Tíminn - 28.01.1950, Blaðsíða 4

4
TÍMINN, laugardaginn 28. janúar 1950
23. blað
Málgagn heimsku og siðleysis
Þeir, sem skrifa Morgun-1 Eftir Haimes Pálsson £rá Undirfelli
blaðið, virðast ekki gera sér
háar hugmyndir um dóm- 1 Þvi trausti, að öll alþýða
greind og siðgæði lesenda þessa lands vilji hvorki vera
sinna, ef dæma á eftir skrif- siðlaus, né missa fjárhags-
um þeirra nú og áður. , legt og stjórnarfarslegt sjálf
Ef til vill hafa ritstjór- stæði, þykir mér hlýða að
arnir sjálfir eigi allt of mik- benda á hvert verið' er að
ið af dómgreind og siðgæði, leiða hana, ef vera kynni að
og hafa auk þess oft erfiðan siikt yrði til að opna augu al-
málstað að verja. Er það þá mennings fyrir hættunni-
líka þeirra eina afsökun.1 Rök Morgunblaðsins gegn
Ritstjórum Sjálfstæðisblað- greinum mínum um rétt-
anna fer líka oftast eins og rnæti stóríbúðaskatts, eru
kolkrabbanum. Þegar kol- Þau, að ég hafi hlaupið frá
krabbinn verður hræddur, þá fyrrverandi konu minni og
spýr hann svörtum vökva gieymt að uppfylla skyldur
kringum sig, svo allt verður mínar við hana. Að jörðin,
gruggugt. Eins er með Morg sem hafi baið á, sé „hróp
unblaðsritstjórana, að þegar andi rödd um manndóms-
þeir verða rökþrota, sem oft leysi Þess manns, sem kikn-
kemur fyrir, þá hlaupa þeir aði undir því lífsstarfi, sem
frá öllum staðreyndum og hann i æsku hafði valið sér,“
rökum, en ausa andstæðinga °S að ég hafi metið meira að
sína persónulegum svívirð- ganga á mála hjá mönnum,
ingum, svo sem þeir hafa vit- sem iaafi gefið mér brauð fyr
ir að rita um menn og mál-
mennirnir efni’ og metið það meir en
að vera hugsjón minni trúr.
Þetta eru hin þjóðmálalegu
ið til.
En með því
hafa ekki hlotið allt of mik-
Ið af þeim guðsgjöfum, sem . .. „ .
gáfur eru kallaðar, fipast
þeim oftast líka vopnaburð-
urinn á þeim vettvangi, svo
in ekki skilur að slík skrif í
opinberum umræðum er
flúið. Þessvegna á hann líka
að vilja Reykjavík illt eitt.
Sjá nú ekki þessir vesalings
menn, að slík slagorð eru
varhugaverðust fyrir þá
sjálfa. Það eru ekki aðeins
við Halldór og Páll, sem eig
um að hafa flúið, heldur líka
allar þær þúsundir, sem til
Reykjavíkur hafa flutzt. Ef
enginn er dómbær um þjóð-
mál, sem flutt hefir utan af
landsbygðinni til Reykjavik
ur, og allir þeir eiga að vera
fjandmenn bæjarins, þá
munu það verða nokkuð
margir reykvískir kjósend-
ur, sem lenda í þeim hópi.
Ef alíir eru óvinir Reykjavík
ur, sem hingað hafa fluzt
síðustu 20 árin, þá fer vin-
unum að fækka. Meira að
segja átrúnaðargoð Morgun
blaðsins Sigurður bóndi frá
Veðramóti, færi að verða tor
tryggilegur.
Og hvað um ritstjóra
Morgunblaðsins, Valtý Stef-
ánsson og Sigurð Bjarnason.
Hvað var Valtýr gamall þeg
ar hann kofn til Reykjavik-
þeir verða sér mest til reiðiöskur rökþrota manna, ur? Kiknaði Valtýr fyrir
skammar sjálfir. ^sem engum vörnum koma —- ’
Eina af þeim ritsmíðum, við’ Þ& eru blöð Sjálfstæðis-
sem sýnir vel vopnaburð fiokksins ðuin að sljóvga um
Morgunblaðsritstj óranna má Iof Hómgremd manna og sið-
sjá á 7. síðu Morgunblaðsins fmð!’ og Þau þa ekki að
miðvikudaginn 25. janúar, í ófyrirsynju verið nefnd mál-
grein, sem þeir nefnda göfn heimskunnur. .
