Tíminn - 30.12.1948, Blaðsíða 6

TÍMINN, fimmtudaginn 30. des. 1948.
287. blaö
'C
Tiýja Síó
Móðir og barn
(„\Vhcn the Bough Breks“)
Palleg og lærdómsrík vel gerð
,ensk mynd frá J. Arthur Rank.
Aðalhlutverk:
Patricia Koc
'Rosamund John
- Bi!l Oioen
r
Sýnd kl. 7 og 9
Smámyiidasafii
teiknimyndir, músikmyndir og
í * • gamanmyndir.
Sýnd kl. 5
HaÚHarfáafÍarbíó
Ásíaróðnr
‘á'Ú 5 B *’ ’
■ :i (A Song of Love)
Rrífandi' fögur og tilkomumikil
amerfsk stórmynd, um tónskáld
ið Robert Schumann og konu
hans píanósniliinginn Clöru
Wieck Schumann. — í mynd-
inni eru leikin fegurstu verk
Schumanns, Brams og Liszts.
Sýnd kl. 9
Ung og óstýrilát
Sýnd kl. 7
Sími 9249
Erlent yfirlit
(Framhald af 5. síðu).
hafarnir þar geta litla hjálp veitt
þeim. Ró og friður mun ekki kom-
ast fyllilega á. nema þetta mái
verði sæmilega leyst.
Þing S. Þ. lýsti sig meðmælt
því, að þeir flóttamannanna, sem
vildu hverfa heim aftur, ættu
að fá það. Gyðingar munu þess
þó ekki fýsandi, þar sem þeir telja
sig eiga fullt i fangi með að taka
á móti innflytjendunum. Vafasamt
er líka að margir Arabar óski að
hverfa aftur til Ísraelsríkis. Lik-
legasta lausnin er sú, að reynt verði
að tryggja flóttamönnunum ból-
festú í nágrannalöndunum og þá
einkum Transjórdaníu, ef arabisku
Palestínuhéruðin verða sameinuð
henni. Slík getur þó ekki orðið,
nema mikil fjárhagsleg hjálp berist
annarsstaðar frá. Bandaríkjamenn
hafa þegar heitið verulegum fjár-
framlögum til þessara flóttamanna.
Annars verður það sennilega verk-
efni S. Þ. að gangast fyrir aðstoð
við flóttamennina og mun þar m.
a. reyna á, hversu megnug þessi
samtök eru.
Skuldir ríkissjóðs og
Marslialllijálpiit
(Framliald af 5. síðu).
sjálfar staðið undir endur-
greiðslunni. Þó mætti hugsa
sér að gjafaféð rynni að ein-
hverju leyti til slíkra fram-
kvæmda, t. d. áburðarverk-
smiðju. Aðalsjónarmiðið ætti
þó að vera það að nota það
sem mest til að grynna á
skuldum ríkissjóðs.
fslendingar þekkja það frá
fornu fari, hvílíkt böl skulda-
fjötrarnir eru. Sjálfstæði ís-
lenzka ríkisins er kannske
meira undir því komið en
flestu öðru að það forðist
skuldasöfnun. Þess vegna
verður að leggja allt kapp á
að létta af ríkinu eyðsluskuld
unum, sem hlotizt hafa af
fjármálastefnu fyrrv. stjórn-
ar.
TOSC A
Sérstaklega spennandi og meist
aralega vel gerð ítölsk stór-
mynd, gerð eftir hinum heims-
fræga og áhrifamikla sorgarleik
„Tosca“ eftir Victorlen Sardou.
Bönnuð börnum innan 16 ára
Sýnd kl. 7 og 9
Erfiðir frídagar
(Fun On A Weekend)
Bráðskemmtílég og fjörug ame-
rísk gamanmynd.
Sýnd kl. 5
Tjamadíó
Svarta
páskaliljan
(Black NarcisSKs)
Skrautleg stórmynd í eðlilegum
litum.
Dcborah Kerr
Sabu j
David Farrar
Sýnd kl. 7 og 9
Jól í skógmmn
(Bush Christmas)
Hin afar skemmtilega mynd úr
myrkviðum Ástralíu, leikin af
áströlskum börnum. . ,
Sýnd kl. 5
(jaynla Síó
SiiulSisið sæfari
(Sinbad the Sailor)
Stórfengleg ævintýramynd í eðli
legum litum.
Aðalhlutverkin leika:
Douglas Fairbanks
Maureen O’Hara
Walter Slezak
Anthony Quinn
Sýnd kl. 5 og 9
Tripoli-bíó
Kveimagull
kemur heim
(„Lover Come_Back“)
Skemmtileg amerísk kvikmynd
frá Universal Pictures.
