Dagblaðið Vísir - DV - 01.08.2008, Blaðsíða 40
föstudagur 1. ágúst 200840 Helgarblað DV
Í haust mun Laddi mæta aftur á fjal-
ir Borgarleikhússins með sýningu
sína Laddi 6-tugur, þriðja leikárið í
röð. Og núna er hann orðinn örlítið
eldri. „Þetta er sama sjóvið, það eru
ekki allir búnir að sjá þetta, en sum-
ir eru reyndar búnir að koma þrisvar
og segja að þetta sé orðið annað sjóv.
Ég bæti inn í „standuppið“ svo það er
alltaf eitthvað nýtt. Ég er aðallega að
gera grín að sjálfum mér og ellinni,
improvísera í bland og maður þarf
bráðum ekkert að skipta um gervi til
að geta leikið gömlu karlana. Ég gæti
hrært í þessu og haldið áfram til sjö-
tugs.“ Laddi hlær og bætir við: „Nei,
ég held að maður haldi áfram til jóla
og geri svo eitthvað annað nýtt.“
Núna á toppnum
Laddi hefur verið þjóðþekktur svo
lengi að vinsældir hans hljóta að hafa
farið upp og niður. En hvar er toppur-
inn á ferlinum?
„Núna upplifi ég hátind ferils
míns, í þessari sýningu minni. Ég er
svo himinlifandi, ég er að uppskera
eftir hátt í 40 ára starf. Er að fá klapp
og verðlaun frá þjóðinni. Viðtökurn-
ar eru frábærar og því segi ég: Þetta er
minn toppur.“
Þulur Rásar 1 var að kynna tónlist
um daginn og kynnti lag eftir Ladda,
Austurstræti, með slíkri hlýju og virð-
ingu að Laddi er greinilega kominn
á stall. „Já, ég er stoltur og þakklát-
ur fyrir það að finna að tónlistin mín
er gefin út og leikin meðal annars af
stórsveit, án texta.“
Hvort ertu meiri leikari eða tónlist-
armaður að þínu mati?
„Ég er meiri leikari en tónlistar-
maður. Ég hef ekki gefið mig út fyrir að
vera tónlistarmaður en ég hef gaman
af að gutla á gítar, er „sjálfnámaður“
eins og sumir segja. En ansi mörg lög
sem ég hef samið hafa lifað. Við vor-
um að taka lögin mín saman um dag-
inn og ég var jafnhissa og margir aðr-
ir á því hvað ég hef gefið út mörg lög
sem hafa orðið vinsæl – eitthvað um
60 lög sem ég samdi alhliða sjálfur,
það er bæði lag og texta. Og lifa áfram.
Krakkar í dag kunna þessa texta.“
Laddi ljómar og er greinilega glaður á
sinn hógværa hátt.
Hver er Laddi?
Við höfum séð hann í ótal gervum
og flestir eiga sínar uppáhaldstýpur úr
safni Ladda. En hver er hann sjálfur?
„Ég er ósköp venjulegur, rólegur,
kurteis, heiðarlegur maður. Áhuga-
mál mín eru golf og ferðalög til Spán-
ar – í golf.“
Þú hefur einhverja snilligáfu. Hef-
urðu fundið út hvert er þitt gull?
„Ja, ætli það sé ekki einhver næmni
fyrir gríni og leik. Ég er næmur á réttu
hlutina. Hef góða tímasetningu og
þetta er innbyggt í manni. Finn hvað
virkar og hvað ekki, á sjálfum mér.
En ég get ekki kennt neinum þetta og
kann ekki að segja frá því.“
Synirnir
Laddi á þrjá syni og tveir þeirra
koma fram í Laddasýningunni frægu.
„Yngsti sonur minn, Þórhallur, er
töluvert í grínbransanum. En við höf-
um ekki gert mikið af því að koma
fram saman en vonandi gerum við
meira af því síðar. Hann kemur fram
í sýningunni minni. Og Ívar líka. Það
býr ýmislegt í honum. Ívar er flinkur
að dansa og hann gæti gert ýmislegt
í þessu fagi.
Marteinn
er elstur.
Hann er
ekkert
í þess-
um
bransa, er meiri bókaormur og er í
mannfræði. En hann er samt alltaf
með fíflalæti eins og ég og hinir strák-
arnir.“
Týpa verður til
Hvernig verður karakter til hjá
þér? Gerist það fyrst í huga þínum eða
verður týpa til út frá gervum sem þú
finnur upp?
„Bæði og. Oft þegar ég vinn fyrir
sjónvarp kemur útlitið fyrst og mað-
ur er fyrir framan spegil og fikrar sig
áfram með gervi og svo kemur bara
eitthvað. En maður er líka með radd-
ir og karaktera á lager í huganum og
pikkar það upp. Ég er núna með tvo
eða þrjá karaktera í huga. Ég er með
raddirnar, en á eftir að hanna útlitið.
Þetta kemur bara fram, maður er
með eitthvað á lager án þess að vita
af því. Ég glápi mikið á fólk, skoða
göngulag og annað. Stundum fylgi
ég eftir fólki sem ég sé. Ég mætti einu
sinni manni á Laugavegi og ég snéri
bara við og elti hann! Svo býr þetta
innra með manni og hreyfingin lifir
með manni og kemur fram í karakt-
er síðar. Og röddin getur komið ann-
ars staðar frá. Svo set ég þetta saman.
En það má segja að karakterar í svona
sýningu eins og í Borgarleikhúsinu
verða fyrst til út frá röddinni.“
Stressaður yfir Elsu Lund
Hefurðu verið stressaður að koma
fram með einhverju týpu?