„Grímunni kastað“. , Eg ætla ekkl að gera Slð'
Ég vii mælast til þess vi8 ^™ Vlð Morgun
alla, sem geta, að þeir lesi
grein, sem þeir nefndu:
hvort slíkur málflutningur .
muni eigi sprottinn af rotnum , Þeim borgurum, sem stancia
málstað.
blaðið það til geðs, að fara
að rökræða einkalíf mitt.
Allt tal um það, mun ég lofa
Undanfarnar vikur hefi ég
skrifað 3 greinar um stór-
íbúðaskatt.
í greinum þessum hefi ég
sýnt, með ómótmælanlegum
rökum, að nokkur hópur
manna í þessu landi, notar
mikið húsnæði umfram þarf-
á svipuðu menningarstigi
og Morgunblaðsritíf:j órarn-
ir, að hafa sér til dægra-
styttingar í kaffiboðum og
drykk j uveislum.
En til athugunar á gáfna-
fari ritstjóra Morgunbláðsins
vil ég benda á eftirfarandi.
Þegar þeir er Moggann skrifa
■■■«■111111111,-timiiiiiiiiiiiiiiiii|l||i|i|||||iiiiiii|iaii|iiiii|iil«la1|||mi,,l,lll|||||||||||||||||||||||||fl||||||||||
ir, og skeytir því engu, þó með geta engin rök fundið gegn
bræður þeirra lifi í vistar- j skrifum manna eins og mín
verum, sem varla er gripum °o Halldórs frá Kirkjubóli, o.
bjóðandi, og fullvíst er að fl., þá gripa þeir alltaf til
eyðileggur heilsu og líf Þess að við höfum flúið sveit
nokkurs hluta af uppvax- ina og gengið á mála. Nú er
andi kynslóð. jPáll Zóphóníasson kominn
Slíkt finnst þessum brodd, i þann hóp, sem á að hafa
borgurum ekki umtalsmál.
Þeir vita, að af gjaideyris-
skorti, er ekki hægt að flytja
inn nægilegt ^byggingarefni,
og þeir vita, að byggingar-
félög alþýðu geta heldur
ekki byggt vegna fjárskorts.
Allt þetta er þeim óvið-
komandi. Undanfarna da^a
hafa blöð broddborgaranna,
gengið berserksgang og log-
ið af sér alla æru, ef nokkur
væri til, ef takast mætti að
blekkja fólk, svo það sætti
sig við eymdina, sem forystu
mennirnir hafa leitt það út
1.
í stað þess að svara þess-
um greinum mínum, og ann-
ara um sömu mál, með rök
um, þá reyna þeir það ekki,
heldur ráðast á einkalíf mitt
með þeim hætti, að eigi siík
blaðamenska að tíðkast, þá
getur ekki liðið langt þar til
þjóðin verður með öllu sið-
laus.
Má ef til vill segja, að það
fari vel á því, að sömu menn
irnir og sömu blöðin, sem
valdið hafa fjárhagslegri
eyðileggingu okkar og gert
okkur að ölmusuþjóð, eyði-
leggi líka siðgæði okkar. En
þeirri hugsjón, sem hann
ætlaði að berjast fyrir, að
vera ráðunautur bænda í
jarðrækt? Gekk hann á mála
hjá ónefndum hóp manna?
Kiknaði Sigurður Bjarna-
son, af manndómsleysi und-
ir því að taka við óðali feðra
sinna, Vigur við ísafjarðar-
djúp? Þótti honum þægi-
legra að þiggja brauð sitt úr
hendi reykvískra auðkýf-
inga?
Var það af manndóms-
leysi, að Sigurður frá Veðra
móti hætti að búa á ættjörð
sinni norður í Skagafirði?
Flúði hann, til þess að lifa,
sem fátækrafulltrúi á
Reyk j a ví kurbæ ?
Nei Valtýr sæll. Gáfurnar
virðast minni, en hjá föður
þínum, þegar þú heldur að
slik skrif, bæti þinn vesæla
málstað. En gjafir eru yður
gefnar. Munið það þið, sem
flutzt hafið til Reykjavíkur
vegna ýmissra ástæða.
í málgagni hinna reyk-
(Framh. á 6. síðu.)
ll■ll■■l■l■■■ll■■l■l
| Eina örugga ieiðin til |
að fella íhaldið
Miðað við þingkosningarnar í haust, vantaði Fram- |
| sóknarmenn aðeins 250 atkvæði til þess að fá tvo I
| bæjarfulltrúa kosna.
