Tíminn - 29.06.1945, Blaðsíða 6

6
\IV, föstwdagtim 29. júní 1945
48. blað
DÁNARMIMING:
«Fón Adolfsson
kaupmaðar
Jón Adólfsson, kaupmaður á
Stokkseyri, andaðist að heimili
sínu, Móhúsum á Stokkseyri, 9.
júní s. 1. eftir alllanga legu. Er
þar til moldar genginn einn
hinn mætasti og vinsælasti
borgari Stokkseyxar.
Jón Adólfsson var fæddur á'
Stokkseyri 31. maí 1871, sonur
Adólfs Adólfssonar útgerðar-
manns, er var danskur að ætt-
erni, og Ingveldar Ásgrímsdótt-
ur verzlunarmanns Eyjólfssonar.
Hann kvæntist 1901, eftirlifandi
konu sinni, Þórdísi Bjarnadóttur
organista Pálssonar frá Götu á
Stokkseyri. Er hún systir Frið-
riks Bjarnasonar tónskálds í
Hafnarfirði. Ætt sú er rík af
hljómlistagáfum, enda alkunn
sökum yfirburða í þeim efnum.
Þau eignuðust 4 börn og komust
3 upp, Bjarni, bankaritari í
Reykjavík og tvær dætur, Ing-
veldur, gift Guðjóni Jónssyni út-
vegsbónda á Stokkseyri og Mar-
grét, gift Hilmari Stefánssyni
bankastjóra.
Framan af ævi stundaði Jón
sjómennsku. jVar hann formaður
á Stokkseyri og þótti bæði afla-
sæll og gætinn, en i slíkum
veiðistöðum þarf margs að
gæta, ef vel á að fara. Síðar hóf
hann verzlunarrekstur á Stokks-
eyri og jafnframt búskap í Mó-
húsum. Var hvorttveggja rekið
með einstakri vandvirkni og
snyrtimennsku, og naut hann í
verzlunarstörfunum jafnt sem
annars staðar trausts og álits.
Þegar aldur færðist yfir hann
og heilsan tók að bila fyrir
nokkrum árum, seldi hann
Kaupfélagi Árnesinga verzlun
sína, er gerði hana að útibúi
sínu á Stokkseyri, en sjálfur
á Stokkseyri
starfaði hann þar enn um stund.
Var honum áreiðanlega ljúft, að
fyrirtæki það, sem hann hafði
Jón Adólfsson
stofnað og rekið, af mikilli sam-
vizkusemi um langa hríð, skyldi
verða undirstaðan að stofnun til
almennings heilla um ókomin
ár.
Jón Adólfsson var maður hlé-
draégur og hélt sér hvergi fram
til mannvirðinga, en meðfædd-
ar gáfur hans og mannkostir
skiþuðu honum í fremstu röð
meðal samborgaranna. Hann
var lengi hreppsnefndarmaður
og oddviti hreppsnefndarinnar
um langt skeið. Mörgum öðrum
trúnaðarstörfum gengdi hann
fyrir sveit sína og reyndist jafn-
an hinn drengilegasti í hverju
starfi. Hann var maður prúður
í framkomu, fríður og vel vax-
inn. Verður hans lengi minnst,
þar um slóðir. X.
Bréfkafli úr Húnavatnssýslu
Ágúst B. Jónsson bóndi á Hofi
í Austur-Húnavatnssýslu, er
margir þekkja af ferðum hans
um landið, hefir þótt nokkuð
laus í flokkum, og hefir oftast
farið saman flokksafstaða hans
og hágsmunavon.
Þegar ' hann þurfti að fá
kreppulán gekk hann í Bænda-
flokkinn. Þegar Framsóknar-
flokkurinn fór með völd 1934—
1939, færðist hann til Fram-
$óknarflokksins, en þegar Sjálf-
stæðisflokkurinn vann kjör-
dæmamálið, og líklegt þótti, að
hann myndi um skeið verða
stærsti flokkur landsins, þá
gerðist Ágúst skeleggur Sjálf-
stæðismaður. Ferðast hann nú
um landsbyggðina og lýsir fyrir
mönnum, að úr stríðslokum
muni hin íslenzka þjóð verða ný
þjóð, og því verði hún að standa
fast með kommúnistum og Ólafi
Thors, ásamt hinum nýja Píla-
tusi.
