Helgarpósturinn - 21.09.1979, Blaðsíða 10

10
Föstudagur 21. september 1979 helgarpúsfurinru
A meðan ein gríman rennur af frú Nixon/ kemur önnur fram.

Sunnudagskvöld# kl.
20.15. Samkomusalurinn í
Félagsheimili Seltjarnar-
ness er þegar orðinn þétt-
setinn/ og enn streyma bíl-
ar og fólk að úr öllum átt-
um. Fólk þetta er yfirleitt
prúðbúið mjög, og allir
aldurshópar eru mættir/ að
undanskildum börnum og
unglingum. Það vekur
undrun blaðamanns hve
mikið er af ungu fólki/ þó
ekki sé það í meirihluta/
þegar tillit er tekið til þess,
að hér á að fara fram mið-
ilsfundur. En áhugi fyrir
dulrænum fyrirbærum
virðist ekki fara eftir aldri
fólks, a.m.k. ekki að öllu
leyti.
Yfir staönum hvllir einhver há-
tiöleikablær, ekki ólíkt þvi, sem
erviö jaröarfarir, enda má segja,
aö þessi tvö fyrirbæri tengist á
vissan hátt. Fólkiö situr rólegt i
sætum sinum og ræöist viö I hálf-
um hljóöum, eins og til aö trufla
ekki þá anda, sem áttu eftir aö
koma seinna um kvöldiö.
Samkoman á aö byrja kl. 20.30
og rétt fyrir þann tima kemur
miöillinn Queenie Nixon. Þetta er
bresk kona á miöjum aldri, Htil,
dökkhærö, kvik i hreyfingum og
glaöleg. Þegar hún litur inn i sal-
inn og sér fólkiö þar sem þaö biö-
ur alvarlegt, hefur hún þaö á oröi
viö þá, sem taka á móti henni, aö
„Lífið fyrir handan er
mjög raunverulegt”
segir breski miðiilinn
Queenie Nixon
„Ég fæddist inn f spiritism-
ann. Faöir minn dó áöur en ég
fæddist og ég ólst upp h já tveim
frænkum minum, sem bjuggu I
sitt hvorum hluta landsins. Þær
vorubáöar miölar ogég hef ekki
þekkt annaö. Þetta er hluti af
minu lifi.”
Þannig fórust Queenie Nixon
orö, þegar Helgarpósturinn hitö
hana á dögunum I húsi einu i
vesturbænum. En eins og kem-
ur fram annars staöará siöunni,
þá erhún breskur transmiöill og
er hér stödd á vegum Sálar-
rannsóknarfélags Islands.
Queenie Nixon sagöi aö hún
heföi þegar i æsku oröiö vör viö
miöilshæfileika sina, en byrjaö
aö starfa opinberlega þegar hún
var 19 ára og kenndi þá spint-
isma.
,,En þú þarft ekki aö vera
spiritisti til þess aö vera
skyggn”, hélt hún áfram, og
sagöi aö rónar, moröingjar og
aörir útigangsmenn gætu veriö
skyggnir, þó þeir væru ekki
spiritistar.
„Splritisminn er sú speki, þau
andlegu grundvallaratriöi, sem
viö trúum á. Viö trúum á al
mætti mannsandans, sem
stjórnar öllu. Viö trúum ekki á
guö, sem situr i hásæti sinu,
heldur trúum viö á persónulega
ábyrgö og viö trúum þvi aö viö
lifum eftir likamsdauöann. Viö
höldum persónuleika okkar,
hugsunum, o.s.frv.”
þetta sé eins og jaröarför. Hún
endurtekur þessi orö sin þegar
hún kemur upp á sviöiö og biöur
fólk aö taka þetta ekki of hátlö-
lega, heldur veröi aö hafa létt-
leika yfir þessu. „Þiö veröiö aö
vera opin og glöö”, segir hún.
