Tíminn - 28.04.1949, Blaðsíða 6

6
TÍMINN, fimmtudaginn 28. april 1849.
84. blað
%/Vr Sic
Ljúfir ómar
| (Something in the Wind) I
| Fyndin og f jörug ný amerísk §
| söngva- og gamanmynd. |
Deanna Durbin
Donald O Connor
John Dall
|‘og hinn frægi óperusöngvari |
|' _________Sýnd kl. 9,___________|
1 Ársts Imlíánanna |
| ■ Þess óvenjulega skemmtilega og =
| spennandi litmynd með:
Dana Andrews og
Susan Hayward.
í Bönnuð fyrir börn yngri en 16 |
ára. — Sýnd kl. 5 og 7. jj
e “
■iiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiitiiiiiiiiif iiiiiiiiiiiiiiiiiiuj
VID
5WAGÖTU
Ráðskonan á
Grund
(TJnder falsk Flag)
s =
Sýnd kl. 5, 7 og 9
Sala hefst kl. 1 e. h.
Sími 6444
e Z
■miiimililllllllilliilillliilillillliiililllllllillllifniniilllll
| Vegir áslariiniar i
(The Macomber Affair)
| Áhrifarík, spennandi og mjög 1
| vel leikin amerisk stórmynd, §
1 gerð eftir smásögu Ernest Hem- i
| ingway „The Short Happy Life f
| of Mr. Macomber" og birtist =
| hún í tímaritinu „Kjarnar" =
= undir nafninu „Stutt og laggott f
I líf.“ I
| Gregory Peck,
Joan Bennett,
Robert Preston.
Sýnd kl. 5 og 9.
Í DANSSÝNING KL. 7... \
iiiiiiiiiiiiMiuaiviiiiiiiiiiiiiiiiui iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii.iiiiiii
TjarHatbtc
iiiiuiiiiii
Stórmyndin \
Rauðu skórnir f
= (The Red Shoes)
| Heimsíræg ensk verðlauna i
| balletmynd, byggð á ævintýri I
| H. C, Andersen Rauðu Skórnir. |
| Myndin er tekin í litum.
| Aðalhlutverk leika:
= Anton Walbrook,
| Marius Goring
Sýnd kl. 5 og 9
Sala hefst kl. 1 e. h.
11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111
1 Ha^HarföarÍarbíc | VERDI i “ Stejai-b íc | HAFNARFIRÐI |
1 Mikilfengleg s'ngvamynd um | 1 ævi ítalska tónskáldsins | z c Engin |
Giuseppe Verdi. | sýning |
Aðalhlutverk: | Z. r z.
Benjamíno Giglí. = 1 =
1 bezti tenórsöngvari heimsins. | | kvöld
Sýnd kl. 7 og 9. f i 5
Sími 9249. 1 |
? s flllllllllllllllllllllllllllllllllllllll.lilllllllllllllllUIIIIIHlJ illllllllllllilliliiiliiillitlllilllliiiiiiilriilllllllllllllinillllll
Erlent yfirlit Dánarminning
(Framhald aj 5. slOu). (Framhald af 3. síðu).
ir hafa og rétt til að grípa inn í
önnur mál, ef nauðsynlegt þykir.
3. Stjórnarskrárbreytingar þurfa
samþykki allra umboðsmannanna.
Eftir 1% ár skal endurskoða stjórn
arskrána með tilliti til fenginnar
reynslu. Markmiðið skal þá 'vera
það að auka vaid Þjóðverja.
v Þótt valdssvið hins nýja ríkis
verði þannig fyrst um sinn mörg-
um takmörkunum liáð, felur stofn-
un þess í sér miklar réttaraukn-
ingu Þjóðverjum til handa frá því,
sem nú er. Jafnframt er það fyrsta
stóra sporið fyrir þá í áttina til
þess að endurheimta frelsi og sjálf-
stæði. Þessvegna munu Þjóðverjar
álmennt sætta sig við þetta, þótt
þeir hefðu óskað þess, að þeim
yrðu þegar fengin meiri völd.
Eldurinn
gerir ekki boð á undan sér!
t í
Þeir, sem eru hyggnir,
tryggja strax hjá
Sam.viimatryggingum
öllum gott að koma, því að
þau voru gestrisin, enda var
þar oft gestkvæmt.
