Skagfirðingabók - 01.01.1996, Blaðsíða 40

SKAGFIRÐINGABÓK
stóð fram á stafinn og horfði á sauðina eins og hann væri að
hugsa sig um, stundarkorn. Síðan rak maðurinn sauðina af stað
og fór með þá vestur yfir Héraðsvötn á ís og að þeim bæ þar
sem hann átti heima. Þar lét hann þá inn í fjárhúskofa við bæ-
inn, fór inn og sótti hníf og trog og skar þá báða og fló síðan.
Það síðasta, sem Gísli sá, var það, að þjófurinn tók sauðarhaus-
ana og kastaði á afviknum stað utangarðs. Eftir það óskýrðist
sýnin, og brátt sá hann ekki annað en myrkur eins og áður.
Ekki vissi Gísli, hvað bóndinn hafði fyrir stafni á meðan hann
horfði á þetta, en að sýninni lokinni fóru þeir inn og sváfu af
um nóttina.
Daginn eftir hélt Gísli áfram ferðinni vestur til Skagafjarðar.
Mun hann hafa fundið þjófinn og látið hann greiða ríflegt verð
fyrir sauðina, en aldrei kærði hann þetta fyrir yfirvaldi.
Sögu þessa sagði Gísli sjálfur föður mínum,2 sem var næsti
nágranni hans, en faðir minn sagði mér löngu síðar.
2 Jónas Jónsson (1840-1927) í Hróarsdal.