Tíminn - 15.07.1948, Blaðsíða 1

Ritstjóri:
Þórarinn Þörarinsson
Fréttaritstjóri:
Jön Helgason
Útgejandi:
Framsúknarflokkurinn

7
Skrifstojur í Edduhitsinu
Ritstjórnarsímar:
4373 og 2353 >
Afgreiðslu- og auglýs-
ingasími 2323
Prentsmiðjan Edda
32. árg.
Reykjavík, fimmtudaginn 15. júlí 1948.
154. blað'.
Úr skyndiheimsókn i Bárbardal:
113
Sa«@fi|icreigHÍu arHlæi svápuS ©g Susa vai’
sat‘Sas3*sk052‘St£S5i.
Bárðardalur ev nú aftvir ao verða ein mcsta sauðfjár-
ræktarsveit á íslandi. Bændur þar eru nú nær því búnir að
koma saufffjárstcfnj sinum upp í þaff, scm hann var fyrir
niðurskurðinn, er þar fór fram fyrir sex árum. Þar í sveit
eru nú byggingarfiamkvæmdir á mörgum bæjum og viffa
verið aff brjóta ræktunarlönd í stórum stíl. Biaðamaður frá
Tímanum var á fsrð í Bárðardal fyrir nokkrum dögurn, og
átti þá meffal annars viötal viff bændaöldunginn Jón Mar-
teinsson að Ejarnastaðum.
Sauðfjárrækt eins og í
Argeníínu.
í Bárðardalnum er það!
sauðfjá'rræktin fyrst og
Þetta er Jón Marteinsson bóndi aS
EjarnastöSuni í Báröarda!. Þang-
aö kom hann tóif ára gamall og
býr þar enn með sonuin sínuin, þó
kominn sé nokkuð yfir áttrætt.
(Ljósm.: Guöni Þórffárson).
fremst, og jafnvel eingöngu,
,sem setur svip sinn á starfs-
lífið. í þessari fallegu og vel
iiý.stu sveit meðfram Skjálf-
andafljóti eru það fjárhúsin
á hverjum bæ, sem mesta at-
hygii vekja og manni verð-
ur starsýnast á, vegria þess,
hve stór og mörg þau eru á
mörgum bæjunum.
Bæjabúar, ekki síst Reyk-
víkingar, sem iitíl kynni hafa
haíc að sveifcabúskap, 'hfeyr-
ast stundum varpa fram
þeirri fullyrðingu. að ekki
borgi sig að stunda sveita-
búskap á íslandi. Sízt af öllu
geti sauðfjárræktin borgað
sig. Því er þá oft haldið fram,
að búfjárafurðir eigi að
flytja inn í dósum frá útlönd
um, og kindakjötið frá Arg-
entínu, þar sem borgi sig bet-
ur að rækta sauðfé. En þessir
menn ættu að fara norður í
Bárðardal til að sjá það, að
hægt er að rækta sauðfé á
íslandi, ekki síður en i Arg-
entínu eða Ástralíu. Hvað
borgar sig bezt, er komið und
ir þjóðfélagsháttum og við-
skiptum þjóðanna, og þá
mætti líka segja, að ekki
borgi sig að veiða fisk á ís-
landi, meðan gefið er með
hverju saltfiskkilói og báta-
fiski, sem farið er með á er-
lendan markað.
Sauðfjárræktin í Báröar-
dal er til mikillar fyrirmynd-
ar, enda er hún aðalstarí
bændanna þar, og mest rækt
lögö v:ð þessa grein ^úskap-
arins. Bsifciland er líka sór-
staklega gott í clalnum og á
hálcndinu í kring, og fc-ð því
vel haldið á snmrin. Á vet-
urna er það alið á töðu.
Áður en mæðiveikin kom
til sögunnar var Bárðardalur
inn ein allra mesta sauöfjár-
sveit landsins, og afkoma
bændanna þar öll komin und
ir henni. En með komu hins
illa .gests, mæðiveikinnar,
komust dalbúar í vanda, vá
var fyrir dyrum. Margir hefðu
gefizt upp og reynfc að grípc.
til annarra greina landbún-
aðarins, en það gerðu Bárð-
dælir ekki. Þeir tóku þann
kostinn að skera niður allt
sauðfé sitt, og' fá nýtt fé af
ósýktum svæðum í staðinn.
