Norðurslóð - 14.12.1988, Blaðsíða 3

NORÐURSLÓÐ - 3
Svarfdælingamót
1988
„Nú er ég glaður á góðri stund“
Laugardaginn 12. nóv. hélt
Svarfdælingafélagið í Reykjavík
árshátíð sína í Félagsheiinili Sel-
tjarnarness. Pótt oft hafi verið
meira fjölmenni á þessum árshát-
íðum komu allir þeir sem mest er
um vert að hitta á Svarfdælinga-
mótum. Gulli Valdi Snævarr
stýrði samkomunni af alkunnri
snilli sinni eins og hann hefur gert
svo lengi sem elstu menn muna.
Nú lét hann þess þó getið að
veislustjóraembættið væri laust til
umsóknar því hann gæfi ekki
kost á sér næsta kjörtímabil. Tal-
ið er að hörð kosningabarátta
verði framundan en jafnframt
eru menn sammála um að vand-
fundinn verði sá sem fyllir
skarðið. Gulli Valdi fékk bréf frá
Brandi vini sínum að norðan sem
þó fór þær krókaleiðir að það
barst fyrst inn um póstraufina hjá
Hrönn Haraldsdóttur formanni
Svarfdælingafélagsins en hún las
bréfið fyrir viðtakanda og alla
alþýðu úr ræðustóli. Pað hefði
hún betur látið ógert því ekki var
allt fagurt sem þar stóð. Pískrað
var að Brandur þessi væri ögn
skyldur aðal ræðumanni kvölds-
ins scm var Sigvaldi Júlíusson.
Silli hélt uppi heiðri svarfdælsku
fjölmiðlamafíunnar og rifjaði
upp bernskubrek sín fyrir norðan
sem framin voru löngu áður en
hann fór að starfa hjá Útvarpinu
þar sem hvorki má hrekkja né
stríða. Atli Rúnar mætti ekki fyrr
en nóttin var orðin svört en á
Jóni bólaði aldrei neitt. Tjarnar-
menn höfðu þunnskipaðan flokk
á svæðinu því þaðan kom aðeins
einn maður og reyndar var hann
ekki nema rallhálfur.
íddi í Bakkagerði og förunaut-
ar hans mættu stundvíslega. llla
væri komið fyrir Svarfdælinga-
mótum ef þá vantaði í salinn.
Halli á Urðum og Siggi í Brekku
voru stórtækir við barinn og
hraðstígir á dansgólfinu en Beisi
á Ingvöllum drakk við sleitur, bar
enda siðferðislega ábyrgð á hin-
um þremur og átti að skila þeirn
jafngóðunt norður á ný. Þarna
voru einnig kornnir suður yfir
heiðar þeir Hreiðastaðakots-
bræður og Stebbi á Hæringsstöð-
um. Þeir óku Heljardalsheiði og
voru skotfljótir. Siggi í Brekku
hélt uppi söngnum sem hans var
von og vísa og ég segi það satt að
þrátt fyrir að hinn svarfdælski
fjárstofn sé nú útdauður með öllu
þá myndaðist réttarstemmning í
salnum að loknunt síðasta dansi.
Þá var sungin „Fjallabrúnin fyrna-
skörp" og Krosshólshlátrar
kváðu við og bergmáluðu urn allt
Seltjarnarnes. (Á.H.)
„Skál" segir Hallgríinur á Urðum. Slella Árnadóttir og Hrönn Haraldsdóttir
I bak. (Ljósm. Páll Sveinsson).
Atli Rúnar veiðir helstu tíðindi af Skaganuin upp úr Haraldi Hjaltasyni frá Stjórn Svarfdælingafclagsins, Stella Árnadóttir, Sindri Heiinisson, Hronu Haraldsdóttir, Árni Helgason og
Ytra-Garðshorni. (Ljósm. Páll Sveinsson). Sólveig Jónsdóttir. (Ljósm. Páll Sveinsson).
Ríkharður í Bakkagerði vinsælasti maður kvöldsins, „enda sé það í lagi“.
(Ljósm. Páll Sveinsson).
Sigurður í Brekku gefur tóninn í „Dal einn vænan ég veit“.
(Ljósm. Páll Sveinsson).
„Miðsvetrarlundur"
Síðasta dag októbermánaðar
boðaði hreppsnefnd Svarfað-
ardalshrepps til almenns borg-
arafundar „á Þinghúsinu“ á
Grund, eins og almennt er svo
skringilega að orði komist hér í
sveit. Áður og fyrrum var það
föst venja, að hreppsnefnd
héldi slíkan fund á miðjum
vetri ár hvert, gjarnan í mars-
mánuði, þegar reikningar
sveitarsjóðs höfðu verið gerðir
upp. Sá fundur gekk jafnan
undir nafninu miðsvetrarfund-
ur.
