Tíminn - 01.12.1944, Blaðsíða 2

426
TlMIM, föstndagiim 1. des. 1944
101. blað
Föstdagur 1. des.
Málin tala
Þótt blöð stjórnarflokkanna
telji Framsóknarmenn nú helztu
afturhaldsmenn landsins og
flokka sína hin einu sönnu
framfaraöfl þjóðarinnar, verður
niðurstaðan önnur, þegar litið er
á þau umbótamál, sem nú bera
hæst í íslenzkum stjórnmálum.
Hverjir berjast t. d. fyrir því,
að bændum sé veittur stórauk-
inn jarðræktarstyrkur og komið
sé upp jarðræktarvinnuflokkum,
er noti fullkomnustu vélar, svo
"að hægt verði að koma öllum
heyskap á véltækt land innan 10
ára? Það eru Framsóknarmenn,
sem hafa barizt fyrir þessu máli
og hafa nú komið því svo langt
áleiðis, að tvö frv. liggja fyrir
Alþingi um þetta efni, annað um
aukinn jarðræktarstyrk, en hitt
um vinnuflokkana. Síðara frv.
kemst sennilega gegnum þingið,
þrátt fyrir áhugaleysi stjórnar-
flokkanna, en fyrra frv. hafa
þeir enn ekki fengist til að sinna,
en vitanlega er það þó stórum
þýðingarmeira.
Hverjir berjast fyrir því, að
Fiskimálasjóður sé stórlega efld-
ur, svo að hann geti veitt aukinn
styrk til skipakaupa, verk-
smiðjubygginga, markaðsleita
og hverskonar rannsókna í þágu
sjávarútvegsins? Það eru Fram-
sóknarmenn. Þeir settu eflingu
Fiskimálasjóðs sem skilyrði fyrir
samvinnu við Sjálfstæðisflokk-
inn, en sá flokkur anzaði þvi
aldrei, heldur gerði stjórnarsátt-
mála við jafnaðarmenn og
kommúnista, þar sem hvergi er
á það mál minnzt.
Hverjir berjast fyrir öruggu
heildarskipulagi raforkumál-
anna og stórfelldum raforku-
framkvæmdum, sem byggist á
þeim grundvelli, að ríkið reisi
og reki orkuverin og selji raf-
magnið með sama verði um land
allt? Það eru Framsóknarmenn.
Þeir fengu nefnd setta í raf-
orkpmálin, er nú hefir skilað
frumvarpi og áætlunum, þar sem
byggt er á þessari meginstefnu.
Ríkisstjórnin virðist ætla að
sýna þessu máli fyllsta tómlæti
Hverjir berjast fyrir því að
reist sé þegar fullkomin áburð-
arverksmiðja í landinu, svo að
tryggt sé að alltaf fáist nægur
tilbúinn áburður og árlega sé
spöruð stór upphæð í erlendum
gjaldeyri? Það eru Franlsóknar-
menn. Þeir hafa lengi beitt sér
fyrir málinu og nú seinast hefir
Vilhj. Þór látið semja fullkomna
áætlun um stofn- og rekstrar-
kostnað slíks fyrirtækis og flutt
um það frv. á Alþingi. Stjórnar-
flokkarnir vinna nú að því að
svæfa þetta mál.
Hverjir beita sér fyrir því, að
útvegurinn geti fengið skip
byggð erlendis, þar sem það er
ódýrast? Það eru Framsóknar-
menn. Framsóknarmaðurinn
Vilhjálmur Þór tryggði smíði 45
. vélbáta í Svíþjóð og hafði jafn-
framt hafið undirbúning að því,
að allmargir fleiri vélbátar
fengjust smíðaðir þar. Fyrir for-
göngu hans má það heita líklegt,
að Bretar muni smíða fyrir okk-
ur togara eftir styrjöldina. Hins
vegar ætluðu tveir núv. stjórn-
arflokkar að hindra bátakaupin
í Svíþjóð, þegar leitað var eftir
ríkisábyrgð fyrir þá. Sjálfstæð-
isflokkurinn veitti aldrei sam-
þykki sitt til þess, en Sósíalista-
flokkurinn ekki fyrr en eftir
langa eftirgöngu.
