Tíminn - 19.08.1950, Blaðsíða 6

SiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiHiiiiiMiiiiiiiiiMiiimMiiMiiiMHMMiHiiiiiiiiiiiiiiuHiitiHiiHHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiWiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiuiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiHiiiiiiiiiinmiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiniMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiii iiiiiiiiiiuiiiiiiiniiiiiiiiimiiiiiiiiiimiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiimiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiitmmiiiiiiiimiiiiMiimiiiiiiiiiimi
6.
TÍMINN, laugardaginn 19. ágúst 1950.
180. blað.
Sími 81936
Susie sigrar
Bráðfjörug og fyndin ame- I
rísk söngvamynd frá United |
artists.
Aðalhlutverk:
Nita Hunter,
David Bruce.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
HH>H—HMmWHMWflMWWHMMIHMM—tlWWIWH •
TRIPOLI-BÍÓ
r
Fanginn í
Zenda
Hin heimsfræga amer- i
íska stórmynd byggð á I
skáldsögu eftir Anthony |'
Hope.
Ronald Colman
Douglás Fairbanks.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
NÝJA BÍÓj
Kvenhatarinn
(Woman Hater)
Stewart Granger,
Edwige Feuiftere. _|
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
VIÐ SVANAFLJÓT.
Músíkmyndin fræga, með |
Don Ameche og
Andrea Leeds.
Sýnd kl. 3. Sala hefst kl. 11. |
•IIIMMIIIIMIMIIIMIIIIIimmilllMflMlllllllllltmilMII “
BÆJARBÍój
HAFNARFIRÐI j
F u r i a
Heimsfræg ítölsk stórmynd 1
um öra skapgerð og heitar |
ástríður. — Aðalhlutverk: |
Isa Pola
Rossano Brassi
3
Bönuð inan 16 ára
Sýnd kl. 7 og 9.
miMiMiiMMiniMMiiiiiiiiiMiiiiiiiiimiiiiiimiMiimii ;
imiiMfiiiiiiiimmiimmmiiiiimiimmmmmmii ;
Vinsamlegast
3
greiHið
blatlg|aldl« |
f
I
til innheimta-
3
3
3
manna
I
|
vorra.
TIMIRÍN
FREISTING
| Aðalhlutverk:
Robert Newton,
Simone Simon.
| Bönnuð börnum innan 16 ára =
I Sýnd kl. 5, 7 og 9. §
1 Ævintýriö af Astara konungs- [
{syni og fiskimannsdætrunum 2. {
| Nú er síðasta tækifærið til að 1
| sjá þessa spennandi og sér- §
f kennilegu ævintýramynd. f
f Sýnd kl. 3. Sala hefst kl. 11. f
TJARNARBÍÓ
Whisky flóð
(Whisky Galore)
Mjög skemmtileg og fræg j
i ensk mynd.
Aðalhlutverk:
Basil Radford
Catherine Lacey
Sýnd kl. 5, 7 og 9
Sala hefst kl. 11.
GAMLA BÍÓÍ
3
Draugurinn fer vest- f
ur um haf
(The Ghost Goes West) i
Hin fræga og sígilda gaman- f
mynd snillingsins René Clair. f
Aðalhlutverk:
Robert Donat,
Jean Parker.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
HAFNARBÍOj
Ástarmál Göbbels i
f Spennandi og djörf ný ame- f
| rísk kvikmynd um ástamál f
| nazistaforingjans fræga Dr. f
| Joseph Göbbels.
f Aðalhlutverk:
Claudia Drake,
Paui Andor,
Donald Woods.
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
1 Bönnuð börnum innan 12 ára f
Sala hefst kl. 11 f. h.
5 mmmiMimimmmmimmimiiiiiiiimiiMimmiii E
Gcrizt
áskrifendur.
Áskriftarsimi:
2323
★
TIMINN
•miiimmmmimimmmmmmmmmimiimmmmi
Erlent yfirlit
(Framhald af 5. slOu.)
Meginstyrkur
vesturveldanna.
Það er áreiðanlega ekki að-
eins kjarnorkusprengjan, er
heldur aftur af Rússum, held-
ur engu síður stálið og olían.
