Tímarit Máls og menningar - 01.03.1992, Qupperneq 32

Ástarhikstar og ófreskjur
Árið 1986 kom út hjá Vasa-útgáfunni bókin
Ást viðfyrsta hikk! eftir Dennis Jurgensen,
í þýðingu Bjargar Thorarensen. Titill bók-
arinnar vísar til hikstakasts, sem sögumað-
ur fær í áramótateiti einu, eftir að hafa sopið
ótæpilega á jólagjöfinni frá frænda. Megin-
efni bókarinnar er frásögn Viktors af ást
sinni á Önnu, skólasystur sinni. Frásögnin
er strákslega hispurslaus og ærslafengin í
meira lagi, og margur broslegur vandinn
sem steðjar að elskhuganum unga. Það vill
honum til, að draumadísin sýnir honum
yfirleitt þolinmæði, skilning og umburðar-
lyndi, enda virðist hún að ýmsu leyti
þroskaðri aðilinn í sambandinu. Viktor seg-
ir einnig frá samskiptum sínum við foreldra
sína og yngri bróður og foreldra Önnu, en
það er einmitt faðir hennar sem verður
fyrstur til að tala við hann eins og maður við
mann. Ekki svo lítill áfangi, það. Galsa-
fenginn stfllinn minnir svolítið á Gaura-
gangsbækur Ólafs Hauks Símonarsonar.
Ást við fyrsta hikk! telst vart neitt tímamóta-
verk, en hún svíkur engan, ungan eða ald-
inn. Formúla höfundar að góðri bók gengur
upp, menn verða bara að halda að sér hönd-
um og ganga henni ekki til húðar.
Dennis þessi Júrgensen er annars höfundur
verka um ýmsar sígildar forynjur, svo sem
varúlfa, múmíur og vampírur, sem herjað
hafa á áhrifagjarna unglinga gegnum tíðina.
Menn minnast kannski leikgerðar Vern-
harðar Linnet á Kistu Drakúla greifa eftir
þennan ágæta höfund, en hún var flutt sem
framhaldsleikrit í útvarpi fyrir fáum árum.
Síðari árin hafa augu manna lokist upp fyrir
ómótstæðilegum töframætti blóðsugunnar
og áhrifum hennar á óhörðnuð hjörtu. Vam-
píran er öfundsverð. Hún fær að vera úti
allar nætur, hún þarf ekki að borða, og hún
lifir á því að forfæra fólk. Skrímslið undir
rúminu gæti verið vampíra. Nei, vampíran
er ekki til fyrirmyndar, en nýtur samt hylli
meðal ýmissa aldurshópa. í stað þess að
bjarga bömunum með rembingslegri rit-
skoðun og varpa óværunni út í ystu myrkur
(þar sem hún hefur hingað til lifað góðu lífi)
hafa ýmsir ímyndunaraflraunamenn brugð-
ið á það ráð að hleypa henni inn í hlýjuna
og draga hana fram í dagsbirtuna. Vampíran
er orðin heimilisvinur. Drakúla og hans lík-
ar hafa ekki misst af lestinni. Þeir em með
á nótunum og hafa raf- og tölvuvæðst góðu
heilli. Hér á landi hafa tröll og skessur
skotið upp úfnum kollinum í máli og mynd-
um á undanförnum árum, nú síðast í safninu
Tröllasögur, eftir ýmsa höfunda. Líklega er
j
22
TMM 1992:1