„Já, Elsu Lund á sínum tíma. Bjössi
Emilsson, pródúsent á Sjónvarpinu,
æsti mig upp í að gera eina flotta kerl-
ingu í þáttinn hjá Hemma Gunn. Ég
taldi það ekki virka, fannst bjánalegt
þegar menn voru að gera svona kerl-
ingar á héraðsmótum. En hann talaði
mig inn á þetta. Ég var mjög stress-
aður fyrst. En það virkaði. Hún hefur
verið vinsæl.“
Er hún vinsælasti karakterinn
þinn?
„Já, Elsa Lund, Eiríkur Fjalar og
Magnús.“
Hefur húmor Íslendinga breyst
mikið í tímans rás?
„Nei, allt sem ég hef verið að gera
virkar enn. Og ég finn það í sýning-
unni minni að ungt fólk fílar þetta vel.
Ég er bæði með uppistand, sketsa og
karaktera. Húmor hjá áhorfendum
hefur ekki mikið breyst. Nýir og ung-
ir grínarar koma með öðruvísi húmor.
Það fellur misvel í fólk. En fólk um tví-
tugt kýs kannski frekar uppistand og
vill jafnvel gróft klám. Ég vísa stund-
um á son minn ef ég get ekki tekið að
mér verkefni og hann er með uppi-
stand sem hann segir innihalda efni
fyrir yngri en 35 ára.
Ég var hissa á einni sýningu hjá
honum hvað fólk hló mikið að prum-
pubröndurum og grófum húmor. En
húmor er svo margvíslegur – og svo
fer þetta bara eftir því hvernig maður
ber hann fram. Ég hef gaman af tví-
ræðni, þegar maður segir ekki neitt
beint en fólk hugsar það bara. En ég
vil ekki klám eða gróft grín.“
Breskur húmor bestur
Hvað finnst þér fyndið?
„Ég hef gaman af Monty Python.
John Cleese og Little Britain er fyrir
mig. Breskur húmor er góður en ég
þoli ekki amerískan húmor. Hann fer
út í fíflalæti. Ég nenni ekki að fara á
amerískar gamanmyndir. En ég fer
pottþétt ef þær eru enskar. Það er
mikill munur á þessu.
Af Íslendingum
verð ég að segja það
að Siggi Sigurjóns er
í miklu uppáhaldi –
hann er skemmtilegastur.“ Við rifjum
um stund upp ýmis uppáhaldsgrín-
atriði með Sigga Sigurjóns eins og til
dæmis Elías sem hann lék í Stund-
inni okkar. Og mörg ógleymanleg at-
riði með Ladda.
„Það mætti endursýna margt gam-
alt efni úr safni Sjónvarpsins. Þetta
gamla virkar alveg ennþá. Ég sýni
lítilli frænku minni stundum gamalt
efni á spólum og hún fílar það alveg
í botn.“ Annað gamalt efni sem Laddi
fær mikil viðbrögð við er gaman-
myndin Stella í orlofi. „Já, fólki þykir
hún ennþá mjög fyndin. Fólki finnst
það vera ein besta íslenska grín-
myndin, hún eldist mjög vel.“
Óttast viðbrögðin
En hvernig líður Ladda áður en
hann kemur fram með nýtt efni?
„Ég óttast alltaf viðtökurnar. Ef ég
er með eitthvað nýtt er ég hrædd-
ur um að það sé alveg glatað. Þetta
er einhver minnimáttarkennd í mér
sem ætti að vera farin eftir öll þessi ár.
Maður ætti að treysta því sem maður
hefur. En þetta hefur líka sína kosti því
ég læt ekki allt fara, vinn efni aftur og
aftur, hendi út og vanda mig vel. En
ég er alltaf í vafa og treysti efninu ekki
alltaf þegar af stað er farið og svo þeg-
ar það klikkar ekki er það mikill léttir.
Fyrsti hláturinn fær mann á flug.
Það hefur komið fyrir þegar ég er
baksviðs að ég spyr mig
af hverju ég sé að þessu.
Stundum úti á landi, ef
aðstaða er slæm og erf-
itt að skipta um föt, þá
spyr ég mig af hverju
ég standi eiginlega í
þessu. Og ég meika
ekki útiskemmtan-
ir lengur. Þar er yfirleitt
engin aðstaða – ég er
alltaf að skipta um föt og
karakter í mínum sýning-
um. Ég asnast svo mikið
til að skipta um karaktera.
Og þá þarf maður að hafa til
þess almennilega aðstöðu.
Helgarviðtalið
Sigríður ArNArdÓTTir sirryarnar@gmail.com
„Ég hef alltaf verið með
mína minnimáttarkennd
og ekki haft mikla trú á
sjálfum mér, sjálfsmat mitt
er ekki hátt svo ég hef í
raun alltaf verið með báða
fætur á jörðinni. Ég geng
ekki upp á svið og segi
„þetta er pottþétt“, ég er
alltaf í vafa og finnst ég
ekkert sérstaklega góður,
nema stundum.“
Með sérmerkta golfkúlu Laddi er
mikill golfáhugamaður og er duglegur
að skella sér í golfferðir til spánar.
„Ég er oftast inni á mínu herbergi baksviðs fyrir
sýningu og í hléi. Er einn og pæli í hlutum, ræð
krossgátur og dreifi huganum. Þannig gleymi ég
stressinu.” Þrátt fyrir að vera stjarna á sviðinu er Laddi
rólegur og hlédrægur baksviðs.