Tíminn - 08.02.1950, Page 7

32. blað
—. Tn-
Tíminn, miðvikudaginn 8. febrúar 1950
7
Eliefu ríki hafa nú fengið
lán úr alþjóðabankanum
háttalag sr. Péturs frá því
er við hittumst og þangað til
við skildum, einkenndist af
viðleitni til að forðast kjarna
málsins en snerist hins vegar
um „dulbúna kommúnistíska
samsærismenn,“ og annað ó-
ráðshjal.
Lán bankans itenia nii uui 750
dollara
Skýrsla alþjóðabankans fyrir síðari missiri ársins 1949 er
nýkomin út, og sýnir hún ljóslega, að alþjóðlegt samstarf
á sviði lánastarfsemi getur borið góðan árangur. Ellefu lönd
hafa nú þegar tekið lán úr bankanum og nema þau samtals
um 750 millj. dollara. Hæsta
250 miHj. dollara.
Hreinar tekjur bankans á
þessu missirj bankans 1949
urðu 6,7 millj. dollara en
voru 4,8 millj. sömu mánuði
árið á undan. Bróttótekjur
urðu 12,3 millj. dollara en
viku 10,3 millj. sama tíma
árið áður.
Siðan bankinn hóf starf-
semi sína, hefir hann lánað
alls um 750 milljónir dollara
til ellefu landa og fara lán
þessi til viðreisnar og endur
byggingar i löndum þessum
eftir styrjöldina. Afborganir
af lánum eru þegar hafnar.
Lántakendur eru þessir:
Belgía, 16 millj. Brasilía 75
millj. Chile 16 millj. Kólu-
bia 5 millj. Dánmörk 40
lánið hefir Frakkland fengið,
milj. Finnland 14,8 millj.
Frakkland 250 millj. Holland
220,8 millj. Indland 44 millj.
Luxemburg 11,7 millj. og
Mexíkó 34,1 millj.
Fyrstu daga þessa árs bauð
bankinn ú.t nýtt skuldabréfa
lán 100 millj. dollara að upp
hæð og á þetta nýja lán að
ganga til að greiða skulda-
bréf fyrri lána. Lán þetta
verður endurgreitt á árunum
1953—1962 með 10 millj.
dollara framlagj árlega. Al-
þjóðabankanum hefir til
þessa gengið mjög greiðlega
að selja skuldabréf í lánaút-
boðum sínum og hefir ætíð
verið hægt að selja meira
af skuldabréfum en boðið
var út.
III. Strax og ég sá sr. Pét-
ur þarna í herberginu styrkt-
ist sá grunur minn, að frá-
sagnir stúlkunnar og föður
hennar væru réttar, því að
hann var auðsjáanlega sami
maðúrinn og sá, sem ég hafði
séð, laust eftir miðnætti að-
faranótt mánudagsins 16.
j anúaf. 'eigi alllangt frá Óð-
insgötu 18A, en hann virtist
þá undir áhrifum áfengis og
sönglaði þýzka drykkjuvísu,
þar sem hann slangraði eftir
götunni, en samkvæmt frá-
sögn stúlkunnar virtist hann
hafa komið að glugga henn-
ar rétt á eftir.
Páll, bróðir sr. Péturs, kom
nú áður en við fórum úr her-
bergi sr. Péturs, og fylgdist
hann með okkur úr því. Er
þáttur hans í málinu kapí-
tulj út af fýrir sig, sem er
í senn skammarlegur og vafa
laust refsiverður, enda hefi
ég þegar kært Pál fyrir fram
komu hans, sem var vægast
sagt, með endemum, af
manni, sem gera verður ein-
hverjar lágmarkskröfur til,
vegna langrar skólasetu.
Bolvíkingafélagið í Reykjavík
SÓLARKAFFI og FRAMSÓKNARVIST
að Röðli í kvöld. Hefst með kvikmyndaþætti kl. 8,30.
Fjölmenniö stundvíslega. Stjórnin.
::
1
«
LÖGUÐ
fínpúsning

send gegn póstkröfu um allt
land. Sýnishorn í flestum
kaupfélögum.
F ínpúsningsgerðin
Reykjavík — Sími 6909
íslenzk fríraerki
Notuð íslenzk frímerki kaupi
ég ávalt hæzta verði.
