Tíminn - 21.07.1949, Síða 6

TÍMINN, fimmtudaginn 21. júli 1949
152. bla'ð
I I
| Hin stórglæsilega litmynd |
Mowgli
(Dýrheimar).
= Myndin er byggð á hinni jj
| heimsfrægu sögu Rudyard |
| Kipplings Dýrheimar og hefir 1
= hún nýlega komið út á ís- |
| lenzku. Aðalhlutverk:
Sabu,
Joseph Calleia,
Patricia O’Rourke.
Sýnd kl. kl. 11 f. h.
Sala hefst kl. 11 f. h.
isiimiiiPiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiitiiiiiiiiiiiiuir
-A víðavangi
(Framhald af 5. síðuj.
þetta er að láta fjárfesting-
arleyfin gilda sem innflutn-
ingsleyfi: Þá hefðu þeir, sem
nú standa í byggingum, ekki
aðeins losnað við marga
snúninga, heldur fengið þær
vörur, sem þeir eiga heimt-
ingu á að fá, og það á réttu
verði. Þetta hefði hinsvegar
dregið spón úr aski ýmsra
braskara og því hafa Sjálf-
•stæðisflokkurinn og Alþýðu-
flokkurinn staðið í vegi þess,
að slíkt fyrirkomulag kæm-
ist á. xXy.
(jatnla Bíó
aiiiiiiiini
LOKAÐ
= 5
TIL
30. JÚLÍ
I vegna snmarleyfa [
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiifiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiimiiii.
iiiiiiiimi Sœjatlfíc iiiiiiiiiniii
I HAFNARFIRÐI I
I =
Afbrýði
ftíkisskuldirnar
(Framhald af 4. síðu).
.ur ekki þolað. Viðreisnarráð-
■stafanir, sem eiga að standast,
verða ekki gerðar, nema þeir
ríku gjaldi fullkomlega sinn
■skerf.
Það framlag, sem þeir ríku
yrðu látnir leggja af mörkum,
yrði ekki til annars betur
notað en að greiða niður rík-
isskuldirnar og helzt til að
greiða þær að fullu.
Fyrirkomulag stór-
eignaskattsins
Áður en slíkur stóreigna-
\ skattur yrði lagður á, þyrfti
• vitanlega að framkvæmast
• eignakönnun og nýtt fast-
; eignamat að leggjast til
; grundvallar, þar sem helzt
■ yrði miðað við söluverð eign-
' anna. Eignir undir vissu lág-
marki t. d. 250 þús. kr.. ættu
að vera undanþegnar skatti,
og sama ætti að gilda um fé-
. lagseignir, sem falla til þess
opinbera, ef félögin hætta
• störfum, t. d. sparisjóðir, sam
' vinnufélög. Til athugunar
væri líka, að leggj a ekki þenn
an skatt á hlutafélög, en
jafna eignum þeirra niður á
hlutabréfin og færa eignar-
hlutana síðar á eigendur
hlutabréfanna. Skattstiginn
’ ætti að vera stighækkandi og
mjög hár á eignum, sem eru
irðnar umfram hálfa milj. kr.
Það skiptir vitanlega meg-
inmáli, að löggjöf, sem sett
yrði um sérstakan skatt, yrði
ueiðarlega framkvæmd. Fram
kvæmd eignakönnunarómynd
>arinnar, sem núv. stjórn lét
gera að nafninu til, er góð
vísbending um það. Því að-
eins kæmi slík skattlagning
að tilætluðu gagni, að fram-
kvæmdin yrði ströng og heið-
irleg.
Ifstaða auðmannanna
Vel má vera, að af stór-
gróöamönnunum fleiri eða
íærri yrði hrópað, að hér
/æri um eignarán að ræða
j. s. frv. Um slíkt ættu þess
:ir menn ekki að ræða, því
uð fæst stórfelld eignaaukn-
I Spennandi amerísk kvik- i
i mynd gerð eftir skáldsögu |
i Robert Shamon. — Aöal- |
i hlutverk: i
John Carroll
Vera Falston 1
Robert Paige
i Bönnuð börnum innan 12 f
[ ára. — Sýnd kl. 7 og 9. |
[ Sími 9184. f
111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111171
ing á síðari árum er fengin
með svo heiðarlegum hætti.
Hitt ættu þeir að gera sér
ljóst, að með svo miklum ó-
jöfnuði er hægt að verja slík-
an feng, að hann missist all-
ur. Lexian frá Kína er til að-
vörunar í því sambandi. Hér
getur því kannske verið um
það að ræða, að missa nokk-
uð í stað þess að missa allt.