Hverjir þeitast fyrir því, að
íslendingar geti selt vörur í stór-
um stíl til hernumdu landanna
á vegum Hjálparstofnunarinnar
(UNNRA) og fengið þannig m. a.
aðstöðu til að kynna vörur sín-
ar og afla sér varanlegra mark-
aða? Það eru Framsóknarmenn
Vilhjálmur Þór lét strax og
Hjálparstofnunin komst á lagg-
irnar hefja athugun á þessu
máli og það löngu áður en
kommúnistar fóru að glamra um
það í þinginu, en þeir eru stund-
um að eigna sér þetta mál.
Nokkru áður en Vilhjálmur lét
af ráðherrastörfum,hafði Hjálp-
arstofnunin keypt alla saltsíld
arframleiðslu þessa árs og boð
ist til að kaupa 200—300 þús.
tn. á næsta ári. Líklegt mátti
víðavangi
Hvað tefur raforku-
frumvarpið?
Talsverða athygli vekur það,
að ríkisstjórnin er enn ekki búin
að láta leggja fyrir þingið frum-
varpið til raforkulaga, sem milli-
þinganefndin í raforkumálum
hefir samið og getið var um í
seinasta blaði. Hefði þó mátt
ætla, að ríkisstjórnin tæki þessu
máli tveim höndum og flýtti
fyrir framgangi þess, þar sem
rafmagnsmálið er eitt aðalmál-
ið í „nýsköpunar“-stefnuskrá
hennar.
Raforkumálin eru nú á því
stigi, að ekki má lengur dragast
að marka heildarstefnuna um
framkvæmd þeirra. Ef það verð-
ur látið dragast, mun verða
haldið áfram á þeirri braut, að
einstakir kaupstaðir og kauptún
baslist við að koma upp smá-
veitum fyrir sig, sem bæði piunu
reynast óhagstæðar og gera erf-
iðara fyrir að koma hagsýnu
heildarskipulagi á þessi mál síð-
ar, þegar að því ráði verður
horfið. Um verulegar stórfram-
kvæmdir verður og ekki heldur
að ræða fyrr en meginframtíð-
arstefnan hefir verið mörkuð.
Rök raforkumálanefndarinn-
ar fyrir því, að ríkið eitt reisi
og reki öll raforkuver, sem
byggð verða hér eftir, og föstu
landsskipulagi jafnframt komið
á raforkumálin, eru svo sterk og
óyggjandi, að mótbárum verður
ekki við komið. Skeiðfossavirkj-
unin fyrir Siglufjörð, sem kostar
sennilega einar 10 milj. kr. og er
'pó of lítil fyrir kaupstaðinn,
sýnir bezt ókosti þess skipulags-
öngþfeitis, sem nú er 'ríkjandi
í þessum málum.
Það verður að koma traustu
heildarskipulagi á rafmagns-
málin og hefja^ undirbúning
stórfelldra framkvæmda. Fyrsta
ptóra virkjunarlánið ætti að
/era boðið út snemma á næsta
xri. Ríkisstjórnin má ekki leggj-
ast á þetta mál, og sýna þannig
xnn einu sinni, hve lítt henni er
annt um að framkvæma ný-
sköpunarloforð sín.
/Kjötskipulagiff.
Hin fróðlega yfirlitsgrein, sem
Páll Zoþhoniasson skrifaði ný-
lega hér í blaðið um 10 ára af-
mæli kjötskipulagsins, mun hafa
rifjað upp fyrir mörgum hina
hörðu baráttu, er stóð um setn-
ingu kjötlaganna á sínum tíma.
Þá var ekki sízt reynt að vekja
?egn þeim úlfuð meðal bænda.
Mú munu flestir vera orðnir
sammála um, að lagasetning
’pessi hafi verið nauðsynleg og
réttmæt, og verið bændastétt-
inni til stórfelldra hagsbóta. Þeir
Dændur munu a. m. k. fáir, sem
öska, að aftur sé horfið til skipu-
lagsleysis þess, sem var áður
ríkjandi, þegar hver bauð niður
fyrir öðrum á innlenda markað-
inum, unz verðið þar var,orðið
lægra en það, sem fékkst fyrir
itflutta kjötið.