JÓN AGNARS
Frimerkjaverzlun
P. O. Box 356 — Reykjavik
ÁRMENNINGAR.
Stúlkur og piltar-
íþrótta- og dansnómskeið Ár-
manns. Æfingar verða þannig í
íþróttahúsinu:
Þjóðdansar og gömlu dans-
arnir:
Piltar og stúlkur miðv.d. kl. 9-10.
GLÍ MUN ÁMSKEIÐ:
Drengir og byrjendur
mánud. og fimmtud. kl. 8—9.
Piltar fimleikanámskeið:
miðvikud. og laugard. kl. 8—9.
Stúlkur fimleikanámskeið:
mánud. og fimmtud. kl. 9—10.
Allar nánari upplýsingar í skrif-
stofu Ármanns íþróttahúsinu, sími
3356.
Hörfræ
GLÍMUFÉLAGIÐ ÁRMANN.
Greinargerð Guðnuindar Arngrímssonar
(Framhald, af 8. siðuj.
hann, sagði hún það vafa-
laust. — Hafði stúlkan
áður verið í kvennaskóla á
Hallormsstað, en þangað
vandi sr. Pétur þá komur sín-
ar, ýmissa erinda, og þekkti
hún hann því vel í sjón. Einn
ig skýrði hún mér frá því, að
faðir hennar, sem er glöggur
og góðkunnur borgari hér í
bænum. hefði séð sr. Pétur
á stjákli við húsið þetta
kvöld. Rétt er að geta þess,
að bæði stúlkan og faðir henn
ar hafa nú staðfest þessar
frásagnir fyrir rétti, svo að
það er, svo sem almenningur
gerir réttilega ráð fyrir, fylli-
lega staðfest, að sr. Pétur
hefir verið að slangra þarna
við húsið og klórað í herbergis
glugga stúlkunnar, þetta,
kvöld. Nú sagði ég stúlkunni,
að bezt færi á, að láta þetta
mál kyrrt að sinni, gat þess,
að klerkur hefði ef til vill
verið við skál þetta kvöld,
myndi trúlegast fyrirverða
sig fyrir að hræða fólk að
næturlagi, er af honum væri
runninn drykkurinn, og vænt
anlega láta hana og aðra
borgara óáreitta njóta næt-
urfriðar eftirleiðis. Féllst hún
þá á að láta málið niður
falla, að svo stöddu.
Sagan endurtekur sig.
Um kl. 01.00, aðfaranótt 19.
janúar, síðastliðins, hringir
þessi sama stúlka til mín, og
segir mér, að nú sé sr. Pétur
enn kominn og reyni hann að
opna herbergisglugga hennar
en stúlkan virtist vera mjög
hrædd. Segi ég henni að
hringja strax til götulögregl-
unnar og lofa að koma sjálfur
á vettvang. Nokkru síðar
komu lögreglumenn á stað-
inn, og leituðum við sr. Pét-
urs þarna í nágrenninu, en
fundum ekki.
Haldið heim til sr. Péturs.
Nú má segja, að hér hefði
mátt staðar nema, og get ég
vel fallizt á, að réttara hefði
verið að bíða til morguns með
að hafa tal af sr. Pétri, en
röksemdir mínar fyrir þeirri
ákvörðun að hitta hann strax,
voru meðal annarra þessar:
I. Maður, sem tvívegis hafði
gert tilraun til að troðast um
hánótt inn til stúlku, sem
hann áttí ekkert vingott við,
og halda með því fyrir henni
vöku, og hræða hana, virt-
ist vera þannig andlega á
sig kominn, að nauðsynlegt
væri að láta hann stinga við
fótum, bæði vegna öryggis
annarra borgara, svo og til að
firra sjálfan hann öðrum
og háskáíegri verkum, sömu
tegundar.
II. Meá- því að hafa strax
tal af manninum. var senni-
legt að 'unnt yrði fremur að
gera séá.grein fyrir ástandi
hans alrííénnt, og meðal ann-
ars því, hvort drykkjuskapur
ætti sök á framkomu hans,
auk þeirrar almennu reglu,
að því fyrr, sem hafizt er
handa uíh rannsókn máls,
verður oftast auðveldara að
leysa það.
