Tíminn - 09.03.1951, Blaðsíða 6
6.
TÍMINN, föstudaginn 9. marz 1951.
57. bíað.
lloldið er veikt
Frönsk verðlaunakvikmynd.
Sýnd kl. 9.
Ijuln-Belle
Mjög skemmtileg og spenn-
ani ný amerísk mynd með j
hinum vinsælu leikurum:
Dorothy Lamour
George Montgomery
Sýnd kl. 5 ög 7.
ÍTRIPOLI-BÍÓ
Olíufundurinn
(Strike it Rich)
Afar spennandi ný, amerísk
mynd um baráttu fyrir olíu-
lindum.
Rod Cameron
Bönnuð innan 12 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
NÝJA BÍÓ
Þeim var ég vcrst..
(This was a Woman)
Stórmynd frá Fox.
Aðalhlutverk:
Sonja Dresdel,
Walter Fitzgerald.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð innan 16 ára
BÆJARBÍÓ
HAFNARFIRÐI
LEIKFÉLAG
HAFNARFJARÐAR
Kinnarhvols-
systur
Sýning í kvöld kl. 8,30. Að-
göngumiðar seldir í Bæjarbíó
kl. 4.
Bergnr Jónsson
MAlaflutnlngsakrifstef*
Lftugaveg 65. Slml 5833.
Heima- Vltaati* 14
J*uiAnLrujjt>éíuAsLaA. ahu áejtaJU
Rafmagnsofnar, nýkomnir
1000 wött.
Sendum í póstkröfu.
Gerum við straujárn og
önnur heimilistæki
Raftækjaverzlunin
LJÓS & HITI H.F.
Laugaveg 79. — Sími 5184.
Austurbæjarbíó
MÝS ©G MEM
(Of Mice and Men).
Bönnuð innan 14 ára.
Sýnd kl. 9.
Frumskóga'
stúlkan
— II. hluti —
Sýnd'kl. 5.
y—»-o ■* o i —
ÍTJARNARBÍÓ
Vinur Indíánanna
| (The last Round-up)
" Afar spennandi amerísk kú-
rekamynd.
Aðalhlutverk:
Gene Autry,
Jean Heather.
The Texas Rangers syngja
og undrahesturinn Champion
leikur í myndinni.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
ÍGAMLA BÍÓ
Syndafallið
(Der Apfel ist ab)
| Gamansöm þýzk kvikmynd.
Robby Todd,
Bettina Moissi,
Ilelmut Kautner.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð innan 12 ára
Siðasta sinn.
HAFNARBÍÓ
Vorsöngur
(Blossom time)
Hin hrífandi Shubert söngva
mynd með:
Richard Tauber.
Sýnd kl. 7 og 9.
Grínmyndin sprenghlægilega
með:
Ake Söderblom
Feita Þór
Sýnd kl. 9.
F j á rkúgararnir
(Hers Slash Crasy)
Amerísk kvikmynd.
Sýnd kl. 5 og 7-
Menningartengsl Islands og
[ Ráðstjórnarríkjanna.
Sýning í Lista-
mannaskálanum
Myndir úr þjóðlífi og menn-
ingu allra 16 Ráðstjórnarlýð-
veldanna. Einnig verða sýnd
ar myndir úr lífi vísinda-
mannsins: Ivans Pavlovs og
frá Litla leikhúsinu í Moskvu.
Sýningin opin frá kl. 2—5.
Ókeypis aðgangur fyrir fé-
lagsmenn sem sýni skírteini.
Síðasti dagur
Stjórn MIR.
VIÐSKIPTI
HÚS • ÍBÚÐIR
LÓÐIR • JARDIR
SKIP• BIFREIDAR ;
EINNIG
Vcrðbrcf
Vitrygn.ngar
Auglýsingastarfsemi
FASTEIGNA
SÖLU
MIÐSTÖÐUN
í* ♦*
Erlent yflrllt
(Framhald af 5. síðu.)
verði niður fjölmennt fallhlífa-
lið, er reyni að taka landið áð-
ur en heimahernum gefst kost-
ur á að skipuleggja varnir sínar.
