Framtíðin - 01.11.1908, Blaðsíða 1

ARBIAÐFYRIRB0RN 0
1. árg. || WINNIPEG, 1. Nóvember 1908 || 17. tölublað.
STRlÐ.
EÍÐ hefur það kostað að
vera maður og kostar enn.
Og engin Jíkindi til þess
að það verði öð'ruvísi. Um
það er til lítils að fást.
Að vísu eru til þeir, sem
Jtk finst það kosti of mikið
stríð, of mikla áreynslu, of mikil
útlát. Álíta að það borgi sig hreint
ekki að vera að berjast við það að
vera inaður. En livað verða þeir
þá? -
En mönnum kemur ekld saman
um það, livað sé að vera maður, er
sagt. Það er’satt. Og það eru eng-
in líkindi til þess að þ.eim komi
nokkurn tíma ölJum saman um það
liér á jörðu. EJdíi get jeg beðið eft-
ir ]>ví. Geri jeg það, þá verð jeg
dáinn áður en jeg verð orðinn mað-
ur.
En sá, sem vill vera maður og
ekkert annað, af ]>ví hann hefur
fengið angun 0])in fyrir því, hvað
dýrðlegt það er, liann bíður ekki
eftir samkomulagi mannanna.
Hann þakkar guði fyrir það, að
hann á að vera maður, og vill vera
það, Jivað sem það kostar.
Þá hefur það kostað baráttu að
vera kristinn. Og aldrei komast
mennirnir svo langt hér, að það
hætti að lcosta stríð. ITver, sem vill
fylgja mér eftir, liann taki sinn
kross og fvlgi mér eftir — liefur
Jiann sagt, sem best vissi, Jivað er
að vera kristinn. Og það verður
aJdrei öðruvísi.
En það er of dýrt, finst sumum.
Þeir hafa ekki efni á því, að leggja
alt það í sölurnar. Enda væri það
óvit fyrir ekki meira. Betra að
Játa það eiga sig. Og svo finst þeim
líka að þeir liafi ekki að eins fnllan
rétt til þess, heldur að það sé Jiið
skynsamlegasta, því að enn þá sé
mennirnir að þrátta um það, hvað
sé að vera kristinn. Þeir komi sér