Tíminn - 11.02.1951, Blaðsíða 6

6.
TÍMINN, sunnudaginn 11. febrúar 1951.
35. blað
La íraviaía
1 Amerísk mynd gerð ef tir j
I biínwí frooorn Ánprn VPfrfÍS -
Ihinni frægu óperu Verdis.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
i ” I I
jStrawberry Koant |
| Sýnd kL 3. |
I
I
|TRIPOLI-BIO|
i
i
i
Intcrincsso
j Hin framúrskaramli vinsæla nme
i ríska kvikmynd. — ,
i Sýnd kl. 5, 7 og 9. j
í Matterhorn
I Spennandi amerísk mynd j
jtekin í Alpafjöllunum. j
Sýnd kl. 3. j
-I
í n I
j N Y J A BIOi
| Þcss hera inenn
i
ss»r
(Not XVanted)
Sally Forrest.
Leo Penn. —
Sýnd kl. 6, 7 oy 9.
í Allt í lagi lag'si
Grínraynd með ABBOTT og
COSTELLO.
Sh'm/I 3
I
BÆJARBIO
HAFNARFIRÐI
DÉIJÉE
Stúlkan
I
Spennandi og snilldarvel leik
in ný frönsk kvikmynd frá
götulífinu.
Simone Signoret
og hinn frægi italski leikari
Marcel Pagliero
Bönnuð innan 16 ára.
Sýnd kl. 7 og 9.
Sími 9184.
; Bergur Jónsson ;
í Málaflutningsskrtfstof* í
í i
j Laugaveg 65. siml 5833. j
Helma: Vltastig 14. I
Askrlftarsírofí
T I M I N Rf
2323
Gerlzt
áskrifcndnr.
Austurbæjarbíó I
Ekkert er okkur j
heilagt
Sr/7ul kl. 7 og 9.
Roy og olíuræn-
ingjarnir
Sýnd kl. 3 og 5.
Sala hefst kl. 11 f. h.
TJARNARBiO!
Friíin skeniintir sér
(Dlondies Holiday)
Bráðskemmtileg amerísk kvikmyndj
Aðalhlutverk:
Penny Singleton.
Arthur Lake.
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
Sala hefit klukkan 11.
jGAMLA BÍÓ
Fornar ástir
(The Passionate FriendLs)
| Eftir skáldsiigu H. G. Wells.
Ann Todd.
Claude Rains.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
5
I
G O S I
Sýnd kl. 3.
iHAFNARBÍÓ
I

**v yv t
Jassinn heillar
Nýjar amerískar jazzmyndir,
swing — rumba — Samba —
söngur og dans. Margar þekkt
ustu hljómsveitir Ameríku
leika. Einnig koma fram
Andrewssisters — Ritz broth
ers — The three sungs o. XI.
Eínnig syngur Deanna Dur-
bin 3 lög, Loch Lomond, La
Boheme og Ave Marie. í
Sýnd kl. 5, 7 og 9. j
Bönnuð börnum innan
Sala hefst kl. 1.
16.
Smámyndasafn
Amerískar grínmyndir með
Abbot og Costello.
Sýnd kl. 3.
Sala hefst kl. 11 f.h.
ELDURINN
cerir ekki boð á undan «ér
Þelr, sem eru hyggnir,
tryggja strax hjá
Samvinnutryggúngum
Raflagnlr — Viðgerðir f
RaftækJaveiniIumn
LJÓS & HITI h. t.
Laugave? 79. — Slmi 6184 j
VIÐSKIPTI
HÚS-lBÚDIR
LÓDIR • JARDIR
BIFREIÐAR
EINNIG:
Vcrðbrcf
Vátryggingar
Auglýsingastarfsemi
FASTEIGNA
SÖLIJ
MIÐSTÖÐIN
Lu‘kjarg«»tu
10 B
SÍMI 6530
Dómsmálarátðherra
á villig’ötum
(Framhald af 5. síthi.)
stæðinga sína en samherja, er
dómsmálaráðherrann á góð-
um vegi að upphefja liér
stjórnarhætti vestræns réttar
ríkis og innleiða réttarfar eft
ir kommúnistiskri fyrirmynd.
Það er þétta, sem ekki verð-
ur þolað. Frá þessara óhugn-
anlegu staðreynd fær Mbl.
ekki dregið athygli með ósann
indum þeim um Framsóknar
menn, sem minnst er á hér
að framan.
X+Y.
Q

ina ^JSauá:
ödýrir kjólnr
kápur, karlmannaföt og
vetrarfrakkar.
Verzlunin NOTAÐ OG NÝTT
Lækjargötu 6A
Tekið á móti
fermingarkjólum og ferming
arfötum þessa viku.
Verzlunin NOTAÐ OG NÝTT
Lækjargötu 6A
/htqlijAið í Twanum
■♦♦♦♦♦♦♦♦♦«
í Ey<a,l7ljip
„Marmari”
eftir Guðmund Kamban.
Leikstjóri: Gunnar Hansen
Sýning í Iðnó í kvöld kl. 8.
Aðgöngumiðar seldir frá kl.
2 í dag. —

Elsku Rut”
Sýning í Iðnö annað kvöld,
mánudag, kl. 8. — Aðgöngu-
miðar seldir kl. 4—7 í dag. —
Sími 3191.
í