Það má hugsa sér, að kafbátar
verði látnir setja lið á land.
Fleiri möguleikar eru til, sem
hyggilegast mun þó að nefna
ekki.
Þrátt fyrir þessa hættu, verða
Bretar að hafa' her á megin-
landinu til þess að styrkja varn
irnar þar. En þessi hætta á að
vera áminning um það, að ekki
megi draga lengur að koma
upp öflugu heimavarnarliði.
Aðstaða íslands.
Hér lýkur að segja frá hug-
leiðingum Lidells Harts Þess
má geta, að margir herfræðing
ar telja, að samtímis árás á
Noreg eða Bretland verði gerð
Cjina ^Jsauó:
SKIPS-
LÆKNIRINN
52
Jeins og sliiljanlegt var um gemsteinasala, sem jafnan vill
vera við því búinn að geta keypt eðalsteina, sem kunna að
bjóðast fyrir álitlegt verð. En hér var enn meiri gróða von,
heldur en þótt gimsteinn væri keyptur af einhverjum, sem
komizt hefði í peningaþröng.
Wolzogen sendi á fund gimsteinasalans. Meðan hann beið
velti hann því fyrir sér, með hvaða ráðum hann gæti fengiö
Exl til þess að veita sér sem mesta hlutdeild í þessu gróða-
fyrirtæki, er hann hafði í huga. Hann ætlaði að kaupa
þriðjung hlutabréfa fyrirtækisins, og útkljá kaupin með
árás á ísland til að hindra am- ’
eríska aðstoð þá leiðina. Á það
hefir og oft verið bent í seinni
tíð, að Rússum sé nauðsyn-
legt að reyna að ná íslandi, ef .
þeir hyggja á loftsókn gegn ’
Bandaríkjunum. (
Til þess að útiloka þær árás-
arhættur, sem hér hefir verið
minnst á, er það tvímælalaust
vænlegast til árangurs, að lýð-
ræðisríkin efli svo samheldni
símskeytum. Hann varð jafnrramt að tryggja það, aö Exl
gerði ekki slík kaup á eigin spýtur, án vitundar hans. Hann
varð....
Exl kom. Þeir settust í kyrrlátt horn og tóku að bera
saman ráð sín. Þeir, sem fram hjá gengu, heyrðu hvað eftir
annað orðið „gróða“, enda þótt þeir hvísluðust í rauninni á.
Milla Lensch sat á hinn bóginn ein við borð þeirra Wol-
zogens. Þjónninn var búinn að tala allt af borðinu, en hún
beið. En sú bið var árangurslaus. Fyrsti hálftíminn leið
sína og viðbúnað, að árás á þær | tiltölulega fljótt, en svo fór henni að þykja löng biðin. Fólk-
Vestun-Evrópu^er því^fyrst^og ið tíndist út úr salnum- °S hljómsveitin spilaði nú fyrir
fremst bundinn við eflingu j örfá, óþreytandi danspör.
Atlantshafsbandalagsins.
Þjónninn kom til hennar og spurði, á hvaða klefanúmer
Sálabót á sölntorgi
(Framhald af 4. siðu.)
ur í erlendum gjaldeyri.
Þetta er að fara illa með
þau verðmæti, sem forsjónin
gefur manni.
Þetta er að „misskilja hat-
ramlega skyldur sínar við
þjóðfélagið“.
Gunnlaugur Pétursson
Ragnar Jónsson
hæstaréttarlögmaður
ætti að skrifa veitingarnar, og nú fann vesalings Milla, að
hún átti hér alls ekki heima. Hún varð að viðurkenna, að
hún bjó í þriðja íarrými, en þá byrsti þjónninn sig og
krafðist þess, að hún borgaði undir eins. Hún var aftur á
móti peningalaus, og nauðvörn hennar var sú, að henni
hefði verið boðið.