Hin síðustu afrek Ágústs munu
vera þau að skrifa nafn sitt
undir grein, er rituð hefir verið
sem varnargrein í gömlu kosn-
ingamáli úr Svínavatnshreppi,
og Ágúst þekkti aldrei neitt til,
þar sem hann hefir ávallt dval-
ið í allfjarlægri sveit, enda er
varnarrit þetta tóm ósannindi.
Einnig mun Ágúst, undir leið-
sögu Jóns á Akri, hafa unnið
manna mest að því, að fella
Hannes Pálsson frá endurskoð-
unarstarfi við Kaupfélag Hún-
vetninga, en það þótti Jóni
Pálmasyni svo merkur viðburð-
ur, að hann skrifaði um það í'
blöðin. í stað Hannesar Páls-
sonar kusu þeir Hermann nokk-
urn Þórarinsson, sem mun hafa
það helzt til síns ágætis að vera
gamall nazisti, og lítið eða ekk-
ert verzlað við Kaupfélag Hún-
vetninga. En reyndur er hann
sem endurskoðandi að því að
verða að gefaist upp við að
finna hina réttu útkomu á
reikningum Sláturfélags Aust-
ur-Húnvetningaf og sem fjár-
aflamaður fyrir það að hafa
fengið greitt úr ríkissjóði árið
1944 röskar 18 þús. kr. fyrir að
heita lögregluþjónn í Austur-
Húnavatnssýslu. En enginn*
Húnvetningur mun hafa orðið
var við að þörf væri fyrir þetta
starf, enda maðurinn unnið að
allt öðrum störfum.
í Húnaþingi gepgur Ágúst
undir því nafni, eftir hið síð-
asta afrek sitt, að vera kallaður
írafelLs-Móri hinn nýi, og var
um það kveðið á síðasta aðal-
fundi K. H., eftir að hann hafði
komið fram tilræði sínu við
Hannes Pálsson:
„Stundum getur það stefnt að
bættum stipidar-hag,
að Móri fylgir ýmsum
ættum enn í dag“.
En ólíklegt er talið, að Ágúst
á Hofi fylgi ætt Jóns Pálma-
sonar lengur en Sjálfstæðisfl.
situr í stjórn.
Próf við Háskóla
íslands
Eftirtfildjr menn hafa lokið embætt-
isprófi fcið Háskóla íslands:
Lögfræði: Bjöm Sveinbjörnsson I.
eink. 211 stig, Gunnlaugur Þórðarson
I. eink. 184 stig, Halldór Þorbjömsson
I. eink. 211% stig, Kristinn Gunnars-
son I eink. 184% stig, Óli Hermánnsson
I. eink. 196 stig, Páll S. Fálsson I. eink.
181% st., Ragnar Þórðarson I. eink 208
stig, Sigurgeir Jónsson I. eink. 211 stig,
Viggó Tryggvason II eink. 155 stig.
Læknisfræði: Björn Guðbrandsson I.
eink. 170% stig, Einar Th. Guðmunds-
son II. eink. 129 stig, Ragnheiður Guð-
mundsdóttir I. eink. 164 stig, Þorgeir
Gestsson I. eink. 153% stig.
Guðfræði: Geirþrúður H. Bernhöft
I. eink. 129% stig, Guðmundur Sveins-
son I. eink. 160 stig, Lárus Halldórsson
I. eink. 128 stig, Leó Júlíusson I. eink.
145 stig.
Viðskiptafræþi: Gunnar Hjörvar I.
eink. 252 stig, Gunnar Vagnsson I.
eink. 312 stig, Hjörtur Pétursson I.
eink. 270% stig, Kristinn Gunnarsson
I. eink. 291% stig, Magnús Þorleifsson
II, 1. eink. 202% stig, Stefán Nikulás-
son II, 1- eink. 228 stig.