Þannig tryggir reynslan jafn-
an sigur og viðurkenningu um-
bótamála.
Það var Framsóknarflokkur-
inn, sem beitti sér fyrir lögunum
um kjötskipulagið og fékk þá
fyrir það mörg þung orð að
heyra. Reynslan hefir nú sýnt,
að hann hefir þá sem endranær
verið hollráðari bændastéttinni
en andstæðingar hans og að hún
má vænta beztrar og öruggastr-
ar forustu þar, sem hann er.
Góff verzlun.
Verzlunarmannafélag Reykja-
víkur hélt nýlega fund og bauð
Pétri ráðherra að tala um ný-
sköpunina. Pétur hélt alllanga
ræðu og síðan samþykkti fund-
urinn traust á ríkisstjórnina.
Þessu næst var borin fram til-
laga, þar sem samþykkt var að
vinna að því, að laun verzlunar-
manna hækkuðu í samræmi við
þær hækkanir á launum emb-
ættismanna, sem ríkisstjórnin
er nú að ganga frá á Alþingi.
Af þessari láunahækkun verzl-
unarmanna leiðir vitanlega
hærri verzlunarálagningu og
aukna dýrtíð.
En hvað er að fást um það?
Verzlunarmennirnir hafa í öllu
falli gert góða verzlun. Þeir hafa
boðið Pétri að tala um nýsköp-
unina, samþykkt á hann traust
og fyrir þetta fá þeir ríflega
launahækkun!
Misskipting eliilauna.
Tryggingarstofnun ríkisins
hefir fyrir nokkru ákveðið há-
mark ellilauna og örorkubóta
sem hér segir:
í Reykjavík .... 3250 kr.
í^öðrum kaupst. 2980 —
í kauptúnum . . 2570 —
í sveitum ..... 2170 —
Það er vissulega erfitt að
sÉilja þá misskiptingu, er hér
hefir verið ákveðin. Gamal-
menni í sveitum eru látin hafa
y3 lægri ellilaun en gamalmenni
í Reykjavík og 700 kr. munur er
á . ellilaunum gamalmenna í
kauptúnum og Reykjavík. Allar
innfiuttar vörur eru þó dýrari
úti á landi en í Reykjavík, vegna
aukins flutningskostnaðar, og
ýmsir kostnaðarliðir munu sízt
lægri þar en hér.
Hið eina réttlæti í þessum
málum er, að ellilaun séu hin
sömu um allt land. Að því ber að
stefna með breytingum þeim,
sem eru fyrirhugaðar á alþýðu-
tryggingunum.
Munurinn á samninga-
viffræffum og samstarfi.
íhaldsblöðin halda áfram að
tuggast á því, að Framsóknar-
menn geti ekki miljið áfellzt
Sjálfstæðismenn fyrir samvinn-
una við kommúnista, þar sem
þeir hafi sjálfir átt í stjórnar-
samningum við þá. Er hér þó
um tvennt gerólíkt að ræða.
Framsóknarflokkurinn gerði
það eitt að ræða við kommún-
ista./um stjórnarmyndun og fá
þannig upplýst til fulls um af-
stöðu þeirra til umbótastjórnar.
Allir þingmenn flokksins voru
sammála um þetta, þar á meðal
Jónas Jónsson, þótt ekki sé hann
talinn neinn koijimúnistavinur.
Hann sat fyrst sjálfur í tvo mán-
uði í samninganefnd með
kommúnistum, er rætt var um
þjóðstjórn, og var því fylgjandi
síðar, að rætt yrði við þá um
vinstri stjórn. Þegar þær um-
ræður leiddu í ljós, að kommún-
istar vildu aðeins halda áfram
hruni og upplausn, slitu Fram-
sóknarmenn umræðunum. Þeir
gátu svo sem myndað stjórn með
kommúnistum upp á þær spýt-
ur, alveg eins og Ólafur Thors.