Þetta gerðist þó ekki sár.s-
aukalaust fyrir margan bónd
ann, þyí úr Bárðartíal eru
komin landsfræg sauöfjár-
lcyn, svo sem Stóruvailakyn
og Lundarbrekkukyn, sem
ræktuð hafa verið þarna í
dalnum áratugum saman.
Á undanförnum árum hafa
bændurnir í Bárðardalnum
svo verið að koma upp hin-
um nýja fjárstofni sínum, og
nú er svo komið í vor, að fle.st
ir þeirra eru búnir að ná;
þeirri fjártölu, er þeir höfðu'
fyrir niðurskurð, og sumir;
jafnvel komnir með fleira fé.
nú.
Efvi iryndin rr af bæjarhúsiinBÍn að Bjarnastöðum í Bárðardal.
Ncöri myndin ei* af bræörumim íarera, sem þar búa ásamt föffur
þcirra. Xaiiö írá vinstri: Þcrsteinn, Gústaf og Jón. (Ljósm.: G. Þ.)
Félagsandi og samvinna.
Það er óþarft að geta þess
hér, að félagsandi cg sam-
vinnuandi er óvíða meiri en
í Þingeyjarsýslu, og flestir
lesendur Tímans vita, að
í þeirri sýslu átti samvinnu-
stefnan hér á landi upptök
sín.
Fé unir sé vel á hinu góöa sauff landi í Bárffardal, cn þaöan er þ essi mynd. (Ljósm.: G. ÞórSars.)
í Bárðardal er tvíbýli á
mörgum bæjum og sums
staöar þríbýli. íbúðaxhúsið
er þá venjulega eitt, en fjár-
húsin jafn mörg og bændurn
ir. Auk þess er þar mikil sam
vinna bæja á milli og veitt
gagnkvæm hjálp og aðstoð.
Sami mótaviðurinn gengur
stundum bæ frá bæ og er sam
eign margra bænda, sem
standa í byggingafram-
kvæmdum.
Jón á Bjarnastöðum
sóttur heim.
Á einum bæ ftamarlega i
Bárðardal, langt frá þjððveg
inum, búa þrír bræður með
föður sínum, höfðinglegum
öldung. Það er að Bjarnastöð
um. sem er þriðji fremsti taær
í tíalnum. Öldungurinn er
nokkuð yfir áttrætt og heíir
búið þarna i dalnum siðan'
fyrir aldamót. Jón Marteins- :
son að Bjarnastöðum hefir 1
lengi verið talinn með íyrir- ]
myndarbændum þar í sveit, ]
og synirnir hans þrír, Þor-
steinn, Jón og Gústaf, hafa ’
unnið sleitulaust að því aö.
bæta jqxðina, byggja og!
brjóta land.
Blaðamaður frá Tímanum
sat dagstund í stofunni hjá
Jóni á dögunum og rifjaði
hann þá upp ýmislegt, sem
á dagana hefir drifið.
— Margt mun nú hafa
breytzt síðan þú byrjaðir bú-
skap hér?
(Framhald á 4. síðuj
Morðtiiraun við
Togíiatti
ökyrrð víöa mn alla
ítaiía út af atfeasrð-
rnurn.
Um hádegisbilið í gær var
gerð morðtilraun við Togli-
atti, foringja ítalskra komm-
únista. Var hann að ganga
út úr þinghúsinu og fór út
um hliðardyr, er 24 ára gam-
all stúdent skaut á hann fjór
um skammbyssuskotum og
hittu þrjú þeirra. Féil hann
þegar til jarðar cg var bor-
inn inn í þinghúsið, en síð-
ar fluttur á sjúkrahús þungt
haldinn. Síða.st þegar til
fréttist i gær var liðan háris
eftir vonum, en þó var hann
ekki talinn úr allri hættu.
Þegar fregnin um tilræðiö
barst út um Rómaborg, kom
til mikilla æsinga, allsherjar
verkfall skall á, sem síðar
dreifoisfc til annarra staða,
og fylgdu því viða mikil ó-
læti og æsingar, þar sem
fólkið hrópaði hefnd fyrir
tilræðið. Lögreglan bjóst til
varnar og kom með bryn-
varða bíla og skriðdreka út
á. göturnár, en alþýousam-
bandið ítalska hefir lýst yfir
24 stunda allshe'rjarverkfalii
í mótmælaskyni við þennan
óhugnanlega atburð.