Börn og menning - 01.04.2012, Blaðsíða 25

Barnaborgin
25
Reykjavíkur fæstar. Var þessi munur vegna
ibess að í 101, 105 og 107 eru foreldrar sem
almennt eru menningarlega meðvitaðir, eða
var það nálægðin við listasöfnin? Af hverju
fóru skólarnir í nýrri hverfum minna? Þarna
er aðstöðumunur og mérsem jafnaðarmanni
finnst að öll börn eigi að fá sömu tækifæri.
Við könnuðum lika á sínum tima viðhorf
foreldra barna i tónlistarskólum til námsins.
Þá kemur i Ijós þegar spurt er út i bakgrunn
foreldranna, að 75% barna sem eru i
tónlistarskólum í dag eiga foreldra með
B-A.-gráðu eða meiri menntun. Við vitum vel
að samfélagið okkar er ekki þannig að 75%
tólks almennt sé með B.A.-gráðu eða meira,
það er langt frá því, þannig að þarna sáum við
glögglega menningarbundna stéttskiptingu.
Þetta er ekki fóik sem á endilega meiri
pening; peningar virðast ekki skipta öllu
tóáli í þessu samhengi, heldur menntun og
viðhorf. Við sáum að í einum skóla eru 35%
barna í skipulögðu tónlistarnámi en i öðrum
skóla eru þau 3%; þetta er auðvitað ekki i
lagii Við munum alltaf búa við mismunandi
aðstæður, en skólinn er griðastaður, hann
er jöfnunartæki. Allir ganga i skóla í 10
er og það er okkar skylda að sinna þessu
menningaruppeldi. Þannig að ég hugsaði:
Hvernig getum við, sem viðbót við okkar
góðu list og verkmenntakennslu, fært
menninguna betur inn í skólann?
Það er engum skyit að sækja um
Menningarfánann en við hvetjum til þess. Við
veitum Menningarfánann sparlega og gerum
miklar kröfur tilþeirra sem sækja um hann, t. d.
þurfa leikskóli, fristundaheimili og grunnskóli
að sækja saman um menningarfánann og
með þvi viljum við hvetja til aukins samstarfs
stofnanna um börnin. Menning snertir okkur
öll og i samstarfi fagstétta felst heilmikil
sköpun."
Menningarfáninn er veittur sem
viðurkenning fyrir framúrskarandi
menningarstarf og var afhentur í fyrsta sinn
á Barnamenningarhátíð 2012, Dalskóla, fyrir
öflugt list og verkgreinanám á leikskóla- og
grunnskólastigi, sem og í frístundastarfi.
Oddný: Við megum ekki vanvirða þá
menningu sem krakkar í dag búa við;
heimurinn er ekkert að fara versnandi.
Unglingar i dag eru frábærir og við eigum
að vera stolt af þeim. Þeir standa sig betur
i dag á mörgum sviðum; þau eru ábyrgari
þegar kemur að neyslu vímugjafa og fresta
því sífellt lengur að reykja og drekka. Þau eru
skapandi, meðvituð, upplýst, virk i félagsstarfi
og iþróttum og segja sína skoðun. Það er
stundum sagt: „Þegar við vorum unglingar,
þá var netið ekki til, og þá voru engir gemsar,
ogþá ... var allt gott?" Það er rétt en þá var
lika eðlilegt að 13-15 ára unglingar væru
niðri í bæ um helgar; viljum við fara þangað
aftur? Börn og unglingar i dag eru að mörgu
leyti móður- og föðurbetrungar og betur
heppnuð en við vorum þegar við vorum
ung. Svo lengi sem allt er I hófi og krakkar
drukkna ekki i tölvuglápi og sjónvarpsglápi,
þá er bara heimurinn giska góður!"
Oddný Sturludóttir