Það er ástæða til að gefa
þessu fullan gaum, því að m. a.
af þessum ástæðum má miklu
frekar vænta fyrstu árásar
Rússa í hinum nálægari Asíu-
löndum en í Austur-Asíu.
Fyrsta markmið Rússa í styrj-
öld hlýtur að verða það að ná
olíulindunum í Iran, Irak og
Saudi-Arabíu undir yfirráð sín.
Án þess hefðu þeir litla von um
að geta háð langvinna styrjöld.
Þess vegna ættum við að
hugsa ekki minna um varnir
hinna nálægari Asíulanda en
Austur-Asíu.
Við viljum öll frið. Til þess
að tryggja hann, þurfum við að
vera svo sterk, að ekki sé á-
rennilegt að ráðast á okkur.
Undirstaðan fyrir styrk okkar
eru kjarnorkan, stálið óg olían.
Þennan grundvöll eigum við að
nota okkur veL því að hann á
að geta sýnt Rússum að heppi-
legast sé að semja við okkur og
leysa málin heldur í bróðerni en
með því að láta vopnin skera
úr.
Skógræktin og skól-
arnir.
(Framhald af 4. síöu.)
landi, sem er vanhirt og illa
ræktað. Bætt aðstaða, aukin
tækni, heilbrigðara félagslíf
og samstarf, mun gefa þjóð-
inni djarfari trú á landið og
auka störf hennar í þágu
ræktunar og gróðurs.
Hugsjónin „að klæða land-
ið“, er ekki aðeins hugargam-
an og dægradvöl. Fram-
kvæmd er hafin og takmarkið
næst, ef djarft og viturlega
er unnið.
Ég vona, að allir, sem hlut
eiga að máli, vinni að því, að
æskan, börnin og unglingarn
ir, fái tækifæri til þess að
klæða fjallkonuna í fegurra
skrúð og vinna á þann hátt
að eigin þroska og alþjóðar-
heill.
Það er okkar æðsta hug-
sjón að rækta sem bezt land
og lýð. Sú hugsjón er í fyllsta
samræmi við vordaga lýðveld
is okkar 1944, þegar hvert
hjarta fagnaði og fann til
með þjóð sinni og ættjörð.
Hér má ekkert til spara, enga
fjármuni, engan tima.
Okkar störf skulu unnin í
þágu vaxtarins og lífsins —
í þágu .menningar, siðgæðis
og friðar. Sú barátta krefst
víðsýnis og drengskapar í
þeirra orða beztu merkingu.
Klæðum landið, og munum
orð skáldsins:
„Að hugsa ekki í árum en
öldum,
að alheimta ei daglaun að
kvöldum,
því svo lengist mannsævin
mest.“
Siðan þetta var skrifað
1948, hefir sambandsþing
ungmennafélags íslands og
fleiri félög lýst fylgi sinu við
þessa hugmynd og samþykkt
tillögur þar að lútandi.
Vonandi tekur fræðslumála
stjórn og háttvirtir alþingis-
menn þetta mál til athugunar
á næstunni.
Skúli Þorsteinsson.
Vtbreilil T/mahh
JOHN KNiTTEL:
FRÚIN Á
GAMMSSTÖÐUM
--------------- B2. DAGUR -----------------------
því, að hann gat þetta? Og hvernig stóð á því, að hún gat
það ekki?
— Lénharður, sagði hún. Ertu alltaf jafn kirkjurækinn?
— Já, það er ég. Ég fer í kirkju á hverjum sunnudegi, en
húsmóðurina hefi ég aðeins séð þar einu sinni. Það var þeg-
ar hjónavígslan fór fram.
— Hvers vegna ferð þú I kirkju?
— Það er nú einu sinni minn vani. Þegar ég er gram-
ur og raunamæddur, er eins og kirkjugöngurnar minni mig
á, hvað aðrir eiga við að stríða, og það veitir mér kjark og fró.
— Skyldi Gottfreð Sixtus hugsa eins og þú?
— Já, áreiðanlega. Annars myndi hann ekki læra guðfræði.
Anton Möller kom oft út á engið — snöggklæddur og með
svartan, barðastóran hatt á höfðinu. En hann gat hvorki
snúið né mokað heyi á vagnana. Hjarta hans þoldi ekki
mikla áreynslu, og svo gætti hann þess vandlega að gera
aldrei neitt það, sem Teresa sæi að hann tæki sér nærri.
