Tíminn - 09.06.1951, Blaðsíða 6

TÍMINN, iaugardaginn 9. júní 1951.
126. blað.
Södransrevían
1951
Ný revía í 17 atriðum leikin
af fremstu gamanieikurum
j og ballettdönsurum Svía.
Ake Söderbiom
Naima Wifstrand |
Douglas Hage

Sýnd kl. 7 og 9.
Týndnr þjóð-
flokkur
Viðburðarík og spennandi
amerísk mynd um Jim, kon-
ung frumskógarins, viður-
eignlr hans við villidýr. Mynd
in er tekin inni í frumskóg-
um Afríku. >
Sýnd kl. 3 og 5.
Bönnuð innan 12 ára.
I
TRIPOLI-BÍÓ
Aslalíf Byrons
lávarðar
(The Bad Lord Byron)
Hnsk stórmynd úr lífi Byrons
I^varðar.
Dennis Price
iy,_ Joan Greenwood
Mai Zetterling
Sýnd kl. 7 og 9.
Gög oj* Gokke
í circus
ÍSkemmtileg og smellin am-
[ erisk gamanmynd með
Gög og Gokke
Sýnd kl. 5.
NÝJA BÍÓ
Fjárbændur
i Fagradal
Hin fallega og skemmtilega
iitmynd frá skozku fjalla-
dölunum.
Aðalhlutverk:
|i Lon McCallister
Peggy Ann Garner
Sýnd kl. 5.
t Við Svanafljót
Músíkmyndin góða um æfi
tónskáldsins Stephan Foster.
^Aðalhlutverk:
Don Ameche
Andrea Leeds
A1 Jolson
* Sýnd kl. 3.
Sala hefst kl. 11 f. h.
...
ÆJARBIÓ
AFNARFIRÐI
ðindalanst á vest
rvígstöðvnnum
ferísk stórmynd eftir sam
nefndri sögu Erlch Maria
Remarque. Aðalhlutverk:
Lew Ayres
Louis Wolheim
Bönnuð innan 16 ára.
Sýnd kl. 7 og 9.
Sími 9184.
ndin er ekki fyrir tauga
lað fólk.
•7
karmagnsofnar, nýkomnir
1000 wött, á kr. 195,00.
Sendum í póstkröfu.
Gcrum við straujárn og
önnur heimilistæki
Raftækjaverzlunin
LJÓS & HITI H. F.
Laugaveg 79. — Simi 5184.
I Austurbæjarbíó
Datiðasvefninn
j Sýnd kl. 3.
! Sýnd kl. 5, 7 og 9.
| lAótt í Nevada
j Bönnuð innan 16 ára.