Aðalhlutverk:
George Brent
Lucille Bali
Vera Zorida
Charles Winninger
Sýnd kl. 5, 7 og 9
Sími 1182
BERNHARD NORDH:
I JÖTUNHEIMUM
FJALLANNA
20. DAGUR
Þessu næst brá hann ólinni, sem púðurhornið og haglapung-
urinn voru fest við, um öxl sér, og hrifsaði malinn af Mörtu.
Hún hafði verið fljót að taka til nestið, enda var þetta ekki
í fyrsta skipti, sem Páll kvaddi bróður sinn til ferðar í skyndi,
þegar svipað stóð á. Það var heldur ekki langrar stundar
vérk að þrífa stóru sveðjuna, sem hékk á þilinu, og stinga
henni í slíðrið á axlarólinni í stað hnífsins, sem þar var.
— Húfuna, Jónas — taktu húfuna með þér.
Marta hljóp á eftir honum út á dyrahelluna, þar sem
Jónas var aö velja sér bjarndýraspjót. Hann keyrði húfuna
á höfuðið á sér og beið Páls, sem í þessum svifum kom hlaup-
andi út frá sér með stóran hundu á hælunum. Síðan héldu
bræðurnir af stað í áttina austur að Suttung. Handan við
gnýpuna var lág heiði upp frá skógarhlíðunum. Þangaö
var þriggja til fjögurra kílómetra vegur frá Marzhlíð.
Það var vond færð á heiðinni, aur og krap, og skór bræðr-
anna, er voru úr börkuðu hreindýraskinni, urðu fljótlega
gegnsósa af vatnselgnum. En Hlíðarbræður hirtu ekki um
það, heldur özluðu beint af augum yfir flóa og blár. Þeir
héldu á spjótunum í hendinni, en báru byssurnar á bakinu,
hvimuðu snöggt í kringum sig og hlupu við fót annað veifið.
Hundurinn, stríðhærður, kolóttur svoli, trítlaði ýmist á
eftir þeim eða stökk hnusandi fram fyrir þá. Þaö var víga-
leg þrenning, sem var á ferð þarna á heiðinni — tveir af
harðsnúnustu mönnum fjallabyggðanna og hundur, sem
víðfrægur var fyrir viðureignir sínar við úlfa og varga og
Sœjarbíó
HafnarflrOt
hefði getaö rifið mann á hol í einu vetfangi.
★
Bróðii* Jónatau
(My Bróther Jonathúa)
Framúrskarandi falleg og áhrifa
. mikil ensk stórmýnd, ■
«
Aðalhlutverk leika: .
Michael Denison
Dulcia Gray
Ronald Hoteard
Sýnd kl 5 og 9 • • ■
Aðgöngumiðasala hefst kl. le.fa.
TOPPER
Mjög skemmtileg amerísk gam-
anmynd, gerð eftir samnefndri
sögu Thorne Smith. — Sagan
hefir komið út á íslenzku og
ennfremur verið lesin upp i út-
varpið. sem útvarpssaga undir
nafninu „Á flakki með fram-
liðnum“.
Aðalhlutverk:
Gary Grant
Constance Bennett
Roland Young
Sýnd kl. 7 og 9
Sími 9184
Undir klettahlíðum Suttungs var björn á slangri og slafr-
aði í sig safamikla víðianga, sem voru að búa sig undir
sumarkomuna. Þetta var mögur magafylli og bragðið ramt,
en það var þó betra en ekki neitt, þegar hungrið svarf að.
Það voru fáir dagar síðan björninn skreið úr híði sínu, og
augun voru ekki enn orðin fullvön birtunni, eftir langan
vetrarsvefn í klettaskoru utan í Suttung. Birtan var líka
óþægilega sterk, því að enn voru fannir allt í kringum víði-
rúnnana. Björninn deplaði augunum og rumdi, settist við
og við á afturendann og neri glyrnurnar með stórum hrömm
unum.
Bjarndýr getur ekki látið sér nægja víðiteinunga eina,
og rammur safinn veldur þorsta. Það var að vísu enginn
hörgull á vatni, en björninn vildi ekki lepja mýrargrugg
úr pollum, heldur ambraði niður að skógarbeltinu, þar sem
Opið l»réf ....