„Þú ertí liðinu
á næsta laugardag"
1 upphafi fundarins hefur Ævar
R. Kvaran stutta kynningu á
Queenie Nixon. 1 máli hans kem-
ur fram, aö þaö sem hún ætlar aö
sýna áhorfendum heitir á ensku
„transfiguration” eöa ummynd-
un , sem felst I þvl, aö hinir fram-
liönu reyna aö mynda svip sinn á
andliti miöilsins. Þaö er gert meö
hjálp efnis sem kallaö er útfrymi.
Ummyndunin gerist á þann hátt,
aö hinir látnu koma I gegnum
miöilinn og breyta andliti hans,
sem rennur til og llkist aö lokum
„Þú þarft ekki aö vera spiritisti
til aö vera skyggn”
Þá sagöi hún, aö samskipti
væru milli hinna tveggja til-
verustiga og væru miölarnir
milligöngumenn, eins og oröiö
felur I sér.
„Þaö erum viö, sem ákvörö-
um framtiöokkar meöþvi, sem
viögerum, en ekki meö þvi sem
viö hugsum. Viö trúum ekki á
landf ræöilegan veruleika
himnarikis eöa helvitis.”
Myndirnar hér aö ofan og á hinni siöunni sýna hin ýmsu andlit sem
birtast á andliti miöilsins.
svip hins látna. Andlit miöilsins
er einungis notaö sem grundvöll-
ur fyrir önnur andlit. Þaö kemur
einnig fram, aö hinir framliönu
eiga misjafnlega auövelt meö aö
mynda andlit sln, og aö þau þurfa
ekki endilega aö vera eins og þeg-
ar viö, sem erum hérvistar, sáum
þau sföast.
Þegar miöla og miöilsfundi ber
á góma meöal almennings, er oft
talaö um aö þetta séu bara svik og
prettir. Miölarnirséu ekkert ann-
aö en þrautþjálfaöir sjónhverf-
ingamenn, sem hafi auötrúa fólk
aö féþúfu. Og vist er, aö mikiö
hefur veriö til um slíka svika-
hrappa. Sá frægi Houdini haföi
henni er varpaö á tjaldiö.
Senn liöur aö þvl, aö athöfnin
skuli hefjast, og til þess ab létta
svolftiö á andrúmsloftinu, segir
Queenie Nixon smá sögu, sem
hljómar eitthvaö á þessa leib:
Þaö var einu sinni maöur, sem
haföi mikinn áhuga á lifi eftir
dauöann og fór þess vegna á
marga miöilsfundi. Maöur þessi
haföi einnig mikinn áhuga á
knattspyrnu, og lék þvl forvitni á
þvi aö vita hvort slfkur leikur
væri iökaöur fyrir handan. Hann
spyr þvi miöilinn aö þessu á ein-
um fundinum. Miöillinn svarar
þvi til, aö hann viti þaö ekki, en
hann skuli reyna aö komas-í aö
Queenie Nixon undirbýr athöfnina.
þaö m.a. fyrir stafni aö koma upp
um sllk svik, á fyrri hluta þessar-
ar aldar, meö þvi aö framkvæma
sjálfur þaö sem miölar sögöu
vera verk fólks úr andaheimum.
Hvort þessar ásakanir hafa al-
mennt mikil áhrif á miöla, skal ó-
sagt látib, en á þessum fundi er
töluvert lagt upp úr þvl i kynning-
unni, aö visindamenn viö háskól-
ann I Leeds i Englandi hafi rann-
sakaö hæfileika Queenie Nixon og
ekki séö neitt grunsamlegt. Þessu
til stuönings, eru sýndar skyggn-
ur, sem teknar voru viö þaö tæki-
færi, og áhorfendum er bent á
þaö, aö á einni myndinni, sem
sýnd er, komi fram andlegur lik-
ami miöilsins, en hann sást ekki
mannsauganu á þeim fundi er
myndin var tekin. Þaö var ein-
ungis linsa myndavélarinnar sem
greindi hann. En llkami þessi sést
greinilega á myndinni, þar sem
þvi, og biður manninn aö koma
aftur I næstu viku.