TJARNARBÍÓ
Stjörnu-dans
(Variety Girl)
Bráðskemmtileg ný amerísk
söngva- og músikmynd. 40
heimsfrægir leikarar koma
fram í myndmni.
Aðalhlutyerk:
Bing Crosby, Bob Hope,
Gary Cooper, Alan Ladd, Dor
othy Lamour, Barbara Stan-
wyck.
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
Sala hefst kl. 11 f. h.
GAMLA BÍÓ!
Sttilkurnar
i smálöndinn
(Flicorna í Smáland)
Skemmtileg sænsk sveitalífs
mynd með söngvum — Dansk
ur texti. —
Aðalhlutverk:
Sickan Carlsson
Ake Grönberg
Ruth Kasdan
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
Sala hefst kl. 11 f. h.
HAFNARBÍÓ
Skyldur eigin-
mannsins
(Yes sir, thats my Baby)
Bráðskemmtileg ný amerisk
músík- og gamanmynd í eð,ll
legum litum.
Aðalhlutverk:
Donald O’Connor
Gloria De Haven
Charles Coburn
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
ELDURINN
[ gerir ekki boð á undan sér.
Þeir, sem eru hyggnir, I
tryggja strax hjá ,
i
SamvinnutrygginRum !
»♦♦♦♦♦♦♦«♦♦♦♦♦
Bergur Jónsson
Málaflutningsskrifstofa
Laugaveg 65. Sími 5833. j
Heima: Vitastig 14.
Kaupum- Seljum
— allskonar húsgögn o. fl.j
!með háifvirði. — I
PAKKHÚSSALAN
Ingólfsstræti 11. Sími 4663
Nýja sendi-
bílastöðin
jhefir afgreiðslu á Bæjar-j
jbílastöðinni, Aðalstræti 16. j
Sími 1395.
Auglýsingasími
TÍMANS
er 81 300.
Askriftarsími:
TIIIINN
2333
Erlent yfirlit
IV,VA5V/.W.V.V.,,VV.V.WW.V.W.V.,A\V.,.V.V.,.V
i ......
-JJeitbi
Bernhard Nordh;
>ona
VEIÐIMANNS
s.w,
34. DAGUR
hvern tíma verða dæmdir
hlutlausum dómstóli.
af
(Framhald af 5 síðuj
En það lifnar aftur yfir fundin-
um, þegar Remer fer að tala
um viðhorf Þýzkalands í dag. .
Hann deilir á alla: Ameríku- j'I
menn, Rússa, Frakka og Englend j I;
inga. Hann deilir jafnframt á (
flokka í Þýzkalandi og talar um ! ■-
allt það, sem Þjóðverjar hafi
ástæðu til að vera óánægðir
með.
Og það er ekki fátt.
Hann gerir spott að Eisen-
hower og Sameinuðu þjóðunum arsteinar. Þær slitu hvor annarri, unz ekkert var eftir.
og segir, að þeir, sem nú ráðalþann (jag vildi hún ekki lifa — ekki uppgötva það, að hún
málum Þýzkalands, muni ein-1, . . , . . .
hataði Erlend og óskaði sér, að hann væn dauður. Það var
nauðsynlegt að hitta fólk við og við — annars gátu örlög-
in orðið grimmari en hungurdauði. Hið illa sat ávallt um
manninn — það var eins og það brýndi klærnar á véggj-
um í einverunni. Og kæmi sá dagur, að þeim klóm yrði
beitt....
Ingibjörg hrökk við. Enga heimsku! Hún varð að bægja
slíkum hugsunum frá sér. Jónas Pétursson var aleinn í helli
fjallinu i heilan vetur, og ekki fæddist Árni fyrsta daginn,
sem kona kom i hús hans. Þau höfðu verið tvö í auðninni
forðum daga. Og þó ekki ein. Kona Jónasar hafði áreiðan-
lega átt kú eða að minnsta kosti geit. Það ætlaði hún að
spyrja um, er hún hitti hana næst. Axlir Ingibjargar sigu
skyndilega. Hún gat ekki farið að Akkafjalli. Svo langa leið
komst hún ekki skíðalaus.
Allt í einu heyrði Ingbijörg fótatak úti fyrir. Hún fleygði
En hvað vill maðurinn eigin-
lega? Hver er stefna hans? Það
skil ég ekki. Hann mælir bara
á máli. Aldrei get ég komið
auga á raunhæfa, jákvæða til-
íögu. ÞaS er eins og hann stefni
að því einu að kalla fram óá-
nægju. Alltaf finnur hann eítt
hvað til að vera óánægður með.
Þannig hélt Remer áfram.
Hann talaði um „vora“ hraustu
stormsveitahermenn“, hélt því
fram að þýzkía þjóðin hefði
aldrei tapað stríðinu. Það var
herinn, sem lét snöggvast bug-
ast, en þýzka þjóðin var ósigruð.
Englendingar voru eyþjóð.
Hefðu Þjóðverjar slíka aðstöðu
gætu þeir frelsað Evrópu. ' fáeinum sprekum á eldinn. Erlendur kom inn og slengdi frá
„Gyðja sögunnar hefir alltaf 'Sér þungri byrðj af kjöti.
þegar mest lá við gefið Þjóðverj „ ... - ,
& & Svitinn rann af honum.

um menn, sem höfðu hæfileika
til forustu.
Remer fór aðdáunarorðum um
Tító. Hann þyrði að fara eigin
götur. En hver hefði heyrt Títós
leg tilsvör frá stjórninni í
Bonn eða nokkrum forustumönn
um í stjórnmálum Þýzkalands
nú á tímum?
Nú eru Þjóðverjar ekki fram
ar þeir, sem biðja, — heldur
þeir, sem krefjast. Vér Þjóðverj
ar getum frelsað Evrópu á síð-
ustu stundu. Meðan hlutur vor
er eins smánarlegur og í dag er
það háðung að þýzkir herfor-
ingjar samneyti hermönnum
annarra þjóða. Þýzkir hermenn
verða að fá uppreisn æru sinn-
ar.
Hann er kallaður meinlaus
götustrákur. Það er sagt, að
hann sé þýðingarlaus maður.
Það myndi þó vera rétt að
undanskilja 400 þúsundir manna
í Neðra-Saxlandi.
Mtnningarspjöld
Krabbamcinsfélags
Rcykjavíkur
fást I Verzluninni Remedia,
Austurstræti 7 og 1 skrifstofu
Elli- og hjúkrunarheimilis-
ins Grund.
í