Ég aflaði mér nú upplýs-
inga um iheimilisfang sr. Pét-
urs, og fói> svo ásamt lögreglu
þjónum, heim til hans. Ég
bankaði ■ á herbergisdyr, og
var okkuf- þá boðið inn að
ganga. Ég vil ekki þreyta les
endur þessarar greinar á
löngum J^ýsingum þess, sem
gerðist líherbergi sr. Péturs.
Hafa vitni þau, sem þar voru,
um það - borið, og vitanlega
á allt annan veg en þann, sem
sr. Pétur vill vera láta. Ég vil
nú taka þetta fram:
I. Sr. "Pétur var alls ekki
„handtekínn“ af mér eða
fylgdarmonnum mínum, held
ur skýrði ég honum frá, að
ég teldi heppilegt að við
gætum ræðzt við í skrifstofu
minni. Kvaðst hann fús til
þess, og kom þvi með okkur.
II. Allt tal sr. Péturs um
hótanir áf minni hálfu og
annan dólgshátt, hefir þegar
verið afsannað með fram-
burði lögreglumannanna og
hirði ég þvi ekki að skatt-
yrðast við hann um það. Allt
Það, sem gerðist í
skrifstofunni.
. Eftir að vera kominn í
ákrifíjtofu mína, reyndi ég
að tala við sr. Pétur, en hann
var þar alls ekki viðmælandi
og olli því tvennt: Ofsi hans,
og svo hitt, að hann hélt jafn
an uppi mærðar og ofstækis-
fullum ræðuhöldum, um allt
annað en tilefni viðtals okk-
ar, svo sem „kommúnistísk-
ar ofsóknir,“ og annað það.
sem þessu máli var óviðkom-
andi.
Það hefir verið á það minnst
í einhverju blaði, hversu far-
ið hefði, ef hér hefði átt i
hlut umkomulítill verkamað-
ur í stað sr. Péturs Magnús-
sonar. Ég fullyrði, að ef í
hlut hefði átt bara venju-
legur, ærlegur maður, i
| hvaða stétt sem var, þá hefði
hann viðurkennt brot sitt, og
beðið gott fyrir það, og ég
fullyrði, að jafnvel sr. Pétur
hefði líka lokið við þá játn-
ingu sína , sem hann var
byrjaður á, ef ekki hefði kom
ið til Páll bróðir hans, sem
með framkomu sinnj fyrir-
munaði sr. Pétri þá leið, sem
ein var honum, stöðu sinn-
ar vegna, sæmileg. Ég sá nú,
að tilgangslaust var að ræða
frekar við sr. Pétur, og lét
hann því fara. Það er rétt,
að ég hafði ekkert á móti, að
mál þetta féllj þar með niður,
og olli því tvennt: í fyrsta
lagi að ég vonaði að það, sem
þegar hefði gerzt, yrði sr.
Pétri sú áminning, að hann
myndi eftirleiðis hugsa sig
tvisvar um, áður en hann
raskaði næturró fólks, með
ankannalegu hátterni sínu. %
öðru lagi vissi ég, að sr. Pét-
ur myndi hafa skömm af
þessu máli, ef það yrðj al-
menningi ljóst, og um það
kærði ég mig ekki. Ég átti
ekkert sökótt við hann per-
sónulega, enda myndi ég
engum manni viljað það, að
almenningur bæri honum að
nauðsynjalausu leiðindasögu.
Sr. Pétur hefir nú tekið
þann kost, að leggja mál
þetta í dóm almennings og
á þann hátt, sem sr. Pétri
var samboðnastur.
til sölu hjá
Sambandi ísl. samvinnufélaga
Anglýslngasimi
TIMANS
w 81300-
Götulögreglan verður
ekki sakfelld.
Um hinar upprunalegu sak
argiftir i máli þessu hefir al-
menningur þegar dæmt, að
vísu nokkuð á annan veg en
þann sem sr. Pétur mun hafa
vonað, og munu þar um engu
breyta nýjar tilraunir hans
til afsönnunar. Ég vona, að
ég hafi nú með þessari grein
skýrt þau aðalatriði, sem
kunn þurfa að vera, áður en
ég kann að verða sakfelldur.
