Tíminn - 30.07.1950, Side 6

6
TIMINN, sunnudaginn 30. júlí 1950
164. blað
TRIPDLI-BÍD
Slóttug kona I
Fjörug og bráðskemmtileg J
frönsk gamanmynd.
Aðalhlutverk:
Vivian Romance
Frank Villard
Henry Guisol.
Sýnd kl. 9
MAÐURINN MEÐ
ST\IJI\EFAAA
Sýnd kl. 5 og 7.
N Y J A B I □
Velka kvnió (
Ensk mynd, ein af hinumj
frægu Paul Soskin myndum.
Aðalhlutverk:
Ursula Jeans
Cecile Parker
Joan Hopkins.
Sýnd kl. 7 og 9.
Skrítna
fjölskyldan
Ein af vinsælustu og allra
skemmtilegustu grínmyndum
sem hér hafa sést.
Sýnd kl. 3 og 5.
Sala hefst kl. 11 f. a.
Seinna koma
sumir dagar
Spennandi ný amerísk saka-
málamynd.
Bönnuð yngri en 16 ára.
Sýnd kl. 7 og 9.
Sæflugnasveitin
Óvenju spennandi amerísk
stríðsmynd.
Bönnuð yngri en 16 ára.
Sýnd kl. 5.
Kátir flakkarar
Sýnd kl. 3.
Sala hefst kl. 11 f. h.
Bum iim
I ræningjahöndum
Kalli prakkari
TJARNARBÍD
Orlagaf jallið
(The Glass Mountain)
Skemmtileg og vel leikin
Afar taugaæsandi saka-
mynd. Aðeins fyrir sterkar
taugar.
Aðalhlutverk:
Jack La Rue
Hugh Mac Dermott
Bönnuð innan 16 ára.
Sýnd kl. 7 og 9.
(Madam Andersson Kalle)
Sprenghlægileg sænsk
gamanmynd
Aðalhlutverk:
Thor Modeen
Nils Hallberg.
Sýnd kl. 3 og 5.
nú ensk mynd. 1 myndinni
syngur m. a. hinn frægi
ítalski söngvari Tító Gobbi.
Aðalhlutverk:
Michael Denison
Dulcie Gray
Tito Gobbi.
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
Sala hefst kl. 11 f. h.
F II R I A
Heimsfræg ítölsk stórmynd!
um öra skapgerð og heitar
ástríður.
Aðalhlutverk:
Isa Pola
Rossano Brassi
Gino Cervi
Bönnuð yngri en 16 ára
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
Sala hefst kl. 11 f. a.
:
----.-------.------------—
Postuli ....
(FrttmhaM, aj 3. slSu.)
stæðingar hans breiða út, að
sonarmissirinn hafi orðið til
þess að hann tók að hneigjast
að spíritismanum, og að hann
hafi skyndilega hneigst til
sannfæringar um framhalds-
lífið til að finna huggun eftir
sonarmissinn. Menn hafa
leyft sér að kalla Sir Oliver
Lodge auðtrúa einfeldning,
og menn hafa sagt hið sama
um Sir Arthur. En hér sést
mönnum yfir þann sanhleika,
að Sir Arthur var Sherlock
Holmes. Hann sannfærðist
ekki í einni svipan. Til þess
var gagnrýnigáfa hans allt of
sterk. Hann hafði lagt stund
á að kynna sér spíritismann
allt frá árinu 1887. Hann
hafði gefið sér góðan tíma
yi að skoða málið frá öllum
hliðum, og menn mega ekki
hugsa, að Sherlock Holmes
hafi verið að ganga inn á
neitt, sem hann hafði ekki
áður rannsakað með stækk-
unarglerinu sínu og rannsak-
að gaumgæfilega með af-
burða skörpum vitsmunum
sínum. Það er hægt að kalla
venjulegt fólk auðtrúa, en
það er ekki hægt að kalla
mann auðtrúa, sem gæddur
er svo alhliða þjálfuðum vits-
munum sem Sir Arthur.
