdsveika. Gerum
ráð fyrir að flugmennirnir hafi fengið
ranga tilvísun, eins og gefið hefur verið í
skyn: þeir hefðu getað gert glappaskot
fyrsta daginn. En fréttin kom undireins í
blöðum og útvarpi. Engin afsökun er til
fyrir árásunum dagana á eftir.
Heldur bandaríska herstjórnin í raun og
veru að slíkt framferði knýi Víetnama til
að leggjast á hnén, eða auki þeim trú á
einlægnina í friðartilboðum Johnsons for-
seta, eða heldur hún að íbúar Nghe An
muni eftir þetta meta hina bandarísku lífs-
hætti meira en sína?
Hún hefur í rauninni áorkað því að kon-
ur og karlar sameinast í viðbjóði og hatri
á bandarísku ræningjunum, eflast í þeim
ásetningi sínum að útrýma kúgurunum, og
stælast í þeirri trú að forustumenn Banda-
ríkjanna séu óðir blóðistokknir djöflar.
239