Síðan hefir flokknum bæði aukist fylgi og vafalaust I
\ n;un margt ópólitískra manna kjósa Sigríði Eiríks- |
Í dóttur.
Kosning Sigríðar Eiríksdóttur er því alveg viss, !
| nema kommúnistum og Alþýðuflokksmönnum takist !
1 að véla svo marga menn frá B-listanum og geri þannig i
| svo mörg atkvæði raunverulega ónýt, að áttundi maður 1
Í íhaldslistans komist að.
i Á þessu byggist eina sigurvon íhaldsins. Það veit, að !
| hvorki Alþýðuflokkurinn eða kommúnistar hafa mögu I
| leika til að vinna úrslitasætið. Það vonar hinsvegar, |
i að þeim takist að fá svo mikið af atkvæðum, sem falla |
| dauð, að það tryggi sigur íhaldsins.
Þetta mega íhaldsandstæðingar ekki láta koma fyr- i
1 ir. Þessvegna verða þeir að fylkja sér um B-listann og i
| tryggja kosningu tveggja manna af honum. Það er I
| eina örugga leiðin til að steypa meirihluta íhaldsins. i
? Z
|||l■■li■llll■llllll■l■l■lllllllllll■lllllllmlllll■llllillllllll•ll|ll•m||(l|l|lill,llmlll■llllllllllll■llllllllllllllmllll|lillll||ll|ll
Það hefir verið lát á leikrita-
smíð í Mbl. um hríð. Hins vegar
hefir okkur borist hér lítill þátt-
ur í leikritsformi, atriði úr Reykja-
víkurlífinu þessa daga. Höfundur-
inn nefnir sig bara Reykvíking,
hvað sem Mbl. segir nú um það.
Sendiboðinn: Nú er það svart!
Þetta er ljóta jobbið. Það er bara
áUt að snúast á móti manni.
Rekstrarstjórinn: Hvaða bar-
lómsvæl er þetta? Þér hefir líklega
ekki orðið skotaskuld úr að tala
okkar máii! Svo vel varstu nest-
aður.
Sendiboðínn: Það þýðir ekkert.
Þeir eitra svo fyrir manni þessir
Pramsóknarmenn.
Rekstrarstjórinn: Þeir! Geturðu
þá ekki sagt að þeir séu utanbæjar
menn og fjandmenn Reykjavíkur
og vilji öllu fólki í borginni illt.
Sendiboðinn: Jú, auðvitað kann
ég blessunarorðin, en tímarnir eru
erfiðir. Þeir segja að Þórður Björns
son sé innfæddur Reykvikingur og
Sigríður hafi verið hér lengur en
Valtýr og Jóhann Hafstein og unn
ið bænum miklu betur.
Rekstrarstjórinn: En geturðu
ekki sagt þeim, að Framsóknar-
menn hafi alltaf verið á móti því
að byggt væri í Reykjavík.
Sendiboðinn: Já, en þegar ótæt-
ið hann Jón Axel hljóp með það í
útvarpið, að þeir hefðu greitt at-
kvæði með fjárfestingarleyfi fyrir
byggingunum við Bústaðablett.
. .Rekstrarstjórinn: Já. Hann er
skepna. En þú getur þó sagt að
Eysteinn hafi svikist um að borga
til sjúkrahúsa í bænum og ekki
viljað staðfesta heilbrigðissam-
þykktina.
Sendiboðinn: Það þýðir ekkert.
Það er komið í alla að bærinn hafi
hvorki notað fjárfestingarleyfi sín
né lagt fram á móti rikisframiagi
til bæjarsjúkrahúss. Og böivaður
Mogginn var svo vitlaus að segja,
að bæjarráð hefði verið að breyta
heilbrigðissamþykktinni til sam-
ræmis við gildandi lög eftir að Ey-
steinn var farinn úr stjórninni.
Rekstrarstjórinn: Hvað gerir það
til. Hann neitaði að staðfesta hana.
Sendiboðinn: Þetta sagði ég, því
miður. Þá segja þeir, að hann hafi
bjargað sæmd höfuðborgarinnar
með því að hindra það. að hún
fengi heilbrigðissamþykkt, sem
væri markleysa af því hún rækist
á gildandi lög og þar að auki þann
ig, að hún yrði hvarvetna til at-
hlægis fyrir orðalag og búning.