★
Síðustu áratugina af ævi
sinni helgaði hann því, að
breiða út meðal mannanna
þekkinguna á andaheimin-
um.Það ljómaði af nafni hans
meðal spíritistanna. Og hann
lagði hiklaust út í þetta starf.
Hann hafði að engu viðvar-
anir vinanna, skipti sér ekk-
ert af því, þótt sagt væri, að
hann væri aö missa vitið.
GAMLA BÍÚ
Mortfinginn
Spennandi hrollvekjandi
ný amerísk sakamálamynd.
Aðalhlutverk:
Lawrence Tierney
Claire Trevor
Waiter Slezak.
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
Bönnuð yngri en 16 ára
Hann hafði að engu spott og
ofsóknir.Hann prédikaði ekki
eingöngu með spíritismanum,
heldur einnig á móti þeirri
afskræmishugmynd, að Guð
veitti öðrum helmingi mann-
kynsins hjálp til að eyðileggja
hinn helminginn. Hann barð-
ist gegn stríði.
Maður hlýtur að undrast,
hvernig krossferð hans til að
kynna mönnum andaheiminn
gat orðið til þess að rýra í
augum manna gildi annara,
eldri afreka hans fyrir mann-
kynið og föðurland hans.
Hvernig gat hann allt í einu
vegna þess starfs orðið óverð-
ugur fyrir lávarðstignina, sem
átti að veita honum, en nú
var hætt við? Svari þvi hver,
sem svarað getur. Vitræna og
réttláta ástæðu þess er ekki
unnt að finna.
Höfundar kristindómsins
sem annara trúarbragða
kenna að sálin lifi eftir dauð-
ann. Þetta var höfuðmálið.
BÆJARBÍL
HAFNARFIRÐI
Vörður við Rín
Framúrskarandi vel leik-
in amerísk mynd.
Aðalhlutverk:
Bette Davies
Paul Lukas.
Sýnd kl. 7 og 9
Danskur texti.
HANN, HÚN OG HAMLET
með hinum vinsælu grín-
leikurum LITLA og STÓRA
Sýnd kl. 3 og 5.
Sími 9184.
< —.—=—.—.—=—=—.—.——.
Sir Arthur vildi sanna, að líf
væri eftir þetta líf. Menn
þyrftu ekki lengur að trúa,
nú gætu þeir vitað. Trúará-
hugi allra manna hefði átt
að renna saman í einn farveg,
sameinast um að styðja þess-
ar rannsóknir, í stað þess að
hæða þær og ofsækja. Rétt-
ara hefði verið, að allir menn
með áhuga fyrir trúarbrögð-
unum hefðu tekið saman
höndum og lagt vitsmuni sína
og sálfræðilega þekkingu til
þess að efla þessar rann-
sóknir.
Öllum þeim, sem dást að
Sir Arthur Conan Doyle, er
mikil þökk á þessari merki-
legu ævisögu hins göfuga ridd
ara, mannsins, sem gerðlst
geiglaus stríðsmaður spíri-
tismans og fórnaði honum
meiru af þessa heims gæðum
en nokkur annar maður hefir
gjört.
Anglýsið í Tímanum.
4 JOHN KNITTEL:
I FRÚIN Á
GAMMSSTÖÐUM
--------- 67. DAGUR t----------
var svipað innan brjósts og fyrr á árum, þegar hún var
einskis virt vinnukona. Allir þeir draumar, sem hana hafði
dreymt í kyrrð skógarins, reyndust markleysa, og hún
fylltist stundum heiftarbræði, er hún hugsaði um þá. Hún
var Gottfreð reið.
En svo gerðist allt í einu undarleg breyting í sál hennar.
Reiðin þvarr. Hún iðraðist hugsana sinna, drauma sinna
og óra allra. Hún gerðist mannfælin og helgaði sig alger-
lega manni sínum. Og Gammsstaðabóndinn endurgalt henni
þessa umhyggju, með þakklátu augnaráði og hlýlegum
orðum, hvenær sem af honum bráði.
XVII.