— Hver bauð? spurði þá þjónninn. En aumingja Milla
vissi ekki, hvað sá herramaður hét. Nú fyrst varð henni að
furða sig á því, að hún vissi ekki nafn hans. Henni fannst
það í rauninni broslegt, en hláturinn, sem hún ætlaöi að
reka upp, breyttist í kjökur, því að þjónninn var svo hörku-
legur á svipinn og augnaráð hans miskunnarlaust.
í þessari andrá komu inn í salinn þrír menn, sem töluðu
ensku. Maður við næsta borð leit upp og sagði forviða:
— Nei — er þetta herra Stefansson?
Laugaveg 8 — Sími 7752
Lögfræðistörf og eignaum-
sýsla.
SKIPAUTG6KO
RIKISINS
Armann
fer til Vestmannaeyja í kvöld.
Vörumóttaka í dag.
Leikfélag
vk Hafnarf jarðar
Kinnarhvolssystur
Sýning í kvöld, föstudag, kl.
8,30. Aðgöngumiðar í Bæjarbíó
eftir kl. 4 í dag. Sími 9184.
ÞJÓDLEIKHÚSID
Laugardag kl. 20.00.
50. sýning á
íslandLskliikkuimi
Síðasta sinn.
Aðgöngumiðar seldir frá kl.
13.15—20.00 daginn fyrlr sýning
ardag og sýningardag.
Teklð á móti pöntunum
m
Simi 80000.
Þá gleymdi Milla á svipstundu ótta sínum við þjóninn,
og forvitnin varð öðrum kenndum yfirsterkari. Hún starði
stóreygð á komumennina — einn þeirra var skipslæknirinn,
annar einn af yfirmönnum skipsins, og hinn þriðji hlaut þá
að vera Stefansson, einn af ríkustu mönpum heimsins.
Hvernig gat fátæk telpa, sem í engu bar af þúsund
öðrum, vakið á sér athygli manns, sem átti marga miljarða?
Þar var spurningin, sem vaknaði í huga hennar. Henni gafst
enginn tími til umbugsunar, og það, sem hún geröi, gerði
hún umhugsunarlaust. Það var sem því væri hvíslað að
henni, að hún skyldi velta vatnskönnunni niður á gólfið,
þegar Stefansson gengi framhjá borðinu.
— Fyrirgefið! hrópaði hún óeðlilega hátt, um leið og
hún rak höndina í vatnskönnuna. Vatnið hafði skvetzt á
sjálfan Stefansson.
— Ekkert af afsaka, sagði auðkýfingurinn dálítið gremju-
lega. Örlítið bað úr fallegri hendi á heitum degi, er að-
eins til bóta.
Um leið og hann sagði þetta tók hann um hönd Millu,
sem þegar hafði gert sig líklega til þess að strjúka vætuna
af buxnaskálmum auðjöfursins með þerru sinni. En í sömu
andrá varð Millu litið á höndina á sér, og hið fyrsta, sem
henni datt í hug, var, hve hönd hennar var rauð og illa
snyrt. Hún roðnaði, og gremjan blossaði upp í huga hennar.
Stefansson misskildi framkomu hennar. Hann gat sér
undir eins til, að þetta væri feimin stúlka, sakleysið sjálft
— hefði aldrei fyrr farið að heiman. Hann bar fingurna
að vörum sér, hneigði sig mjög kurteislega og gekk síðan
til mannsins,'sem hafði ávarpað hann.
En þjónninn var enn kyrr. Hann rak Millu á dyr.
— Enn hafði þér fátt markvert séð, ságði Stefansson við
Tómas. En bíðið bara við. Bráðum verðið þér hrifinn. Það
er dauður maður, sem ekki hrífst af skipi á borð við „Kól-
umbíu“.
— Sjáið eldhúsið hérna! hrópaði hann stundu síðar. Slíkt
eldhús sjáið þér ekki á hverju skipi.
Stefansson leyfði manninum, sem sýndi þeim skipið, varla
að koma aö einu einasta orði. Stefansson vakti sjálfur
fyrst athygli á öllu og hrósaði því.
Kiesler barón sýndi þeim íbúðir skipshafnarinnar. Yfir-
mennirnir höfðu til umráða dálítinn setusal og bókasafn.