Það skulu líka þessir aðilar
gera sér Ijóst, að komi til þess
aö skerða þurfi lífskjör al-
mennings til þess að tryggja
atvinnureksturinn i landinu,
veröur það ekki þolað af hin-
um vinnandi stéttum, að slík
ar ráðstafanir auki eignir,
auðmannastéttarinnar á
sama tíma og hlutur þeirra
er skertur. Því aðeins verða
slíkar ráðstafanir þolaðar, að
þær séu byggðar á réttlæti
og þeir ríku borgi fullkom-
|lega sinn skepf til viðreisnar-
, innar.
j Hinsvegar er eðlilegt og
sjálfsagt að tryggja það, að
þetta framlag hinna ríku
komi að tilætluðu gagni, en
i verði ekki strax eyðslueyrir
hjá ríkissjóði, eins og á sér
stað með skattana nú. Þess-
vegna á að nota þetta fram-
lag til að lækka skuldir ríkis-
ins, jafnhliða og rekstri þess
er komið á þann grundvöll
að það safni ekki skuldum á
nýjan leik. Ella yrðu þessar
ráðstafanir til lítils. En yröi
þetta gert, myndi ríkið geta
dregið verulega úr skatta- og
tollaálögum sínum og væri
sjálfsagt að láta það koma at
vinnuvegunum að einhverju
leyti til góða, t. d. með því að
lækka skatta á atvinnufyrir-
tækjum.
Þaö hefur jafnan verið góð
íslenzk regla að forðast skulda
söfnun og þó sérstaklega,
þegar hún er úr hófi fram.
Þessi regla þarf að vera ein
undirstaðan í viðreisnar-
áformum þjóðarinnar nú.
Takist að losna við ríkis-
skuldirnar að mestu, sem
Róstnr í Rósy
Ridgc
| (The Romance of Rósy |
Ridge)
| Amerísk Metro Goldwin |
1 Mayer-stórmynd, samin i
| samkvæmt skáldsögu Mac í
| Kinlay Kantor.
Van Johnson
Thomas Mitchell i
Janes Leigh
S =
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
iiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii

jCernharcl ijorclh:
oCaró í WjarzUíÉ
66. DAGUR

VIP
5KÚMC0TD
| Sairnar og ástir I
i eftir samnefndri sögu eftir i
i Vicki Baum, sem komið hefir |
i út í íslenzkri þýðingu. Aðal- i
i hlutverk leikur hin fræga leik \
í kona SIMONE SIMON. Dansk 1
i ur texti. Bönnuð innan 12 ára i
Sýnd kl. 7 og 9.
SMÁMYNDASAFNIÐ \
Sýnd kl. 5.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiÍ
ætti að vera vel framkvæman
légt, hefur verið stigið eitt
stærsta skrefið í þá átt að
skapa rikinu og atvinnuveg-
unum heilbrigðan starfsgrund
völl á komandi tímum.
Þ. Þ.
Dr. Richard Rcck
(Framhald af 3. síðu).
Beck síðar í þeirri viku tvær
útvarpsræður og einnig ýtar-
legt erindi fyrir nemendur
háskólans í blaðamennsku.
Þann 23. og 25. maí, flutti
hann fyrirlestra um Samein-
uðu þjóðirnar fyrir nemendur
í enskudeild háskólans. Að
kvöldi þ. 26. maí var hann að-
alræðumaður við skólaupp-
sögn gagnfræðaskólans í
Brocket, N. Dakota og kvöldið
eftir við samskonar hátíða-
höld í Reynolds, N. Dakota.
Ræðuefni hans viö bæöi þau
tækifæri var „Lögeggjan sam-
tíðarinnar" — The Challenge
of Today. — Loks hélt hann
á fundi Rotary-klúbbsins í
Grand Forks þ. 7. júní ræðu
um Sameinuðu þjóðirnar.
ísleiidingajiættir . .
(Framhald af 3. síðu).
þeir blessa og þakka þessi ár
og óska þess að þau megi
verða miklu fleiri.
Það var gestkvæmt á heim-
ili þessarar ungu áttræðu
konu í gær. En þó voru hinir
ennþá miklu fleiri, sem úr
fjarlægð sendu henni ham-
ingju- og árnaðaróskir sínar
með virðingu og hlýrri þökk
fyrir liðna tíð.
Köld borð og
heitor veizluniatur
sendur út um allan bæ.
SfLD & FISKUR
Morguninn eftir hvarf hún þó frá þessari ákvörðun. Lars
fór út í haga að reisa nýjar refagildrur, áður en jörð frysi.
