Skagfirðingabók - 01.01.1996, Blaðsíða 63
GUÐRÚN ÓLAFSDÓTTIR A BJARNASTÖÐUM
Systkinin frd Kdlfdrdal
Systkini Guðrúnar Ólafsdóttur sem á legg komust voru þessi
fimm:
Jón Ólafsson, f. 1740 á Ingveldarstöðum á Reykjaströnd, d.
1810, „smiður hjá Bjarna sýslumanni Halldórssyni á Þingeyr-
um, síðan við mylnuverk í Kaupmannahöfn 9 ár, kom inn [þ.e.
út] með Þorláki Isfjörð ... og varð við höndlun í Grundarfirði
og síðan Stykkishólmi, seinast blindur í húsmennsku á jörð
konu sinnar Vörðufelli [á Skógarströnd], átti Rósu Halldórs-
dóttur", segir Espólín (6563).44 Einkadóttir þeirra var Valgerð-
ur er átti Sigurð Einarsson bónda á Vörðufelli og síðan á Odda-
stöðum í Hnappadalssýslu.
Fyrr í Ættatölubókum sínum (1002) segir Espólín reyndar
þetta um Jórunni Guðmundsdóttur bónda í Hólakoti á Höfða-
strönd, Sigurðssonar: „átti Jón Ólafsson smiðs í Geldingaholti
sem var bróðir Sigurðar á Karlsá pag. 4026, þ.b. Jón, Guð-
mundur, Ólafur sigldi". Samkvæmt þessu ætti Jórunn að hafa
verið fyrri kona Jóns og þau skilið en af ýmsum ástæðum getur
það þó ekki staðist. Jón og Rósa kona hans eru í húsmennsku á
Vörðufelli í manntalinu 1801, og er hann þá sagður 61 árs og
aðeins eingiftur. Jórunn er þá 52 ára vinnukona á Frostastöðum
í Blönduhlíð, sögð ógift. En fleira kemur til en þessar upplýs-
ingar í manntalinu um hjúskaparstöðu þeirra Jóns og Jórunnar.
Þorlákur Isfjörð, sem síðar varð sýslumaður Sunnmýlinga, kom
heim frá Kaupmannahöfn 1776.45Jón var „við mylnuverk í
Kaupmannahöfn 9 ár“ og hefur því farið utan 1767, þegar Jór-
unn var aðeins 17 eða 18 ára gömul. Þá hafa þau því fráleitt
verið gift og átt þrjá syni. Síðar getur það ekki heldur hafa ver-
44 „Jón á Vörðufelli vestra, er vogarmaður var í Stykkishólmi, var lengi blind-
ur og dó árið 1810" segir Gísli Konráðsson (Sagnaþattir (Rvík 1946), bls.
24).
45 Sjá þátt Þorláks í íslenzkum ceviskrdm V, bls. 160.
61