Frækorn - 22.11.1909, Side 7

FRÆKORN
187
Peir seni hafa gamalmenni að
annast þurfa að muna það, að
þau þurfa sérstaklega hlý og
þægileg herbérgi. Lífskrafturinn
þverrar eftir því sem árin færast
yfir, og þá verður mótstöðuaflið
minna ef misjöfnu er að mæta,
þess vegna er alveg ómissandi
fyrir gamalt fólk að hat'a sól og
hreint hressandi loft í ríkum mæli.
Hreinlæti.
Hreinlæti hefir mjög mikla þýð-
ingu fyrir heilbrigði mannsins
bæði á sál og líkama.
Böð eru nauðsynleg til þess
að halda opnum svitaholunum,
annars geta hin óhreinu efni ekki
flust burt úr líkamanum gegn um
húðina og óþörf byrði verður
lögð á hin önnur líffæri.
Flestir hefðu mikið gagn af
því að baða sig annaðhvort á
hverjum morgni eða hverju kvöldi
í köldu eða halfvolgu vatni. Sé
þetta gjört á skynsamlegan hátt
þá verður manni ekki eins hætt
við innkulsi því baðið örfar blóð-
rásina. tJetta hefir upplífgandi
áhrif bæði á geðslagið og líkama
mannsins. Vöðvarnir verða lið-
ugri og hugsunin skyrari. Böð
styrkja taugarnar, greiða starf
magans, þarmanna og lifrarinnar,
með því að styrkja þessi líffæri,
og bæta þannig meltinguna.
Pað er einnig nauðsynlegt að
gæta hreinlætis með fatnaðinn.
Föt þau sem menn bera næst
sér, taka móti þeim óhreinu
efnum sem gufa út gegn um
húðina og sé ekki stöðugt skift
um þau, hindra þau húðina í
starfi sínu.
Óþrifnaður, í hverri mynd sem
hann kemur fram spillir heilsunni.
Drepandi sóttkveikjuefni þrífast í
dimmum afkimum, þar sem ýms
efni eru látin fúna niður í raka
og myglu. Engin jurtaefni eða
rotin blöð niega liggja kringum
húsin til að rotna þar og eitra
loftið. Engin óhrein eða rotin
efni má láta vera innan takmarka
heimilisins.
Fullkomið hreinlæti, ríkulegt
sólskin, og í öllu að fylgja heilsu-
fræðisreglum er nauðsynlegt til
þess að umflýja sjúkdóm og
vera glaður og iiamingjusam-
ur.
E. W.
w nrn /Srtn* /y/o Z7&Ö '/nt> /oJ/v/
••t/c /9/o '9/o 910
Halleys halastjarna.
Edmund Halley var enskur töl-
vitringur og stjörnufræðingur,
hann var fæddur 29. okt. 1656.
Á sínum tíma var hann álitinn
mikill vísindamaður. Árið 1713
var hann skrifari hjá konunglegn
félagi í Lundúnum, sem sendi
hann til Danzig til að skera úr
málum með það, hvort betra
væri að skoða stjörnurnar í sjón-
auka eða með berum augum.
1680 — 82 var hann sendur til
Frakklands og Ítalíu til að koma
á samvinni milli stjörnuturnanna
í Lundúnum og París. Á leið-
inni milli Calais og París athug-
aði hann stóra halastjörnu, og
árið 1705 reiknaði hann út braut
hennarsamkvæmt fræðikerfi New-
tons, og gekk út frá því að það
væri sama halastjarnan sem sást
árið 1531, 1607 og 1682 og
sagði fyrir að hún mundi koma
fram aftur árið 1759, en liann
dó árið 1742, en svo kom hala-
stjarnan í Ijós einmitt árið sem
hann hafði sagt fyrir síðan hef-
ir hún borið nafn hans. Um-
ferðartími þessarar halastjörnu er
því 70 — 80 ár. Hvert skifti sem
hún kemur fram, er það ný
kynslóð sem fær að sjá hana,
áþeimtímum sem menningin stóð