Hann vildi ekki láta hana sjá, að hann væri að verða gam-
all og örvasa. Hann vildi vera sem unglegastur í hennar
augum. Næsta ár ætlaði hann að taka þátt í skotkeppninni
og með vorinu hafði hann hugsað sér að undirbúa gripasýn-
ingu kantónunnar. Og hann ætlaði aftur að láta kveða að
sér á fundum og þingum, þar sem hann hafði svo oft áður
verið fundarstjóri og forseti. Hann átti margt ógert, og
hann ætlaði ekki að láta bilbug á sér finna, meðan hann
ætti svona unga konu. Enginn skyldi láta sér til hugar koma,
að hið alkunna þrek hans væri á förum.
En brátt kom að því, að þessi tilhneiging Antons Möllers
leiddi hann á villigötur. Þegar Teresa kom á teiginn, freist-
aðist hann til þess að þrífa heykvísl og byrja að moka á
vagnana, unz hjartað barðist ískyggilega þyngslalega í
brjósti hans og skyrtan loddi við hann. Og einn dag gerði
hann henni þau orð. að hann væri farinn upp í sel.
— Upp í sel? sagði hún íorviða. Fyrir fáeinum mánuð-
um gat hann varlá staulazt hérna upp stigann!
— Já. Hann er fiú samt lagður af stað upp í sel.
Teresu furðaði mjög á því, hve fljótur maður hennar var
að jafna sig eftir gjúkleikann. En þó var hún áhyggjufull.
En það var af Anton Möller að segja, að hann fór alls
ekki upp í sel. Hafift labbaði bara niður í dal og fór þar inn
í lítið og afskekkt veitingahús, þar sem hann spilaði á spil
við gamla bændur, er þar voru, kunningja frá fyrri tíð. Þeir
hlógu innilega að bragði Gammsstaðabóndans og hétu því
hátíðlega að segja engum, hvernig hann hafði leikið á kon-
una sína.
Það leið ekki á löpgu, áður en Teresa afréð að hætta hey-
vinnunni. Henni fannst þunglyndið aðeins hafa lagzt þyngra
á sig. Það hafði magnað þrá hennar til Gottfreðs. Hún sá
hann í anda, hvar sem hún fór, og þessar draumsjónir
kvöldu hana mest af öllu.
Þau voru hætt að skrifast á. Hann hafði aðeins einu sinni
skrifað föður sínum og tjáð honum að hann ætlaði að halda
áfram námi við háskólann I TUbingen. Soffía hafði tvisvar
komið að Gammsstöðum og haft meðferðis bréf, sem hún
hafði fengið frá bróður sínum. Honum sóttist námið vel, og
Soffia lét sér það vel líka, að bróðir hennar yrði prestur.
Hún lét sig dreyina um það, að hann fengi eitthvert af
meiri háttar presteembættum landsins og yrði þjóðfrægur
kennimaður.
Teresa minntist Sjaldan á Gottfreð, og þegar aðrir ræddu
um hann, fylltist Kún heiftarreiði. Hvað vissi þetta fólk um
hann? Hún ein þek^ti hann, eins og hann var í raun og veru.
Það gerði mikla.snjóa þegar i desembermánuði. Undir jól
var allt komið i kaf í fönn á Gammsstöðum. Á jóladaginn
fékk Teresa kort frá Gottfreð, og á þvl var Jesúbarnið með
pálmagrein í hendí, og umhverfis það ljón, tígrisdýr, leó-
parðar og slöngur. Ljónin og tígrisdýrin glottu við tönn, og
leóparðar og slöngurnar héldu hópinn. Kærar kveðjur frá
Gottfreð. Það var allt og sumt.
Teresa settist grátandi við gluggann sinn, er hún hafði
skoðað þessa sendingu. Hana langaði til þess að skrifa Gott-
freð, en hún gat það ekki. Vilji hennar var þrotinn. Allt lá
i rústum í kringmii hana. Ár, sem var til einskis liðið, var
að kveðja. Næsta £r hlaut að verða henni ofviða.