Eyjólfur var ekki kvelli-
sjúkur um dagana, en á síð-
ustu árum þjáðist hann mjög
af höfuðveiki. Samt hafði
harin ávailt fótavist dag
hvern og kom út. Þess á milli
lá hann fyrir og las stund og
stund í einu, sér til afþrey-
ingar. Hann hafði góða sjón
og 'gat lesið gleraugnalaust
til síðustu stundar. Síðasta
daginn, sem hann hafði fóta-
vist, var hann ekki óhressari
venju; gerði ýms vik og gekk
síðan til herbergis síns og
lagði sig að venju. Litlu
seinna, er litið var inn til
hans, lá hann fyrir, og var
þá svo máttfarinn, að hann
mátti sig hvergi hræra, og
mállaus. Að þremur dægrum
var hann liðinn.
Berfirðingur
ÍÍtttreiíii TifnaHh
iiiiiiiiiiiiii
(jatnla Síc
Litli Jiiu
iiiiiiiiiiii
(Little Mister Jim). =
| Skemmtileg ný amerísk kvik- =
I mynd. I
| Aðalhlutverk:
| Drengurinn Butcli Jenkins
i James Craig I
| Frances Gi/fard I
I Aukamynd: Fréttamynd. |
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Jllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllltlll
lllllllllllll
Tripcli-bíc
i ■ 11111111111
Sumarhret
= Afar spennandl og skemmti- f
§ leg amerísk mynd, byggð á bók f
| Antons Tsjekov:
| „Summer Storm“.
| Aðalhlutverk:
| Linda Darnell, =
George Sanders,
| Anna Lee. I
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Börn fá ekki aðgang.
Sími 1182. |
riiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiii.iiiiiiiiiim.ii.i.iiu.iiiitiii.iiiiiiii
Ástæðnlaust
sjálfshól
(Framhald af 5. síðu).
þeirra eigin flokka! Trúi því
hver sem vill, að þeir hefðu
orðið skeleggari, ef á hefði
reynt, en yfirlýsingar þeirra
gefa tilefni til.
Setjum svo, að í sambandi
við þátttöku íslands í Norð-
ur-Atlantshafsbandalaginu
hefði beinlínis verið til þess
ætlazt, að við leyfðum hér
varnarstöðvar og hersetu á
svokölluðum friðartímum.
Hverrar mótspyrnu hefði þá
mátt vænta gegn því frá
stjórnmálaflokkum, sem fyr-
irfram bjóða heim þeim
möguleika, að þjóðin gangist
undir slíkar skuldbindingar?
Alls engar.
Það var óvænt gæfa fyrir
þjóðina, að engar slíkar kröf
ur voru til hennar gerðar í
sambandi við stofnun þessa
umrædda bandalags, svo ekk
ert reyndi á hin vafasömu
þolrif þessara stjórnmála-:
leiðtoga. En það er algerlega
óviðeigandi, ,að þeir stjórn-
málaflokkar, sem héldu öll-
um hurðum í hálfa gátt fyrir
slíkum kröfum, hlaði síðan
sjálfa sig lofi fyrir frækilega
framgöngu í einhverju mesta
sjálfstæðismáli þjóðarinnar.
J. G. P.
EINARSSON & ZOÉGA
Frá Hollandi
og Belgíu
E.s. Reykjanes
fermir í Amsterdam 5. maí
og í Antwerpen 7. maí.
Það sagðist Ólafur ekki geta gert sér grein fyrir. En eitt-
hvað var það í svip hans. sem egndi Abraham til reiði.
— Heldur þú, að ég hafi drepið Mlkael?
— Ekki hefi ég sagt það! Og hefði mér dottið það í hug,
myndi sýslumanninum hafa verið bent á að tala við þig
um þá hluti, fyrst hann var hér á annað borð.
Abraham reyndi að stilla skap sitt. Hann stóð upp og
þreif byssu sína, án þess að gera sér ljóst, hvaö hann var
að aðhafast.
— Þú þekkir Lappana vel, og þú getur sagt þeim, að ég
eigi enga sök á dauða Míkaels. Og þú getur líka skilað því
til þeirra frá mér, að ég sé ekki smeykur við þá.
Ólafur reis líka á fætur. Augnaráð hans var mjög torrætt.