B.-A. prófi hafa nýlega lokið við
Háskóla íslands: Andrés Ásmundsson
í þýzku, frönsku og ensku, HaUa Bergs
í ensku, frönsku og heimspeki og
Teodoras Bieliackinas í íslenzku,
frönsku og heimspeki.
GÆFAN
fylgir trúlofunarhringum
frá
SIGURÞÓR, HAFNARSTR.. 4.
Sendið nákvæmt mál.
Sent mót póstkr,öfu.
Um stjórnarandstöðuna
(Framhald af 3. síSu)
þá kemur mér í hug hið förn-
kveðna, að margur ætlar mann
af sér.
Ólafur Thors sagði í ræðu 31.
desember 1940: „Af því er úr-
lausnar bíður, verður hiklaust
að telja í fremstu röð baráttuna
við vaxandi dýrtíð. Er þess eng-
inn kostur að kveða niður þann
draug án þess einstaklingum og
stéttum þyki á sinn hlut geng-
ið. Mega þeir, er völdin hafa,
eigi seilast til vinsælda í þvi
máli, heldur hafa þann kostinn,
sem skárstur er, og hika eigi við
framkvæmdir, ef menn hafa
sannfæringu“. -v
Menn geta borið þetta sam-
an við ýmislegt, sem nú heyrist
úr sömu átt.
, * * *
Mér virðist það ekki alls kost-
ar heppileg samlíking, þegar Ól-
afur Thors líkir stjórnarmynd-
un sinni við friðinn í Evrópu og
sigurinn yfir veldi nazista. Mér
finst hann ætti heldur að líkja
henni við griðasamning Þjóð-
verjú og Rússa 1939. Margt bend-
ir til, að heilindin séu svipuð
hér og þau voru þar. Stjórnar-
blöðin hafa átt í deilum. Sam-
starfsflokkunum er á víxl brugð-
ið um nazisma og framkvæmdir
ráðherra nefndar hneiksli. Tveir
af talsmönnum stjórnarinnar
hafa lýst því yfir opinberlega,
að hálfur Alþýðuflokkurinn sé
fjandsamlegur ríkisstjórninni.
Þessir heimildarmenn mínir eru
Einar Olgeirsson og Sigurður
Bjarnason, ekki óáreiðanlegri
menn en gengur og gerist á hinu
pólitíska heimili Ólafs Thors.
Hér er því ekki um þjóðarein-
ingu að ræða. Innan þeirra
flokka og flokksbrota, sem að
stjórninni standa, er vopnaður
friður og mikil tortryggni og
auk þess er margt manna, sem
fylgt hefir þessum flokkum, en
vill engan hlut eiga að sam-
starfinu um ríkisstjórnina.
Þetta,er fyrirbæri, sem Ólafur
Thors ætti að ræða við flokk
sinn og þjóð. Og jafnframt ætti
hann að hugleiða áminpjngar-
orð Bjarna Benediktssonar, að
ætla ekki stöðugt andstæðingum
sínum allt hið versta og ein-
göngu illan vilja.
* * *
Ófeigur telur sig ekki stjórn-
arblað og deilir fast á ýmsa þá,
sem að ríkisstjóminni standa.
Jafnframt talar hann um nauð-
syn á harðsnúnum stéttarsam-
tökum bænda. Það er orð í tíma
talað. Þegar samtök verkalýðs-
ins eru orðin það sterk, að for-
sætisráðherrann segir að verði
að semja um stjórnarsamvinnu
við foringja þeirra, svo að vinnu-
friður haldist, án tillits til þess
hvort þeir samningar eru æski-
legir ed?a réttlátir, þá eiga aðrar
stéttir ekki nema um eitt að
velja. Það er að styrkja samtök
sín, svo að þær geti líka boðið
byrginn. Þannig er hægt að
mynda mótvægi, sem fyrirbygg-
ir stéttareinræði og leiðir til
málamiðlunar og samvinnu.