AB viku liöinni kemur maöurinn
aftur á fund og innir miöilinn eftir
þessu. Sá segir manninum aö
hann hafi bæöi góöar fréttir og
slæmar fyrir hann. Góöu fréttirn-
ar séu þær, aö þaö sé iökuö knatt-
spyrna fyrir handan, en slæmu
fréttirnar séu þær, að maðurinn
sé i liöinu, sem eigi aö keppa á
næsta laugardag.
Viö þetta lyftist brúnin á saln-
um og menn og konur reka upp
hlátur, nokkub sem undirritaöur
hélt að aldrei væri gert á miöils-
fundum. Og fleiri hlátursrokur
áttu eftir aö heyrast þetta kvöld.
„Komið ykkur
vel fyrir"
Loksins er komiö aö þvl, aö
hinn eiginlegi miöilsfundur skuli
Queenie Nixson hefur stundaö
þessar ummyndanir I 26 ár, en
áöur flutti hún fyrirlestra og
skyggnilýsingar. Viö báöum
hana aö segja okkur hvernig
það atvikaöist, aö hún uppgötv
aöi hjá sér hæfileikann til þess
aö kalla svipbrigöi látinna
manna og kvenna fram á andliti
sinu.
Hún sagöi, aö aöstoöarmenn
hennar aö handan hafi beöiö
hana um aö finna hóp af fólki,
svo þeir gætu gert tilraunir.
Hópur þessi hittist einu sinni i
viku, og þaö var eftir þrjár vik-
ur, aö fókiö byrjaöi aö heyra
raddir, en þær hurfu brátt. Þá
fór þaö aö sjá eitthvaö sem likt-
ist sigarettureyk og eftir nokkr-
ar vikur komu fram form, sem
voru nægilega skýr til þess aö
hægt væri aö sjá aö þaö voru
mannverur.
Dag nokkurn sagöi ein mann-
eskjan ihópnum,, aö augu henn-
ar væru aö gera henni grikk, þvi
hún sæi augu, þar sem þau áttu
ekki aö vera. Þetta var svo
staöfest af öörum úr hópnum.
En útlinur likamans hurfu
smátt og smátt, en I þess staö
uröu andlitsdrættirnir æ skírari.
Aöstoöarmennirnir sáu þá aö
þetta var hæfileiki sem þeir
gátu þróaö.
Viö ummyndanir slnar hefur
Queenie Nixon hóp af aðstoöar-
mönnum, sem vinna á bak viö
tjöldin, ef svo má aö oröi kom-
ast, og hjálpa til.Þó erunokkrir
þeirra, sem koma sjálfir fram I
gegnum hana. Þeir eru Paul, en
hann var aöalsmaöur, sem lést
29 ára á átjándu öld, systir
Edith, en sú var trúboöi og dó I
Afrlku áriö 1868, oggamall Ki'n-
ver ji Yo Fang Hi. Um hann seg-
ist Nixon ekki vita mikiö, þvi
aðstoöarmennirnir séu yfirleitt
ekki fúsir til aö gera upplýsing-
ar um sjálfa sig.
Queenie segist ekki veröa
þess vör, þegar hún er i sam-
bandi viö annan heim, þvi hún
fellur i djúpan trans.
,,Ég geri þetta ekki, heldur
er þetta gert I gegnum mig.”
Þegar hún sé notuð, setjist
hún niöur og reyni aö draga
sjálfa sig i hlé og sendi hugsun
frá sér, þegarhún er tilbúin. Þá
kemur yfir hana einhvers konar
máttleysiogtilfinning um aöallt
snúist, en þó ekki á óþægilegan
hátt.
„Þegar ég vakna upp, er
reynsla minsvipuö. Ég get ekki