En þeim kom vitanlega aldrei til
hugar stjórnarmyndun á slíkum
grundvelli.
Sjálfstæðismenn fóru öðru
vísi að. Þeir gengu að afarkost-
um kommúnista. Þeir mynduðu
stjórn með þeim, þótt fyrirsjá-
anlegt væri, að hún gæti ekki
endað með öðru en því, sem
kommúnistar stefna . að: Upp-
lausn og hruni.
Hér er því um tvennt gerólíkt
að ræða. íhaldsblöðin ættu ekki
að heimska sig á að bera jafn
fullkomlega andstæðar starfs-
aðferðir saman.
Ólaf'ur og konfektkassinn.
Ólafur Thors hélt nýlega
dýrðlegan veizlufagnað fyrir
flokksmenn sína til að sætta þá
við þann boðskap sinn, að aur-
arnir þeirra yrðu dregnir „út úr
rottuholunum” í nýsköpuri
Brynjólfs. Veizlan var haldin að
Hótel Borg og var fjölmenn. All-
ar veitingar voru gefnar og gátu
menn fengið flest það, er -þá
lysti. Minnti veizlan á margan
hátt á háttalag rómverskra
höfðingja, er fengu lýðinn til að
gleyma axarsköftum sínum og
dá sig með því að halda fyrir
hann dýrðlegar gleðisamkomur.
í veizlu þessari voru seldir
bögglar fyrir hina væntanlegu
Varðarhöll, sem reisa á við Aust-
urvöll. Einn bögglanna hafði að
geyma y2 kg. konfekt og var sá,
er hlaut hann, svo rausnarlegur
að gefa hann til uppboðs í ann-
að sinn. Fyrsta boð þá kom frá
Ólafi Thors og var 500 kr. Laust
lýðurinn þá upp ópum miklum
að rómverskum sið og íiáði höfð-
ingja sinn.
Til voru samt þeir menn þarna
(Framhald á 7. síðu)
ERLENT YFIRLIT:
HernaðarSramleiðsla Breta
Dg telja, að hún myndi kaupa
fleiri vörur af íslendingum, ef
vel væri á því máli haldið.
Hverjir berjast fyrir því, að
xjávarútvegurinn efli samtök
xg félagsleg úrræði? Það eru
?ramsóknarmenn. Þeir hafa
unnið að eflingu Fiskifélags ís-
lands og vilja enn láta það færa
át kvíarnar. Fyrir atbeina Vil-
rijálms Þórs voru lögin um olíu-
:amlögin *sett í fyrra. Stjórnar-
flokkarnir virðast hafa lítinn á-
riuga fyrir Fiskifélaginu og fé-
lagslegum úrræðum útvegs-
manna yfirleitt.
Hverjir berjast fyrir því, að
flugvélarnar séu teknar í þágu
landsmanna og nægilega margir
flugvellir byggðir víða um land-
ið? Það eru Framsóknarmenn.
Fyrir Alþingi liggur nú frum-
varp, sem Vilhjálmur Þór lét
úndirbúa, þar sem lagt er til, að
ríkið láti byggja flugvelli á þeim
stöðum, sem þeirra er álitin þörf.
Hverjir berjast fyrir því, að
reist verði fullkomin rannsókn-
arstöð fyrir búfjársjúkdóma, svo
að upprættar verði þær plágur,
er nú leggjast einna þyngst á
landbúnaðinn? Það eru Fram-
sóknarmenn. Vilhjálmur Þór út-
vegaði stórfelldan styrk til þess-
arar framkvæmdar hjá Roche-
fellerstofnuninni í Bandaríkjun-
um. Þess er að vænta, að sjáv-
arútvegurinn geti einnig notið
góðs af þessari framkvæmd.
Þannig mætti lengi telja, en
hér skal látið staðar nurriið að
sinni. Niðurstaðan verður líka
jafnan hin sama. Þegar umbóta
málin sjálf eru leidd til vitnis og
látin tala, kemur það ætíð í ljós,
að Framsóknarflokkurinn hefir
forustuna um framkvæmd
þeirra, auk þess, sem hann er
eini flokkurinn, er berst fyrir
þeirri fjármálastefnu, niður
færslu dýrtíðarinnar, sem ein
getur tryggt framkvæmdirnar,
því að án slíkra ráðstafana verð
ur stríðsgróðinn að engu og ríkið
og atvinnuvegirnir verða farnir
að safna skuldum fyrr en varir.