Hann leit upp til fjallsins, eins og hann vænti einhvers úr
þeirri átt.
— Jæja, sagði hann. Ég hefi varað þig við hættunni. Og
af þessum stað muntu aldrei hljóta neina blessun.
Abraham horfði lengi á eftir nágranna sínum, sem nú
skálmaði í átt him til sín. En svo hleypti hann snögglega
í herðarnar. Hann skyldi sýna bæði Ólafi í Grjótsæ og
Löppunum, að hann var ekki lambið að leika sér við.
Abraham þreif öxina og tók að höggva greinar af greni-
tré. Það virtist regn i aðsigi, svo að hann varð að koma sér
upp skýli, þótt ekki væri annað en kofi úr hrísi og greni-
greinum. Axarhljóðið bergmálaði tómlega í auðninni, og
frumbýlingurinn bar hvert fangið af öðru að grenitré, sem
hann hafði ákveðið að nota til stuðnings skýli sinu.
Skyndilega kvað við langdregið vein, er virtist koma frá
klettabelti uppi í hlíðinni — óhugnanleg, váleg gól, og síö-
an dauðaþögn.
Abraham stóð grafkyrr og starði upp að klettabeltinu.
Allt í einu þóttist hann sjá einhverja hræringu þar upp
frá. Hann greip byssuna og miðaði.
í meira en tíu sekúndur stóö Abraham með byssuna við
kinn sér, en lét hana svo síga og stundi mæðulega. Ekkert
heyrðist meira, og maðurinn hélt áfram starfi sínu. En hann
var þungbúinn á svip, og hvert minnsta hljóð skaut hon-
um skelk í bringu.
Það var orðið áliðið kvölds, er Abraham hafði lokið við
kofagerðina. Þá mataðist hann og skreið aö því búnu inn
í skýli sitt með framhlaðninginn.
HI.
Frumbýlingurinn var snemma á fótum næsta morgun.
Hann hafði ekki orðiö var við neitt grunsamlegt um nótt-
ina, og í morgungleði sinni fannst honum ópið, sem hann
hafði heyrt um kvöldið, ekki jafn grunsamlegt og áður.
Samt var hann ekki laus við ugg. Búskapurinn í Marzhlíð
^yrði honum ekki barnaleikur, ef það var satt, að Lapparnir
^ grunuðu hann um hlutdeild í hvarfi Míkaels. Nú var hann
að vísu sæmilega öruggur. En hvað gat ekki gerzt, þegar
haustaði og hreindýrin komu af fjallinu?
Abraham hafði heyrt sögur um gerði, seip ultu um koll,
þótt hreindýr hefði ekki svo mikið sem þefaö af þeim —
um heystakka, sem á örskammri stundu höfðu verið troðn-
ir niður í svöfðinn. Ef slíkt kæmi fyrir hann, gat hann séð
í hendi sér hver yrðu örlög kvígunnar. Og þó fleira vofði
yfir honum en þaö tjón, sem hreindýr unnu. Hvað gat ekki
gerzt í haustmyrkri, þegar Lappar í hefndarhug voru á
sveimi í kringum híbýli hans?
Því meira sem Abraham hugsaði um þetta, þeim mun
augljósara varð honum, að hann varð að ná tali af grönn-
um sínum á fjallinu — því fyrr, því betra. Honum þótti
vænt um, að hann skyldi ekki freistast til að skjóta, þegar
hann heyrði veinið kvöldið áður. Hann þorði ekki einu sinni
að íhuga, hvaða afleiðingar það skot hefði getað haft.
Hann hugleiddi málið meðan hann mataðist. Um þetta
leyti árs voru Lapparnir vestur við norsku landamærin.
Hann hugsaöi sér að bregða sér á fund þeirra, er hann
færi til Noregs að viku liðinni til þess að sækja Söru. Þeir
myndu verða betri viðskiptis, ef hann kæmi með hana til
þeirra. Hann vonaði, að Sara væri í ætt við Lappana, sem
áttu hreindýrin á Marzfjallinu. Skriðufellsfólkið yrði aftur
á móti erfiðara viðureignar, þegar hann kæmi með ókunna
konu í fylgd með sér til þess að sækja kvíguna. En það gat
lítið gert honum til óþurftar. Hann átti kvíguna — móti
því varð ekki borið. Og nú var kvígan orðin þess virði, sem