Á seinni árum hafa þessir
fundir verið óreglulegri, verið
haldnir fyrir tvö eða fleiri ár í
senn og á ýmsum tímum árs.
Þessum fundi, sem haldinn var
fyrir reikningsárin 1986 og ’87,
stýrði oddviti hreppsnefndar,
Björn Þórleifsson.
Hér er ekki ætlunin að fjalla
um fjármál Svarfaðardalshrepps
eins og þau birtast í reikningun-
um. Aðeins láta þess getið, að
fjárhagurinn er nokkuð þröngur
um þessar mundir, sem fyrst og
fremst stafar af tvennu: Mikilli
inneign hjá ríkissjóði vegna
endurbóta við Sundskála Svarf-
dáela og að hinu leytinu vegna
mikilla útistandandi skulda hjá
skattþegnunum. í þessu sam-
bandi kom það fram, að Sund-
skálinn er nú orðinn hinn ágæt-
asti sundstaður þó enn sé allmik-
ið eftir af fyrirhuguðum viðgerð-
um og endurbótum utandyra.
Það kom einnig fram, að mjög
góð samvinna hefur verið v ið
Dalvíkurbæ um þessar train-
kvæmdir og hefur bæiian gre; i
skilvíslega sinn hluta af kostnaö-
inum, þ.e. 25% en hann er cig-
andi Skálans að þeim hluta.
Hér skal hins vegar fjalla lítil-
lega um almennar umræður. scm
urðu að lokinni skýrslugerð
oddvita. Þrennt vai það einkum,
sem upp kom í umræóunni. I
fyrsta lagi áhyggjur sveitarmanna
út af umtali um að leggja niður
starfrækslu sláturhússins á Dal-
vík og var sanvþykkt svofellt
ályktun í málinu: „Almennur
fundur íbúa Svarfaðardalshrepps
haldinn 31. október 1988, beinir
þeirri kröfu til stjórnar KEA, að
haldið verði áfram starfsemi slát-
urhúss á Dalvík.“
I annan stað urðu miklar
umræður um byggingu nýs sam-
komuhúss, félagsheimilis, í.sveit-
inni, sem verið hefur á dagskrá
meira eða minna í aldarfjórð-
ung eða lengur. Almennt virtust
menn sammála um að þetta hlyti
að verða næsta meiriháttar verk-
efni sveitarfélagsins á eftir Sund-
skálanum. Á hinn bóginn voru
ekki allir sáttir við það sjónar-
mið, sem þó hefur greinilega
mestan hljómgrunn, að reisa beri
slíkt hús á eignarlandi hreppsins í
Laugahlíð, þ.e. í námunda við
skólann með samnýtingu í huga.
Til eru þeir, sem enn eru ekki
sannfærðir um að ekki beri held-
ur að gera við gamla Þinghúsið á
Grund, sem nú er að nálgast 100
ára afmælið, en það var upphaf-
lega reist frammi á Tungum
(Ytra-Tungukoti) árið 1892, sbr.
dagbók Jóhanns á Hvarfi, sem
getur skilmerkilega um hvenær
þar var haldinn fyrsti fundur.
Eigi að síður var samþykkt
svofelld ályktun í málinu með
atkvæðum þorra fundarmanna:
„Almennur hreppsfundur Svarf-
aðardalshrepps 31. okt. 1988
samþykkir að beina því til
hreppsnefndar, að hefja undir-
búning að byggingu félagsheimil-
is, sem jafnframt gæti notast fyrir
starfsemi Húsabakkaskóla.
í þriðja lagi kom fram fyrir-
spurn til hreppsnefndar, hvort
nokkrar hugmyndir væru uppi
um lagningu hitaveitu í sveitinni.
Oddviti upplýsti að svo væri ekki
eins og sakir standa. Sagði að um
tíma hefði þótt álitlegt að setja
upp varmadælu fyri barnaskól-
ann, sem nýtti 30 gráðu heitt
vatnið úr Laugahlíðarbrekkum,
en með stórlækkuðu olíuverði
hefði þetta ekki lengur þótt fýsi-
legur kostur, hvað sem síðar
yrði, ef olíuverð hækkar á ný.
Þess má geta, þótt það kænri ekki
sérstaklega fram á fundinum, að
aðrir líta hýru auga til hitaveitu
Dalvíkur, sem notar vatn frá
eignarjörð Svarfaðardalshrepps á
Hamri og teygir sig í áttina fram í
sveit.