Það kemur jafnframt í ljós, að
stjórnarflokkarnir sýna umbóta-
málunum yfirleitt tómlæti eða
andúð, auk þess sem fjármála-
stefna þeirra, vaxandi dýrtíð,
getur ekki leitt til annars en
stöðvunar á öllum umbótum og
framförum í landinu.
Síðastl. þriðjudag, birti enska
stjórnin skýrslu um hernaðar-
framleiðslu og stríðsfórnir
brezku þjóðarinnar á styrjald-
ars|:unum. Þessi skýrsla sýnir
m. a., að engin þjóð, sem þátt
fekur i styrjöldinni, hefur fram-
leitt jafn mikið til hernaðar-
þarfa, þegar miðað er við íbúa-
tölu, og Bretar. Af íbúum Bret-
landseyja, sem eru 47 millj.,
taka 22 y2 millj. beinan þátt
í styrjaldarrekstrinum, annað-
hyort í hernum eða hernaöar
framleiðslunni. í hernum þ. e.
landher, flota og flugher, eru
nú 4y2 millj. manna og mun
engin þjóð hafa jafn fjölmenn-
an her, þegar miðað er við í-
búatölu. í hergagnaiðnaðinum
einum vinna 11 millj. rn^inna,
en 7 millj. manna vinna að
öðrum störfum, sem eru að
meira eða minna leyti í þágu
styr j aldarrekstursins. Dr j úgur
hluti þessa mannafla, er vinnur
að styrjaldarrekstrinum, er kon-
ur. Allar konur á aldrinum 16—
60 ára, sem ekki hafa fyrir
heimili að sjá, vinna að ein-
hverju leyti í þágu hernaðarins,
í verksmiðjum, að landbúnaði
eða í her, flota og flugliði. Rúm-
lega ein millj. þeirra kvenna,
sem hafa fvrir heimili að sjá,
vinna að einhverju leyti utan
heimilisins í hernaðarþágu.
Glöggt dæmi um þann mikla
árangur, sem Bretar hafa náð
á framleiðslusviðinu, er það, að
fyrstu sex mánúóli þessa árs
var framleiðsla brezkra iðnað-
arfyrirtækja sex sinnum meiri,
en fyrstu sex mánuði seinasta
ársins fyrir styrjöldina. Rúm
96% þeirra verkamanna, er
vinna að iðnaði, vinna að fram-
leiðslu í þágu hersins.
Síðan styrjöldin hófst hafa
Bretar m. a. framleitt:
722 herskip af ýmsum stærð-
um.
5000 önnur skip, stór og smá.
100.000 flugvélar, þar af 38.000
orustuflugvélar og 10.000 fjög-
urra hreifla sprengiflugvélar.
25.000 skriðdreka.
900.000 flutningabíla og önn-
ur landfarartæki.
35.000 falibyssur af margs-
konar gerðum.
4 milljónir vélbyssur.
2 milljónir rifla.
Símavír, :sem myndi nægja
120 sinnum umhverfis jörðina
við miðbik hennar.
Til viðbótar þessu kemur svo
framleiðsla á skotfærum,
sprengjum. o. s. frv. Alls hafa
Bretar sjálfir framleitt % þeirra
hergagna og annarra nauðsynja,
sem þeir hafa notað vegna
hernaðarins.
í áðurgreindri skýrslu stjórn-
arinnar er einnig getið um tjón
það, sem Bretar hafa orðið fyr-
ir af völdum styrjaldarinnar
fyrstu fimm árin. Af völdum
loftárása' á Bretland hafa 60
þús, manns beðið bana, þar af
7000 börn, en 80/ þús. manns
hafa særzt. 4,5 miljj. hús í
Bretlandi hafa orðið fyrii’
skemmdum af völdum loftárása.