ftí
ÞJÓDLEIKHÚSID
Laugardag kl. 20.00
Söluiuaður tleyr
eftir Arthur Miller.
Leikstjóri: Indriði Waage.
Næst siðasta sinn.
Sunnudag kl. 20.00
RIGOLETTO
ópera eftir G. Verdi.
Uppselt.
Gestir: Stefán íslandi og Else
Muhl.
Leikstjóri: Simon Edwardsen..
Hljómsveitarstj: Dr. V. Urbancic
Uppselt.
Þriðjudag kl. 20.00
RIGOLETTO
Uppselt.
Aðgöngumiðasalan er oþin
daglega kl. 13,15—20. Tekið á
móti pöntunum í síma 80000.
— Klæddu þig betur og komdu með mér, sagði hann. Ég
á meira af kjöti úti í skógi. Við verðum að koma þvi heim.
Ingibjörg starðj á það, sem hann hafði dregið í búið.
— Hefirðu skotið hreindýr?
— Já. Hann réðst á mig, þessi skratti. Það var ekkj um
jannað að velja en að skjóta hann eða deyja sjálfur, En
flýttu þér nú. Það er farið að snjóa, og í fyrramálið sjást
engin spor.
Ingibjörg steig þungt niður fótunum. Hreindýrakjöt! Hvað
skyldu Lapparnir segja um þessi veiðibrögð? En manni hjaut
þó að vera leyfilegt að bjarga lífi sínu, og hundurinn, sem
Erlendur hafði misst, var meira virði en eitt hreindýr. Það
skyldi hún segja þeim, ef þeir kæmu og heimtuðu skaða-
bætur. Hún skalf við þá tilhugsun, að kannske hefði engu
mátt muna, að Erlendur dæi á sama hátt og hundur hans.
Það var ekki nema hálftímagangur þangað, sem hann
hafði lagt hreindýrið að velli. Það hafði hnigið niður við
runna, og ef bjart hefði verið af degi ,hefði Ingibjörg séð,
að maður hennar hafði ekki verið í neinni lífshættu.
Erlendur limaði sundur skrokkinn í slikum flýti, að engu
var líkara en hann byggist við að verða staðinn að þessu
verki, ef hann kæmist ekki á brott hið bráðasta. Eftir
nokkrar minútur öxluðu þau bæði byrðar sínar og skálm-
uðu brott. Snjókoman var að aukast, og það kulaði frá
fjallinu. Langt í burtu heyrðist dauf hundgá.
Ingibjörg stundi undir byrði sinni. Það lá við, að Erlend-
ur hlypi við fót, og kjólfaldur hennar dróst við snjóinn.
Hún bað ekki Erlend að hægja ferðina, heldur reyndi eftir
mætti að fylgja honum eftir. Það var eins og eitthvað elti
þau, og undan því yrðu þau að komast.
Daginn eftir fór Erlendur ekki að heiman. Þaö hafði hætt
að snjóa, og slóðir frá kvöldinu sáust greinilega. Hann fór
aðeins spölkorn út í hlíðina á skiðum sínum og nasaði eins
og hundur. Hann sá hvergi hreindýr, og aðeins einu sinni
heyrði hann hund gelta. Hann langaöi til þess að fara þang-
að, sem hann hafði skotið hreindýrið, og sjá, hvort fénnt
hefði i traðkið. En hann stóðst samt freistinguna. Það var
auðvelt að rekja skíðaslóð í nýföllnum snjó.
Svo liðu nokkrir dagar. Enginn Lappanna kom að Bjark-
ardal, og Erlendur var nú sannfærður um, að þeir hefðu
ekki orðið varir við hvarf hreindýrsins. Þess gætti iítið þótt
eitt dýr hyrfi úr stórri hjörð, og hann sá þess engin merki,
að Lappar heföu komið að staðnum, þar sem hann felldi
dýrið.
Erlendur hóf fjallgöngur sínar að nýju. í birkikjarrinu
sá hann víða för og bæli eftir rjúpur, en einnig sá hann þar
hreindýrakröfs og slóðir. Það tók því ekki enn að egna
rjúpnasnörur. Hann hélt göngunni áfram upp á fjallið.
Nokkra kílómetra norður í fjallsbrúnunum sá hann reyk
frá bækistöðvum Lappanna. Hann langaði ekkert til fundar
við þá, heldur hugsaði sér að hraða sér aftur niður í skóg-
inn. En þá kom hann allt í einu í flasið á Lappa, sem stóö
yfir hreindýrahópi í víðibrekku.
Það var farið að skyggja, er Eriendur kom heim. Hann
var dauðleraður, því að hann hafði ekki vanizt skíðaferð-
um í ógreiðfærum brekkum. Það máttí lika greinilega sjá
á slóðinni hans.
I