Dagblaðið Vísir - DV - 01.08.2008, Blaðsíða 40

Dagblaðið Vísir - DV - 01.08.2008, Blaðsíða 40
föstudagur 1. ágúst 200840 Helgarblað DV Í haust mun Laddi mæta aftur á fjal- ir Borgarleikhússins með sýningu sína Laddi 6-tugur, þriðja leikárið í röð. Og núna er hann orðinn örlítið eldri. „Þetta er sama sjóvið, það eru ekki allir búnir að sjá þetta, en sum- ir eru reyndar búnir að koma þrisvar og segja að þetta sé orðið annað sjóv. Ég bæti inn í „standuppið“ svo það er alltaf eitthvað nýtt. Ég er aðallega að gera grín að sjálfum mér og ellinni, improvísera í bland og maður þarf bráðum ekkert að skipta um gervi til að geta leikið gömlu karlana. Ég gæti hrært í þessu og haldið áfram til sjö- tugs.“ Laddi hlær og bætir við: „Nei, ég held að maður haldi áfram til jóla og geri svo eitthvað annað nýtt.“ Núna á toppnum Laddi hefur verið þjóðþekktur svo lengi að vinsældir hans hljóta að hafa farið upp og niður. En hvar er toppur- inn á ferlinum? „Núna upplifi ég hátind ferils míns, í þessari sýningu minni. Ég er svo himinlifandi, ég er að uppskera eftir hátt í 40 ára starf. Er að fá klapp og verðlaun frá þjóðinni. Viðtökurn- ar eru frábærar og því segi ég: Þetta er minn toppur.“ Þulur Rásar 1 var að kynna tónlist um daginn og kynnti lag eftir Ladda, Austurstræti, með slíkri hlýju og virð- ingu að Laddi er greinilega kominn á stall. „Já, ég er stoltur og þakklát- ur fyrir það að finna að tónlistin mín er gefin út og leikin meðal annars af stórsveit, án texta.“ Hvort ertu meiri leikari eða tónlist- armaður að þínu mati? „Ég er meiri leikari en tónlistar- maður. Ég hef ekki gefið mig út fyrir að vera tónlistarmaður en ég hef gaman af að gutla á gítar, er „sjálfnámaður“ eins og sumir segja. En ansi mörg lög sem ég hef samið hafa lifað. Við vor- um að taka lögin mín saman um dag- inn og ég var jafnhissa og margir aðr- ir á því hvað ég hef gefið út mörg lög sem hafa orðið vinsæl – eitthvað um 60 lög sem ég samdi alhliða sjálfur, það er bæði lag og texta. Og lifa áfram. Krakkar í dag kunna þessa texta.“ Laddi ljómar og er greinilega glaður á sinn hógværa hátt. Hver er Laddi? Við höfum séð hann í ótal gervum og flestir eiga sínar uppáhaldstýpur úr safni Ladda. En hver er hann sjálfur? „Ég er ósköp venjulegur, rólegur, kurteis, heiðarlegur maður. Áhuga- mál mín eru golf og ferðalög til Spán- ar – í golf.“ Þú hefur einhverja snilligáfu. Hef- urðu fundið út hvert er þitt gull? „Ja, ætli það sé ekki einhver næmni fyrir gríni og leik. Ég er næmur á réttu hlutina. Hef góða tímasetningu og þetta er innbyggt í manni. Finn hvað virkar og hvað ekki, á sjálfum mér. En ég get ekki kennt neinum þetta og kann ekki að segja frá því.“ Synirnir Laddi á þrjá syni og tveir þeirra koma fram í Laddasýningunni frægu. „Yngsti sonur minn, Þórhallur, er töluvert í grínbransanum. En við höf- um ekki gert mikið af því að koma fram saman en vonandi gerum við meira af því síðar. Hann kemur fram í sýningunni minni. Og Ívar líka. Það býr ýmislegt í honum. Ívar er flinkur að dansa og hann gæti gert ýmislegt í þessu fagi. Marteinn er elstur. Hann er ekkert í þess- um bransa, er meiri bókaormur og er í mannfræði. En hann er samt alltaf með fíflalæti eins og ég og hinir strák- arnir.“ Týpa verður til Hvernig verður karakter til hjá þér? Gerist það fyrst í huga þínum eða verður týpa til út frá gervum sem þú finnur upp? „Bæði og. Oft þegar ég vinn fyrir sjónvarp kemur útlitið fyrst og mað- ur er fyrir framan spegil og fikrar sig áfram með gervi og svo kemur bara eitthvað. En maður er líka með radd- ir og karaktera á lager í huganum og pikkar það upp. Ég er núna með tvo eða þrjá karaktera í huga. Ég er með raddirnar, en á eftir að hanna útlitið. Þetta kemur bara fram, maður er með eitthvað á lager án þess að vita af því. Ég glápi mikið á fólk, skoða göngulag og annað. Stundum fylgi ég eftir fólki sem ég sé. Ég mætti einu sinni manni á Laugavegi og ég snéri bara við og elti hann! Svo býr þetta innra með manni og hreyfingin lifir með manni og kemur fram í karakt- er síðar. Og röddin getur komið ann- ars staðar frá. Svo set ég þetta saman. En það má segja að karakterar í svona sýningu eins og í Borgarleikhúsinu verða fyrst til út frá röddinni.