Bretar hafa misst 3000 skip
síðan styrjöldin hófst og 30
þús. sjómanna hefir farizt með
þeim. Eftir því, sem nú horfir,
eiga Bretar ekki eftir í stríðs-
lokin nema % af þeim kaup-
skipaflota, er þeir áttu fyrir
stríð. Frá því styrjöldin hófst
hafa um 500 þús. hermenn fall-
ið. særst eða verið teknir til
fanga.
Ríkissjóður Breta hefir eytt
síðan styrjöldin hófst 25000
millj. sterl.pd. í hernaðarþarfir.
Helming þess fjár hefir verið
aflað með sköttum. Skattar eru
nú helmingi hærri í Bretlandi
en í stríðsbyrjun. Bretar áttu
miklar inneignir erlendis þegar
stríðið hófst, en hafa nú eytt
þeim öílum, og safnað allmikl-
um skuldum.
Þær tölur, sem hér hafa ver-
ið nefndar, sýna vel, hversu
miklar fórnir Bretar hafa fært
vegna styrj aldarinnar. þeir veita
jafnframt hugmynd um, hversu
mikið hefði mátt gera til bættra
lífskjara, ef allri þeirri miklu
orku og fjármagni, er farið hef-
ir í styrjaldarreksturinn, hefði
verið beitt í þeim tilgangi.
Þótt brezka þjóðin komi miklu
fátækari að veraldlegum auði
úr styrjöldinni en hún áður var,
mun hún koma ríkari að áliti
og viðurkenningu vegna þeirrar
miklu fórna, sem hún hefir á
sig lagt í þágu frelsis og rétt-
lætis. Hefði hún ekki fært þess-
ar fórnir væri názisminn nú
orðinn alls ráðandi í heiminum.
Hefði hún ekki haft kjark og
dug til að berjast enn gegn naz-
istunum, þegar styrkur þeirra
var mestur. væri nú ekki leng-
ur til frjáls þjóð í mestum hluta
heims. Vegna þessarar baráttu
brezku þjóðarinnar munu allar
smáþjóðir heims vænta drengi-
legastrar og öruggastrar for-
ustu þar sem hún er.
Blaði Sjálfstæðismanna á Akureyri,
íslendingi, farast þannig orð um við-
horfið til stjórnarinnar í forustu-
grein 24. þ. m.:
„íslendingur lítur svo á, að
meginatriði málefnasamningsins
séu þess virði, að allir ættu að
styðja bau. Ef við eigum að gera
eitthvað til að fvrirbyggja at-
vinnuleysi eftir stríð, þá eigum
við framar öllu öðru að auka
framléiðslugetu atvinnuveganna,
en ekki bíða eftir pví og reyna
síðan að lækna það með ólífrænni
og óarðo-æfri atvinnubótavinnu.
Hins vegar skal það játað, að
okkur ncegir elcki til lengdar að
stöðva dýrtíöina eins og hún er
nú. Við verðum að vera við því
búnir að snúa við, lækka fram-
leiðslukostnaðinn, þegar verð af-
urðanna fellur, en það œtla marg-
ir að verði innan skamms tíma.
On enn skal það játað, að kaup-
liœkkanir þœr, er orðið hafa ný-
lega í nokkrum iðnfélögum, eru
síður en svo til „samrœmingar“
á kjörum launafólks."
Þetta hljóð í íslendingi um dýr-
tíðina er nokkuð annað en hjá Mbl.,
sem segir að ekkert þurfi að óttast
dýrtíðina, því að nýsköpunin muni
geta staðið undir því kaupgjaldi, sem
nú er. Ummæli íslendings sýna, að
æðstu stjórnarpostulunum hér gengur
illa að fá menn út á landi til þess
að trúá’þessari nýju kenningu.
p * *
í ritstjórnargrein Vísis 29. f. m.
segir svo i tilefni af átökunum á
Alþýðusambandsþinginu:
„Flokkaskipunin í heild er í
deiglunni, og vcl gctur farið svo,
að hitastigið verði víðar það sama
og það reyndist hjá vinstri flokk-
unum að þessu sinni, áður en
eðlileg skipan er komin á í land-
inu, — en þróunin gengur sinn
gang.“
Skyldi Mbl. þykja þessi spádómur
Vísis um hitastigið vera ábending
um eins gott samkomulag innan
Sjálfstæðisflokksins í framtíðinni og
það vill stundum vera láta?