'iti"
ÞJODLEIKHUSIÐ
Sunnudag kl. 20
Flekkaðar hendur
eftir J. P. SARTRE
Leikstjóri: Larus Pálsson
Bannað börnum yngri en
14 ára.
★
Miðvikud. kl. 17.00
Frumsýning á barnaleikritinu
Snædrottningin
byggð á ævintýri H. C. Ander-
sen eftir S. Magito og R. Weil
Leikstjóri: Hildur Kalman
Aðgöngumiðar seldir frá kl.
13,15—20, daginn fyrir sýn-
lngardag og sýningardag. —
Tekið á móti pöntunum.
Símí: 80 000.
SKIPS-
LÆKNIRINN
30
ins var orðinn eldrauður af þessari meðferð. Én augu hans
leiftruðu af fjöri. Hann heilsaði Tómasi eihs og gömlum
kunningja.
Meðan á þessu stóð var tilkynnt koma gests. Það var
gimsteinasali, Exl hét hann, hár vexti og grannur, virðu-
legur í fasi og kurteis á yfirborði. Hann bauð Stefanson fall-
egustu gimsteinana, sem hann hefði nokkurn tíma séð —
þrjátíu karata demant*a. Exl gimsteinasali var ötúll maður
og fór snemma á fætur. Honum hraus ekki hugur við því að
þrengja sér inn til fólks, gilti einu hver var. En hann óttað-
ist keppinauta, er hann kunni að eigi á skipinu, og vildi
ekki láta ástfanginn milljónamæring ganga sér úr greipum
og falla í hendur á öðrum okrara.
Það kom á daginn, að Stefanson viðurkenndi fullkomlega,
að gimsteinninn væri failegur, og hann lét sér ekki bilt víð
verða, er hann heyrði verðið nefnt. En hann bandaði samt
frá sér hendinni og sagði: •
— Ekki nú — máske síðar....
Exl varð að fara, en vonbrigðin leyndu sér ekki. -
— Þér skuluð ekki halda, að ég sé nískur, sagði Stefanson
við Tómas, er Exl var farinn. Ég hefi hént St$nS: Xípphpeð-
um en þetta í konur, sem ég hefi komizt í skyndikynni við.
Hefði þetta líka verið dansmær, sem stytti- mep Jstúnöir á
leiðinni yfir hafði, hefði ég keypt steininn. En nú er það
barónessa, Friðrika von Mergentheim!
— Haldið þér, að hún hefði hafnað gjöfinni? sþurði
Tómas. ....
— Kæri vinur, sagði Stefanson. Þá væri mikils krafjjgt af
konu, jafnvel þótt af aðalsætt sé. Síðustu tuttiigu árin-hefir
mér heppnast að ráða gerðum óbreyttra kjósenda, embættis-
manna, þingmanna, ráðherra, sendiherra, ræðismanna,
jafnvel heilla ríkisstjórna — með því að rétta þeim gjafir
með laglegum hætti. Hvernig ætti þá ein koná, að standast
gimstein af dýrustu tegund? En ég kæri mig ekki um að
múta þessari konu.
Tómas kvaddi og fór. Hann gat ekki gert sér fulla grein
fyrir því, hvers vegna hann kenndi allt f einu í brjósti um
Stefanson — auðkýfinginn, sem hafði ráð heilla ríkisstjórna
í hendi sér. ' „. ........
Það var sjálfsagt enn of snemmt að berja að dyrum hjá
Friðriku von Mergentheim. En hann afréð > samt að gera
það. Honum var órótt vegna bróður hennar. Enginn vissi,
hvaða heimsku hann kunni að grípa til, þegar áhrif mor-
fínsins hyrfu.
Allt í einu nam læknirinn staðar. Það hefði engum dott-
ið annað í hug en hann væri geggjaður, ef einhver hefði
verið í ganginum og séð hann horfa, náfölan og skjálfandi,
á tvenna skó, sem látnir höfðu verið fram fyrir eina klefa-
hurðina.
Þarna stóðu karlmannsskór, bandarísk ger£J„. pg litlir
svartir kvenskór. Það voru að vísu skór fyrir framán svo
að segja hverjar dyr, litlir og stórir, brúnir og svartir.
Tómas hafði ekki veitt þeim néina athygli. En hér nam
hann staðar og starði á þessa skó, eins og háhh hefði séð
afturgöngu.
Þetta var við klefa 35 og 36.
Þessir klefar höfðu verið mannlausir daginn áður. Þern-
an hafði sagt honum, að þau, sem þá höfðu pantað, hefðu
alls ekki komið á skipsfjöl.
Kannske voru nú aðrir farþegar komnir í þessa klefa.
Kannske átti Sybil alls ekki þessa svörtu, litlu skó. Hann
þekkti skóna ekki, og hann var viss um, að hann hafði al-
drei séð þá á fótum konu sinnar. Hann beygði sig og tók
upp annan skóinn og skoðaði hann í krök óg kring. Hann
var fisléttur, háhælaður og mjög fallegur. Að innan var
hann fóðraður með hvitu atlaski, og í sólanum stóð gyltum
stöfum: Perrugia, Rue Faubourg St. Honoré, París.
Nei — Tómas hafði aldrei séð Sybil með þessa skó á fót-
um. Þetta voru líka spánýir skór, og silkigul síikja var enn
á sólanum, sem aðeins hafði skitnað lítillega á miðjunni.
Það var engu líkara en þessir skór hefðu verið k'éyptir i gær.
Nú rann skyndilega upp fyrir honum ljós. Skerborg. —
Sybil og Shortwell höfðu auðvitað komið á skipið í Sker-
borg, þegar Tómas sat við sæng gömlu, sj'úku konunnar.
Þau höfðu pantað far með skipinu í Berlín og síðan farið
til Parísar — sennilega með flugvél. Á þann hátt hafði þeim
sparast dagur, og hann höfðu þau notað til þess að kaupa
ýmislegt, sem Sybil girntist. Kvöldinu höfðu þau eytt á ein-
hverjum dýrum skemmtistað í París, og síðan höfðu þau