Ég vil taka fram, að ef um
er að ræða ,,sök“ nokkurs
lögreglumanns, í þessu sam-
bandi, þá ber hún mér ein-
um. Þeir götulögreglumenn,
sem með mér voru þessa
nótt, unnu samkvæmt þeirri
gömlu og hefðbundnu vinnu-
venju að styrkja rannsóknar-
lögreglumenn til hverra
þeirra verka, er þeir telja sig
þurfa að framkvæma. Hefir
það aldrei komið að sök, og
verða þeir því með engu móti
réttilega ásakaðir, þótt ég
kunni að verða sakfelldur, en
fari svo, þá er fráleitt að
nota það tilefni til ásakana
á hendur lögreglunni i heild.
Yrði það fyrst og fremst sönn
un þess, að ég hefði farið
út fyrir þau takmörk, sem
almennt eru, og hafa verið
viðurkennd í störfum lög-
reglunnar, en vegna þess
væri jafn ranglátt að for-
dæma lögregluna eftir þessu
eina máli, af mörgum, sem ég
hefi unnið við, og það væri
að afla upplýsinga um sr.
Pétur Magnússon, allt frá
skólaárum hans, til þessa
dags, og segja svo: „Þarna
hafið þið það, kæru bræður.
Svona eru prestarnir á ís-
landi.“ Nei, það ætti, sem
betur fer. enginn heilvita
maður að gera.
Bjargráðasjóður
íslands.
(Framhald af 4. síðuJ.
ráðasjóð íslands, til að gera
hann starfhæfari miðað við
aðstæður í þjóðfélaginu á yf-
irstandandi tíma. Þessgr
breytingar er að finna í frum
varpi því, er hér liggur fyrir
og samið er af fyrirsvars-
mönnum bjargráðasjóðsins.
Séreignir sýslu-
félaganna.
Þá fylgir frumvarpinu eft-
irfarandi yfirlit um séreign-
ir sýslu- og bæjarfélaganna í
Bjargráðasjóði:
1. Reykjavík kr. 289.864,76.
2. Borgarfjarðarsýsla kr. 24-
997,41. 3. Akraneskaupstaður
kr. 12. 356.04. 4. Mýrasýsla kr.
25,598.12- 5. Snæfellsnes- og
Hnappadalssýsla kr. 53,935,00.
6. Dalasýsla kr. 26,272,98. 7.
Austur-Barðastrandarsýsla kr
13.620,84. 8. Vestur-Barða-
strandarsýsla kr. 30,389,71. 9-
Vestur-ísafjárðarsýsla kr. 33.
601,65. 10. Norður-ísafjarðar-
sýsla kr. 45.887,80. 11. ísa-
fjarðarkaupstaður kr. 29,321,
04- 12. Strandasýsla kr. 24,415.
65. 13. Vestur-Húnavatnssýsla
23,037,01. 14. Austur- Húna-
vatnssýsla kr. 33,322,38. 15.
Skagafjarðarsýsla kr. 58.089,
18. 16. Eyjafjarðarsýsla kr-
38,981,40. 17. Siglufjarðarkaup
staður kr. 13.016,63. 18. Ólafs-
fjarðarkaupstaður kr. 5.921,39
19. Akureyrarkaupstaður kr-
29:643,28. 20. Suður-Þingeyj-
arsýsla kr. 53.857,52. 21. Norð-
ur-Þingeyjarsýsla kr. 24.109,
74 22. Norður-Múlasýsla kr.
29.437,77. 23. Suður-Múlasýsla
kr. 52,398,61. 24. Seyðisfjarð-
arkaupstaður kr. 13.212,89. 25.
Neskaupstaður kr 12.768,69.
26. Austur-Skaftafellssýsla
kr. 15,591,03. 27. Vestur-
Skaftafellssýsla kr. 23.937,06.
28. Vestmannaeyjakaupstað-
ur kr. 34.501,88. 29 Rangár-
vallasýsla kr. 49.197,22. 30.
Árnessýsla kr. 73,292,22. 31
Gullbringusýsla kr. 45.211,19.
32. Hafnarfjarðarkaustaður
kr. 35.890,14. 33. Kjósarsýsla
kr. 19 175,96. Samtals kr.
1.294.860.19.