* * *
Óskar Halldórsson útgerðarmaður
skrifaði nýlega langa grein í Mbl.,
er fjallaði um útgerð og dýrtíð. í
upphafi greinarinnar voru miklar
skammir um Eystein Jónsson og
Pramsóknarflokkinn, en lof um ríkis-
stjórnina. Þegar hinsvegar kom að
því, að lofsyngja „nýsköpunina" á
grundvelli núverandi dýrtíðar, fatað-
ist Óskari bogalistin og hreinskilni
hans varð meiri en títt er hjá stjórn-
arsinnum. Þá sagði Óskar m. a.:
„Það verður erfitt að fá mig
til að kaupa eina bátsár smíð-
aða fyrir 100 kr., þegar hún kost-
ar 5 kr. í Noregi. Það verður
erfitt að fá mig til að kaupa
tvo herpinótabáta smíðaða hér,
er kosta 36 þús. kr. en fást fyr-
ir 2 þús. kr. í Noregi. Það er
erfitt að fá mig til að henda
80 þús. kr. í bátaviðgerð á nóta-
bát, þar sem allur skrokkurinn
kostar 25 þús. kr. nýr í Dan-
mörku eftir stríðið. Og ég segi
það 'alveg eins og það er, að það
er ekki hægt að fá mig til að
byggja hér skip fyrir yfirvitlaust
verðrf eða kaupa skip erlendis
fyrir hæsta stríðsverð í stríðslok."
Þannig tekur Óskar í „nýskipunina“.
Vert er að geta þess, að eitt fyrsta
verk Ólafs Thors í stjórninni var
að hækka kaup skipasmiða. Og enn
segir Óskar:
„Sl. vetur gerði ég út línuveið-
arann Sivríði á saltfiskveiðar
fyrri hluta vertíðar, og þegax

kom til þess að selja saltfisk-
inn, vildi skipshöfnin ekki eiga
neitt við að greiða uppskipun,
bílaakstur, húsaleigu og vinnu i ■
landi vlð aflann, því kostnaður
átti að dragast frá óskiptum afla.
Þeir voru sjálfir hræddir við að
kaupa vinnuna og seldu svo fisk-
inn um borð í skipi, þar sem
þeir þurftu enga landvinnu að
kaupa. Ég skýri þetta ekki frek-
ar, bað talar sínu máli qg sýnir
dálítið viðhorf útgerðarinnar í
framtíðinni með óbreyttu fyrir-
komulagi."
Já, það er satt, að sagan „talar
sínu máli“ um fyrirhyggju „dýrtíð-
arbandalagsins" í stjórn landsins.
Óskar segir líka, að sér þyki „nóg að
vera búinn að fara fjórum sinnum
á hausinn!"
* * *
Jón Pálmason skrifar forustugrein
í Mbl. 28. þ. m„ þar sem hann spá-
ir Framsóknarflokknum harla óglæsi-
legri framtíð í sveitunum, vegna and-
stöðu hans við ríkisstjórnina.
Síðan víkur hann tali sínu að
fimmmenningunum svonefndu og
segir:
„Þeir fimm Sjálfstæðismenn,
sem fram að þessu hafa ekki
lvst fylgi við ríkissi;órnina, eru
allir greindir menn og flestir
þeirra hafa langa þingmennsku
og mikla stjórmálaþekkingu hafa
þeir allir."
Enn segir Jón:
„Fimmmenningarnir, sem sum-
ir kalla svo eru allir lyíiðarlegir
bændafulltrúar."
Já, þeir eru a. m. k. svo greindir,
stjórnmálareyndir og heiðarlegir, að
þeir vilja ekki styðja ríkisstjórnina.
Og ætli það sé þá dauðasök fyrir
Framsóknarflokkinn að fylgja henni
ekki?
/