Rekstrarstjórinn: Trúa menn
þessu?
Sendiboðinn: Já, og þeir segja,
að bölvaður mogginn hafi kjaftað
frá því, að bæjarráð hafi verið að
samræma samþykktina lögum lands
ins eftir áramót.
Rekstrarstjórinn: Já. Þeir álp-
uðu því víst út úr sér, moðháusarn
ir. — Það gerir okkur auðvitað
mikinn skaða. — En stóríbúða-
skatturinn! Þú hefir þó getað not-
að hann!
. .Sendiboðinn: Minnstu ekki á
það. Það er allt að snúast við. Þeir
segja, að Stefán Jóhann og Bjarni
hafi líklega haft sæmilegar íbúð-
ir og svo hafi því verið iogið, að
verkamannabústaðirnir falli undir
skatt.
Rekstrarstjórinn: Já. Við höfum
líklega byrjað heldur fljótt! —
En-------— geturðu ekki farið að
eins og Vísir og Jóhann Hafstein?
Segðu bara, að Framsóknarmenn
ljúgi þessu og séu að éta frum-
varpið ofan í sig.
Sendiboðinn: Það þýðir ekki
Það trúir því enginn! Þeir segja
að frumvarpið sé eins og það var
og það séum við sem ættum að
éta ofan í okkur. Eg get ekki lagt
míg í svoleiðis.
Rekstrarstjórinn: Hvað þykistu
vera? Þér er líklega ekki vandara
nm en borgarstjóranum og Jóhanni
Hafstein? Enginn sá eða heyrði,
að þeim væri brugðið, þó að þeir
þyrftu að segja þetta allt í út-
varpið. Heldurðu að þeir hafi ekki
vitað að ýmsir hiustendur vissu
betur? — En þú ert heigull.
Sendiboðinn: Eg veit að ég er
ekki þeirra líki, en mér er ómögu-
legt, að láta fólkið skilja, að við
liöfum unnið sigur í stóríbúða-
skattsmálinu og Framsóknarmenn
irnir étið ofan í sig, þó að það
liafi nú aðrar hugmyndir um mál
ið en við gáfum því um áramótin.
Það segir bara að við höfum log-
lð.
Rekstrarstjórinn: Þú ert aumingi!
Hefirðu þá ekki reynt að nota
skilnaðarmálið? Eg á við hjóna
skilnaðinn, sem Mogginn var með
um daginn.
Sendiboðinn: Hvort ég reyndi
það! Það þýðir ekki neitt. Fólki
finnst að það komi bæjarmálunum
lítið við.
Rekstrarstjórinn: Ha! Hvað seg-
irðu?
Sendiboðinn: (Kjökrandi) Já,
ég veit ég er lélegur agitator. En
það er sama. Fólk á svo erfitt með
að skilja, að gamalt hjónaskilnaðar
mál norðan úr landi snerti bæj-
arstjórnarkosningar. Eg er víst
hættur að kunna að tala máli
ílokksins. Og þó hef ég reynt að
segja allt, sem fyrir mig var lagt,
en það þýðir bara ekki. Og ég hef
engan fengið til að trúa því, að
Sigríður Eiríksdóttir ætlaði í bæj-
astjórn til þess að gera Reykvíkng
um almennt eitthvað til bölvunar.
Menn segja, að sú náttúra henn-
ar hafi ekki komið fram fyrri. —
En ég ætlaði þó að reyna.
Rekstrarstjórinn: Þú er aum-
ingi. Heldurðu að borgarstjórinn
hafi ekki vitað, að heilbrigðissam-
þykktin var í ósamræmi við lands-
lög þegar Eysteinn neitaði að stað
festa hana? Heldurðu að hann hafi
ekki vitað, að bærinn skuldaði
Tryggingastofnuninni? Þó var hann
ekkl kjökrandi þegar hann talaði
um þetta. Hann talaði fa.llega og
brá sér hvergi. — Svona nú! Ann-
að hvort ferðu heim með skömm
og þá þarftu ekki aftur að leita til
okkar, eða þú herðir þig upp og
ferð af stað aftur.
Sendiboðinn: Eg verð að reyna
það. — Eg vildi að ég gæti talað
eins og borgarstjórinn. —
Hér dettur botninn úr þessum
kosningasjónleik Reykvíkings. Og
við látum talinu lokið í dag.
Starkaður gamli
Kjósið Sigríði Eiríksdóttur!
X B-listinn