Fréttatíminn


Fréttatíminn - 28.11.2014, Blaðsíða 36

Fréttatíminn - 28.11.2014, Blaðsíða 36
Sambandið styrktist þegar allt annað hrundi Í bók Björgólfs Thors Björgólfssonar, Billions to Bust – and Back, sem kom út í vikunni fjallar hann á opinskáan hátt um fjölskyldu sína. Til þessa hefur Björgólfur lagt sig fram um að halda einkalífi sínu fyrir sig. Við grípum hér niður á nokkrum stöðum í bókinni þar sem Björgólfur fjallar um samband sitt og eiginkonunnar; Kristínar Ólafsdóttur; og sambandið við föður sinn, Björgólf Guðmundsson. T ímarnir tóku á í einkalífinu. Í viðskiptum naut ég spennu kapphlaupsins og verð- launanna fyrir árangurinn. Heima fyrir voru átök og árekstrar. Það var mikið tilfinningalegt og and- legt ójafnvægi. Ég mætti á Mónakó- kappaksturinn á snekkjunni minni og hélt veislur og mætti með Krist- ínu á Óskarsverðlaunin, en það var holur hljómur í þessu öllu,“ skrifar Björgólfur Thor um árin þegar allt gekk honum í hag í viðskiptum. Hann segir að samband sitt og eiginkonunnar, Kristínar Ólafs- dóttir hafi gengið brösuglega á uppgangstímunum en batnað þegar hann tókst á við eftirköst hrunsins, merkilegt nokk. „Á uppgangsárunum hélt hún sig mest í London á meðan ég ferðaðist um heiminn í viðskiptaerindum. Við áttum okkar fyrsta barn árið 2005, þegar ég var á hátindi starfsferilsins og tímarnir voru erfiðir: Hún vildi koma sér einhvers staðar fyrir á meðan ég keypti þotu og snekkju og sveimaði um heiminn. Þetta voru ekki góðir tímar í sambandi okkar og við hættum saman árið 2006 í nokkra mánuði en byrjuðum aftur saman síðar. Þetta varpar ekki góðu ljósi á mig, en ætli ég hafi ekki byrj- að seint í föðurhlutverkinu og þurft tíma til að venjast hugmyndinni,“ segir hann. Leitaði til andlegs leiðbein- anda „Það er undarlegt til þess að hugsa að þegar fjárhagslegur heimur minn leystist upp fór einkalífið að batna. Kannski ætti það ekki að koma á óvart. Ég átti enn þá húsið mitt í Notting Hill, næga peninga til að lifa yfirmáta vel og peninga í sjóðum fyrir börnin. Auðmýktin sem felst í að fara í gegnum fjár- hagslega endurskipulagningu er ein af forsendum þess að endurreisa sambönd. Ég byrjaði að hitta andlegan leið- beinanda á þriggja mánaða fresti eða svo sem gat veitt mér ráð í allt öðru samhengi en ég var vanur. „Þú ert bestur í því sem þú gerir,“ sagði hún við mig. „Þú kannt að fjárfesta en þú ert að brenna kertið í báða enda. Þetta kemur niður á heils- unni. Af hverju fjárfestirðu ekki í sjálfum þér, fjárfestir í heilsunni?“ Ég fór að stunda líkamsrækt og fékk ávöxtun af því. Hún sagði við Kristínu: „Ef hann hlustar ekki skaltu senda honum tölvu- póst.“ Það virtist virka. Einnig hjálpaði að verða faðir á ný. Við áttum okkar ann- að barn í miðju hruninu. Við giftumst í lok árs árið 2010. Fjölskyldulífið var að styrkjast og ein leið til að skapa verð- mæti kom í stað annarrar. Þetta tímabil var ótrúlega gremjulegt en gaf kost á mikilli sjálfsskoðun. Ég fór í göngutúra og sagði við sjálfan mig: „En hvað ég bý í fallegu hverfi. Ég á yndis- legan hund. Ég er á leiðinni til baka í draumahúsið. Ég byggði þetta hús þar sem kona og börn bíða eftir mér. Þetta er alveg frábært.“ Þessir hlutir sem ég hafði ekki tíma fyrir áður voru að síast inn núna. Ekki að þetta væri það eina sem stóð eftir, heldur var ég rétt ný byrj- aður að komast á bragðið. Ég fór að eign- ast fleiri vini í hverfinu og gera alla þá hluti sem ég hafði upprunalega ætlað mér að gera þegar ég flutti til London.“ Kristín vildi ekki vera ein heima með barnið Þrátt fyrir að bjartari tímar væru fram- undan hjá þeim Björgólfi og Kristínu reyndist henni erfitt að takast á við at- burðina hér á landi eftir hrunið. „Eftir hrunið varð viðmótið á Íslandi f jandsamlegt. Málningarsprengjum var varpað á heimili mitt í Reykjavík og myndir af mér og Geir Haarde, forsætis- ráðherra, ásamt fæðingardegi og dán- ardægri voru málaðar með úðabrúsa á húsvegginn þar sem barn mitt og ólétt konan mín voru ein heima. Einnig var bætt um betur og steini kastað inn um gluggann. Það virtist sem ég og forsætis- ráðherrann lægjum undir mestu ámæli á Íslandi. Ég lét mér þetta í léttu rúmi liggja og lét mála yfir skemmdirnar. En Kristínu var brugðið og henni leið ekki vel við tilhugsunina um að vera ein í húsinu með barninu. Hún tók það mjög nærri sér þegar bíllinn minn var allur ataður í rauðri málningu en ég varð bara gramur; þetta var ekkert í líkingu við það sem ég hafði fengist við í Rússlandi þar sem veruleg hætta var á að verða fyrir líkamstjóni. Þetta var bara einhver málning og gungur að verki sem unnu ódæðisverk sín í skjóli nætur. Það var erfiðara að takast á við áhrif hrunsins á einkalíf mitt. Kristín hafði látið í ljósi áhyggjur sínar varðandi Ís- land og þar sem hún var mun áhættu- fælnari en ég var það henni mikið áfall að bankabréfin reyndust hafa haft mestu áhættuna í för með sér. Það var eins með hana og alla aðra, hún var agndofa yfir því hve allt gekk hratt fyrir sig í fyrstu en svo varð hún reið. „Ég vissi að þetta myndi gerast,“ sagði hún. „Ég vissi að þú værir að flýta þér allt of mikið.“ Við rifumst heilmikið árið 2009 þegar ég var að reyna að takast á við afleiðingarnar. Henni gramdist að ég skyldi ekki hafa séð hrunið fyrir og henni fannst erfitt að takast á við það einkum þegar hún las eitthvað misjafnt um mig í fjölmiðl- unum. Ég hef alltaf haldið vinnunni og einkalífi mínu aðskildu. En núna var eitthvað gjörsamlega ótrúlegt að gerast. Vegna starfa minna var heimur hennar að hrynja saman og margir vina hennar í bankageiranum misstu vinnuna.“ Brúðkaupsdagurinn besti dagur lífs míns „Eftir allt sem hafði gengið á hjá mér og allt sem ég hafði reist við eða komið skikki á, eftir öll þessi ár sem ég hljóp allt of hratt og kærulaust, stóð ég allt í einu frammi fyrir mjög áhugaverðri spurningu. Af hverju var ég ekki búinn að gifta mig enn þá? Við Kristín höfðum verið saman í mörg ár og eftir að hafa reynt mikið eignuðumst við loksins tvo stráka með aðstoð glasafrjóvgunar. Við áttum yndislega fjölskyldu saman en samt hafði ég frestað giftingunni ein- hverra hluta vegna. Um haustið árið 2010 var ég hins veg- ar kominn með sjálfstraustið aftur og hættur að líta um öxl til að sjá hvort áföll væru að læðast aftan að mér, og ég bað Kristínu um að koma með mér á fram- andi og rómantískan stað til að gifta okk- ur eins fljótt og með eins litlu umstangi og mögulegt var. Ég var fullur orku og vildi sigla á þessari frelsisöldu inn í nýtt tímabil með konu mína opinberlega mér við hlið. Hún var meira en til í að giftast loksins og við hlógum aðeins að því að hafa ekki komist í þetta fyrr. Við ákváðum að hafa borgaralega at- höfn í fegurstu borg sem við þekktum, en fyrir einhverja tilviljun höfðum við aldrei verið samtímis í borginni eilífu, Róm. Við ákváðum líka að segja engum frá og að hafa þetta eins persónulegt og mögulegt var. Ég hafði samband við vin minn á Ítalíu og bað hann um að aðstoða okkur við útréttingarnar eftir að hafa í gríni tekið af honum þagnareið. Hann samþykkti að vera annar vígsluvotturinn okkar og stakk upp á föður sínum sem hinum. Við bókuðum tíma fyrir athöfn- ina hjá borgaralegum vígslumanni og lögðum af stað til Rómar. Þetta gerðist allt mjög hratt, við sögðum strákunum okkar og fjölskyldunni að við ætluðum bara rétt að skreppa í helgarferð, ekkert sérstakt. Við keyptum ekki einu sinni ný föt á okkur. Kristín setti samt nokkur ófrávíkjan- leg skilyrði. Hún sagði að þessi dagur væri einn sá stærsti í lífi hverrar konu og að hún vildi taka hárgreiðslukonu með sér til að tryggja að hún skartaði sínu fegursta, og þar sem hún er kvik- myndaframleiðandi skildi hún vel mikil- vægi þess að hafa góðan ljósmyndara með í för til að skrásetja atburðinn, sér- staklega þar sem enginn úr fjölskyld- unni yrði viðstaddur og myndirnar væru mikilvægar til að deila stundinni með öðrum. Þegar við vöknuðum á hótel Hass- ler og litum út yfir Spænsku tröppurn- ar heilsaði okkur kuldalegur og grár Kristínu var brugðið og henni leið ekki vel við tilhugsunina um að vera ein í húsinu með barninu. Hún tók það mjög nærri sér þegar bíllinn minn var allur ataður í rauðri málningu Keyrði eins og brjálæðingur Hinn 26. september árið 2011 sat Björgólfur Thor á fundi á skrifstofu sinni með stjórnendum lyfja- fyrirtækisins Watson þar sem rætt var um sam- einingu þess við Actavis. Fundurinn gekk vel en tók óvænta stefnu. „Fundinum var skyndilega slitið þegar Kristín hringdi og sagði mér að hún væri komin með hríðir fyrir tímann og þyrfti hjálp strax. Ég hljóp beint út um dyrnar og hrópaði á aðstoðar- mann minn að senda sjúkrabíl heim til mín og keyrði þangað sjálfur eins og brjálæðingur, hræddur um Kristínu og ófætt barn okkar. Til allrar hamingju fæddi Kristín litlu stelpuna okkar nokkrum tímum síðar eftir vel heppnaða aðgerð á spítala.“ Björgólfur Thor og Kristín sjást hér ganga nýgift út af borgarskrifstofum Rómarborgar í nóvember árið 2010. Framhald á næstu opnu 36 bækur Helgin 28.-30. nóvember 2014
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96

x

Fréttatíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttatíminn
https://timarit.is/publication/944

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.