(Framhald af 3. siOuJ
laus skylda allra opinberra
trúnaðarmanna, sem vilja við
urkenna íslenzk lög yfir sér,
að falla fljótt frá öllum frek-
ari kröfum um útsvarsgreiðsl
ur þess manns, þó að hitt geti
verið deilumál, hvort útsvar-
ið hefir lent hjá réttu sveit-
arfélagi. Þess er svo ekki að
dyljast, að mér finnst að yf-
irskattanefnd Reykjavíkur
hafi verið sein að gefa mér
til kynna, að hún hefði áttað
sig á þessu.
Þess skal enn getið, að eng-
in lög heimila mér að skorast
undan útsvarsgreiðslu til Mos
vallahrepps, en þar sem ég
þekki engin þau lagafyrir-
mæli, sem skylda mig til að
greiða útsvar annars staðar
af beinum launatekjum, eins
og hér er um að ræða, finnst
mér, að það sé hreint laga-
brot að leggja á mig útsvar í
Reykjavík.
Vel má það koma fram í
umræðum þessum, að það út-
svar, sem ég greiddi í Mos-
vallahreppi þetta ár, var
nokkru hærra en ég myndi
hafa átt að greiða til Reykja-
víkur. En þó að ég innti þá
greiðslu af höndum, 2800
krónur, stendur enn óbreytt
og staðfest með skjallegum
úrskurði yfirskattanefndar
Reykjavíkur sú krafa, að ég
greiði í ofanálag 1500 krónur
beint til Reykjavíkurbæjar.
Finnst nú ekki fleirum en
mér, að áAtæða sé til að ræða
þessi mál nánar fyrir opn-
um tjöldum, ef svona á að
halda áfram?
Svo vænti ég, að yfirskatta
nefnd láti mig fljótlega heyra
frá sér, og láti svo lítið að
visa mér til lagaákvæða
þeirra, sem hún byggir úr-
skurð sinn á, og réttlæta þaö,
að ég skuli greiða útsvar beint
til Reykjavíkurbæjar, enda
þótt hann hafi fengið hluta
af útsvari því, sem ég hefi
greitt.
Staddur í Reykjavík 29.
desember 1948.
lækur niðaði í brekkunum. A leiðinni slafraði hann í sig
ber frá sumrinu áður, þótt vatnsborin væru og bragðdauf.
Síðan skrönglaðist hann þunglamalega niður að læknum.
Lækurinn var nokkurn veginn tæi’, og björninn hnusaði i
áttina að hinum bakkanum, um leið og hann rak trýnið
niður í vatnið. Hann slokaði í sig nokkra teyga, og lyfti
jsvo hausnum. Hann drakk meira, en fór sér nú hægar en
I áður, og þegar hann hafði svalað þorstanum, stiklaði hann
jyfir lækinn í leit að stöðvum, þar sem betra væri til mat-
fanga.
Á hinum lækjarbakkanum var þúfa við þúfu upp úr
snjónum, allar þaktar bláberjalyngi og krækiberjalyngi.
Björninn drattaðist þangað. Önnur afturlöppin var dálítiö
stirð — hann hafði fengið kúlu í hana fypir nokkrum árum
og harður hnútur, rétt ofan við liðamótin, sýndi hvar hún
sat.
Önugur og rymjandi sleikti hann í sig gömul krækiber.
Honum gazt ekki aö þessari. björg. Árum saman hafði hann
verið eltur og umsetinn af frumbýlingunum, sem hann
hafði veitt þungar búsifjar á ránsferðum sínum í búfjár-
hagana. Við Grjótsæ og Þórsnes.... já, meira að segja við
Stál og Marzvík hafði hann reikað um, Ijótur ásýndum og
þunghöggur. Kúluna í fótinn hafði hann hlotið í skiptum
Halldór Kristjánsson
Kirkjubóli, Önundarfirði.
HeiIsuverndarstöSin
Bólusetning gegn barnaveiki held
ur áfram og er fólk minnt á að
láta endurbólusetja börn sin. Pönt-
unum veitt mótttaka aðeins á
þriðjudögum frá kl. 10—12 í slma
2781.
sínum við frumbýling hinum megin fjallanna, og sú kúla
hafði kostað bóndann kú, tvo hunda og sólarhrings vöku
uppi í trjákrónu. Síðastliðið haust hafði þessi gamalreyndi
björn komið heim undir bæi í Marzhlíð, en sú skemmti-
ganga hefði ef til vill kostað hann lífið, ef náttmyrkrið
hefði ekki skýlt honum.
Skyndilega lyf.ti björninn hausnum og nasaði tortryggnis-
lega í kringum sig, en gat þó ekki áttað sig á því, hvort
X+Y.