“ Stressaður yfir Elsu Lund Hefurðu verið stressaður að koma fram með einhverju týpu? „Já, Elsu Lund á sínum tíma. Bjössi Emilsson, pródúsent á Sjónvarpinu, æsti mig upp í að gera eina flotta kerl- ingu í þáttinn hjá Hemma Gunn. Ég taldi það ekki virka, fannst bjánalegt þegar menn voru að gera svona kerl- ingar á héraðsmótum. En hann talaði mig inn á þetta. Ég var mjög stress- aður fyrst. En það virkaði. Hún hefur verið vinsæl.“ Er hún vinsælasti karakterinn þinn? „Já, Elsa Lund, Eiríkur Fjalar og Magnús.“ Hefur húmor Íslendinga breyst mikið í tímans rás? „Nei, allt sem ég hef verið að gera virkar enn. Og ég finn það í sýning- unni minni að ungt fólk fílar þetta vel. Ég er bæði með uppistand, sketsa og karaktera. Húmor hjá áhorfendum hefur ekki mikið breyst. Nýir og ung- ir grínarar koma með öðruvísi húmor. Það fellur misvel í fólk. En fólk um tví- tugt kýs kannski frekar uppistand og vill jafnvel gróft klám. Ég vísa stund- um á son minn ef ég get ekki tekið að mér verkefni og hann er með uppi- stand sem hann segir innihalda efni fyrir yngri en 35 ára. Ég var hissa á einni sýningu hjá honum hvað fólk hló mikið að prum- pubröndurum og grófum húmor. En húmor er svo margvíslegur – og svo fer þetta bara eftir því hvernig maður ber hann fram. Ég hef gaman af tví- ræðni, þegar maður segir ekki neitt beint en fólk hugsar það bara. En ég vil ekki klám eða gróft grín.“ Breskur húmor bestur Hvað finnst þér fyndið? „Ég hef gaman af Monty Python. John Cleese og Little Britain er fyrir mig. Breskur húmor er góður en ég þoli ekki amerískan húmor. Hann fer út í fíflalæti. Ég nenni ekki að fara á amerískar gamanmyndir. En ég fer pottþétt ef þær eru enskar. Það er mikill munur á þessu. Af Íslendingum verð ég að segja það að Siggi Sigurjóns er í miklu uppáhaldi – hann er skemmtilegastur.“ Við rifjum um stund upp ýmis uppáhaldsgrín- atriði með Sigga Sigurjóns eins og til dæmis Elías sem hann lék í Stund- inni okkar. Og mörg ógleymanleg at- riði með Ladda. „Það mætti endursýna margt gam- alt efni úr safni Sjónvarpsins. Þetta gamla virkar alveg ennþá. Ég sýni lítilli frænku minni stundum gamalt efni á spólum og hún fílar það alveg í botn.“ Annað gamalt efni sem Laddi fær mikil viðbrögð við er gaman- myndin Stella í orlofi. „Já, fólki þykir hún ennþá mjög fyndin. Fólki finnst það vera ein besta íslenska grín- myndin, hún eldist mjög vel.“ Óttast viðbrögðin En hvernig líður Ladda áður en hann kemur fram með nýtt efni? „Ég óttast alltaf viðtökurnar. Ef ég er með eitthvað nýtt er ég hrædd- ur um að það sé alveg glatað. Þetta er einhver minnimáttarkennd í mér sem ætti að vera farin eftir öll þessi ár. Maður ætti að treysta því sem maður hefur. En þetta hefur líka sína kosti því ég læt ekki allt fara, vinn efni aftur og aftur, hendi út og vanda mig vel. En ég er alltaf í vafa og treysti efninu ekki alltaf þegar af stað er farið og svo þeg- ar það klikkar ekki er það mikill léttir. Fyrsti hláturinn fær mann á flug. Það hefur komið fyrir þegar ég er baksviðs að ég spyr mig af hverju ég sé að þessu. Stundum úti á landi, ef aðstaða er slæm og erf- itt að skipta um föt, þá spyr ég mig af hverju ég standi eiginlega í þessu. Og ég meika ekki útiskemmtan- ir lengur. Þar er yfirleitt engin aðstaða – ég er alltaf að skipta um föt og karakter í mínum sýning- um. Ég asnast svo mikið til að skipta um karaktera. Og þá þarf maður að hafa til þess almennilega aðstöðu. Helgarviðtalið Sigríður ArNArdÓTTir sirryarnar@gmail.com „Ég hef alltaf verið með mína minnimáttarkennd og ekki haft mikla trú á sjálfum mér, sjálfsmat mitt er ekki hátt svo ég hef í raun alltaf verið með báða fætur á jörðinni. Ég geng ekki upp á svið og segi „þetta er pottþétt“, ég er alltaf í vafa og finnst ég ekkert sérstaklega góður, nema stundum.“ Með sérmerkta golfkúlu Laddi er mikill golfáhugamaður og er duglegur að skella sér í golfferðir til spánar. „Ég er oftast inni á mínu herbergi baksviðs fyrir sýningu og í hléi. Er einn og pæli í hlutum, ræð krossgátur og dreifi huganum. Þannig gleymi ég stressinu.” Þrátt fyrir að vera stjarna á sviðinu er Laddi rólegur og hlédrægur baksviðs.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.