Alltaf þegar einhverjir hags-
munahópar ætla að verða ríkis-
valdinu ofjarlar, er það nauð-
syn, að vald þeirra brotni á ein-
hverju afli. Það getur farið svo,
að nú verði stéttarsamtök bænda
það vald, sem brýtur £hrif þeirra
stjórnmálaforingja, sem stefna
að stéttareinræði. En hvað sem
um það er, verða bændur að efla
einingu og samtök stéttárinnar,
svo að þeir séu við öllu búnir.
Ófeigur segist vilja vinna
gegn núverandi ríkisstjórn og
þeirri ævintýramennsku, sem
okkur finnst einkennandi fyrir
hana, og fylkja saman þeim
dreifðu kröftum, sem vilja þjóð-
lega umbótastjórn, er byggir
atvinnulíf og fjármálalíf þjóð-
arinnar á heilbrigðum grund-
velli. Þetta er góður vilji og til-
gangur. En það er áreiðanlega
ekki heppilegt að vinna að þessu
marki með því að flytja níð um
Framsóknarflokkinn eins og rit-
ið gerir. Bak við núverandi for-
ingja Framsóknarmanna stóð
flokksþingið í fyrra nær því ein-
huga. Á því voru nálega 300
manns og bak við hvern þeirra
stóð smærri eða stærri hópur
áhugasamra flokksmanna víðs-
vegar um landið. Það þýðir ekki
neitt að auglýsa þetta fólk
ómynduga aumingja í andlegum
efnum. Þetta er fólk, sem að
verulegu leyti hlýtur að vera
kjarni þeirrar þjóðlegu hreyf-
ingar, sem lyftist til jákvæðra
framtaka og uppbyggingar. Að
gera þetta fólk tortryggilegt og
þá foringja, sem það hefir valið
og treystir bezt, er ekki þjónusta
við andstöðuhreyfingu gegn rík-
isstjórninni. Það er þjónkun við
Ólaf Thors. Ef sá málflutningur
hefir nokkur áhrif eru þau öll
á þann veg að sundra þeim, sem
saman eiga að standa.
Séum við óánægðir með nú-
verandi ríkisstjórn skulum við
ræða málefnin og skipa okkur
saman. Við skulum byggja sam-
starfið á málefnagrundvelli og
standa saman um stefnuna og
andann og láta svo hitt, sem er
minna atriði 'ráðast, hverjir
verða valdir til fremstu forystu
í hvert sinn. Þesl skulum við
gæta að láta hvorki glepjast af
básúnublæstri stjórnarinnar um
það, að hún sé og hljóti að vera
tákn þjóðlegrar einingar né
heldur þeim röddum í okkar
hópi, sem hafa meiri áhuga fyr-
ir persónulegu áliti einstakra
manna en £tóru málunum, sem
barizt er um.
Halldór Kristjánsson.
Farmall A
Gætið þess að nota réttar smurningsolíur
á vélarnar.
Á mótorinn á að nota þykkt S. A. E. 30. Það
samsvarar t. d. GARGOYLE MOBILOIL A, eða
é ' /
DOUBLE SHELL.
í gírkassann á að nota þykkt S. A. E. 90. Það
samsvarar t. d. GARGOYLE MOBILOIL C W,
r
eða SHELL G> P. 90.
Samband ísl. samvinnufélaga
Búnaðardeild.
Sambané ísl. samvinnulélaga.
SAMVINNUMENN!
Þegar eldsvoða ber að höndum, brenna nálega
í hvert sinn óvátryggðir innanstokksmunir.
Frestið ekki að vátryggja innbú yðar.
Ullarverksmiðjan
Gefjun
}
framlelðir fyrsta flokks vörur.
Spyr jið því jafnan f y r s t eftir
• I
, ■ t
Geíjunarvörum
þedar yðnr vantar nllarvörnr.
Kanpumi
tómar flöiknr
Móttaka í Nýborg
! \
*
Afengisverzlun ríkísíns
Skinnaverksmiðjan
Iðu nn
framleiðir
SÍJTUÐ SKITVT\ OG LEÐUR
ennfremur
hina landsknnnu
I ð u n n a r s k ó