Það var ekki fyrr en eftir nýárið, að Gottfreð ákvað að
fara aftur að heiman. Hann var mjög gramur við sjálfan
sig, og honum fannst, að hann hafa eytt til einskis þeim
mánuðum, er hann var heima.
Morgun einn gekk hann niður stigann og ætlaði inn til
föður síns til þess að segja honum þessa ákvörðun. En dyrn-
ar á herbergi Teresu voru opnar. Hann dokaði við. Teresa
stóð við rúmið og var að láta hreint ver á sængina. Hún var
dálítið álút, og Gottfreð sá allt í einu, að hún grét í hljóði.
Hún varð hans ekki vör. En hin átakanlega sorg hennar,
þarna sem hún hélt sig eina, nísti hjarta hans. Hann stóð
grafkyrr, og næsta hugsun hans var það, hve fögur hún
væri i sorg sinni. Nú blossaði ást hans á henni upp að nýju
af ofurafli, líkt og þegar mikil uppistaða vatns sprengir
ramgerðan stiflugarð. Hann þorði þó ekki að gera vart við
sig, heldur læddist hann á tánum upp stigann og inn í her-
bergi sitt. Öll gremja var á svipstundu horfinn úr sál hans,
cg dularfull, hamslaus gleði gagntók hann.
— Nú veit ég, að Teresa er óhamingjusöm, sagði hann við
sjálfan sig. Ég veit, að hún þjáist.
Þegar hann hafði talað við sjálfan sig um stund, fór hann
aftur niður stigann, en nú hóstaði hann dálítið, svo að hann
kæmi henni ekki á óvænt. Og nú gekk hann beint að her-
bergisdyrum hennar. Hún sneri enn baki að dyrunum.
— Þú ert þarna, Teresa, sagði hann eins hirðuleysislega
og hann gat. Ég aé’tla að vera dálitla stund hjá pabba, því
að ég hefi hugsað mér að fara á morgun.
Hún sneri sér snöggt við og horfði skelkuð á hann. Augu
hennar leiftruðu. —
— Gottfreð!
Hann heyrði þjáningarhreiminn í rödd hennar. Honum
hafði aldrei sýnzt hún jafn umkomulaus og nú. En svo rétti
hún úr sér.
— Á morgun? Svo fljótt? sagði hún eðlilega.
— Já. Hér hefi ég ekkert að gera. Ég lifi nefnilega ekki
á brauðinu einu saman. Það gerir mig heimskan. Og þú,
sem ert eina maneskjan, er ég gæti talað við hér, mátt ekki
vera að því að ræða við mig.
— Þú hefir aldrei óskað eftir því. Ég hélt, aö þér væri
það ekki keppikefli.
— Teresa! hrópaði hann og steig yfir þröskuldinn. Hvern-
ig dettur þér annað eins í hug?
— Ég veit það ekki, svaraði hún og roðnaði. En ég hefi
ekki heldur lagt trúnað á það, sem þú sagðir einu sinni um
hæfileika mína.
— Það er þér þö Öhætt, sagði hann.
Hún virti hantí fýrir sér. Hann sá engum áhugaglampa
bregða fyrir í sviþThennar. En nú grunaði hann hana um
græsku. Hér haföi hún staðið grátandi fyrir örskammri
stundu.
— Jæja. Ég ætlá að tala við pabba.
Hann ætlaði að fara. En hún kallaði á hann.
— Ekki strax, Göttfreð. Ekki strax. Lofaðu hér fyrst að
tala við þig. Komdu hingað til mín eftir hálftíma.
— Eins og þú vilt, sagði hann.
Hann reikaði um úti í hálftíma, leit inn í gripahúsin,
talaði fáein orð við Jogga, Röthlisberger og Lénharð, en
hélt svo aftur inrri húsið.
Hann drap á dýr hjá Teresu, og hún lauk upp. Sólin skein
inn um gluggann, og það glitraði á snjóinn úti fyrir. Og
hún skein framan. í Teresu og varpaði fögrum blæ á hör-