Þegar hann kom heim, skömmu eftir miðjan dag, rétti
Birgitta honum ofurlítið knýti. Hún sagði ekki neitt, en
af svip hennar mátti ráða, aö henni var mikið niðri
fyrir.
— Hvað er þetta?
— Gættu að því!
Lars leit í knýtið og þefaöi af því, sem í því var. Þetta
var hvítgrátt duft. Hann þuklaði á því og rýndi lengi í það.
— Hvaðan kemurðu með þetta?
— Jónas kom með þetta til mín, þegar þú varst nýfar-
inn.
Birgitta átti bágt með aö tala. Það var eins og þetta væri
sprengja, sem eins vel mátti búast við að sundraðist á
hverri stundu.
Lars varð öskugrár í framan, og andlit hans þrútnaði.
Æðarnar á enni hans hnykluðust.
— Hvar fann drengurinn þetta? spurði hann hásum
rómi. ,
— í vasa Vönnu.
Lars spratt á fætur. Andlitið var oröið dumbrautt. Hann
vissi, hvað þetta var, og hann sá, að Birgittu grunaði það
líka.
— í vasa Vönnu? Það er ekki satt!
Síðustu orðin voru eins og svipuhögg, og Lars hvessti
augun á konu sína, eins og hann ætlaði aö kúga hana til
þess að játa á sig lygina. En Birgitta var ósveigjanleg.
— Spurðu barniö — og hana, hreytti hún út úr sér.
Eg veit ofurvel, til hvers hún hefir ætlað að nota það.
Hún hefur ætlað að drepa mig og börnin.
— Þig og börnin.
— Þá gat hún sjálf fengið þig ... Þá var ég ekki fyrir.
Lars horfði fast á konu sína.
— Fengið mig — hvað áttu við, kona góð?
— Heldurðu að ég sé sjónlaus? Og hvers vegna hefir þú
ekki farið til Lappanna og sagt þeim, að hún sé hér?
Lars sletti í góminn. Hann vissi ekki, hverju hann átti
að svara svona heimskutali. Hvers vegna hafði hann ekki
farið til Lappanna? Var það svo undarlegt? Mátti hann
ekki láta sér hægt fáeinar vikur? Hann tók ekki eftir því,
að Birgitta varð sífellt æfavi og æfari.
— Þú vilt, að hún sé hér, hrópaði hún, og það var kom-
inn ekkahreimur í röddina.
— Vil ég hafa hana hér? Getur verið — en ekki lengur.
Meira sagði Lars ekki. Hann stakk knýtinu í vasa sinn
og leit um leið til Eiríku litlu. Hin börnin voru úti. Hann
var búinn að jafna sig eftir reiðina og undrunina, og litlu
síðar tók hann húfu sína og gekk til dyra.
— Hvert ætlarðu?
— Upp á fjall. Það getur hugsazt, að ég komi ekki snemma
heim.
Lars fremur hljóp en gekk upp hlíðina. Nú þurfti hann
ekki lengur að hafa taumhald á sér, og þá dró hann ekki held
ur af sér. Eiginlega hefði hann átt að krefja Lappastelpuna
sagna. En auðvitað var mest um vert, aö losna sem fyrst
við hana. Birgittu og börnin! Nei — auðvitaö var þeim
öllum ætluð sömu örlög.. Hvernig gat Birgittu dottið ann-
að í hug? Það lá í augum uppi, að það hafði átt að drepa
þau öll á eitri. Lars varð því reiðari sem hann hugsaði leng-
ur um þetta. Hún hafði náttúrlega verið á leið að Marz-
hlíð í þessum erindagerðum, er hún fótbrotnaði — hafði
ætlað aö heimsækja þau undir því yfirskini að friðmælast,
boðizt til að hræra í pottinum ....
Það var orðið bjart morguninn eftir, er Lars kom heim.
Reiðina var tekið að lægja, en þaö var harðlegur og kald-
iranalegur svipur á honum, er hann opnaði dyrnar.
Hann heyrði snökt inni í herberginu, þar sem Vanna lá.
Hann dokaði ofurlítið við, en vatt sér svo inn.
Vanna sat við höfðalagið, og andlit hennar var þrútið af
gráti. Hún rétti hendurnar á móti Lars, þegar hann kom
inn.
— Lars ... ó, Lars. Hvað er á seyði? Þú fórst að heim-
an, sagði Birgitta . . . . Og Birgitta er orðin svo einkenni-
leg . .. . og — og
--- Þú vilt fá að vita, hvað er á seyði?: