Tíminn - 05.07.1951, Blaðsíða 6

6.
TÍMINN, fimmtudaginn 5. júli 1951.
148. blað
TRIPOLI-BÍÓ
Vcrzlað mcð sálir
(Traffic in Souls)
Mjög spennandi frönsk mynd
um hina illræmdu hvítu
þrælasölu til Suður-Ameríku.
Jean-Pierre Aumont,
Kate De Nagy.
Bönnuð innan 16 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Sala hefst kl. 1 e. h.
NÝJA BÍÓ
Dollys-systnr
Hin bráð-skemmtiLega og
íburðarmikla stórmynd í eðli
Ilegum litum.
Sala hefst kl. 1 e. h.
Sýnd kl. 5 og 9.
Aukamynd:
KAFFI-MYNDIN í eðlilegum
litum.
Sýnd kl. 5 og 9.
Slysavarnafélag íslands
sýnir í Nýja Bíó í dag kl. 7.
BAK VIÐ BLÁAN SJÓN-
DEILDARHRINGINN.
(Sérstaklega fallegar ferða-
kvikmyndir í eðlilegum lit-
um).
eftir Robert G. Davis.
BÆJARBIO
HAFNARFIRÐI
Húsið við ána
(House by the River)
Mjög spennandi og tauga-
æsandi ný amerísk kvik-
mynd, byggð á samnefndri
skáldsögu eítir A. P. Herbert.
Louis Hayward
Lee Bowmann
Jane Wyatt
Bönnuð innan 16 ára.
Sýnd kl. 7 og 9.
Sími 9184.
Amper h.f.
Rafrækjavinnustofa
Þingholtstræti 21,
sím; 81556.
JmuAjusigjoéLí/JUiaA. áeJtaJÚ

Höfum efni til raflagna.
Raflagnir í minni og
stæri hús.
Gerum við straujárn og
önnur heimilistæki
Raftækjaverzlunin
LJÓS & HITI H. F.
Laugaveg 79. — Sími 5184.
AnsturbæjarMó
Ténatöfrar
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
JHtniið
að
grelða
blaðgjaldið
sem
allra
fyrst-

Bergur Jónsson
Málaflutningsskrifstofa
Laugaveg 65. Sími 5833.
Heima: Vitastíg 14.
siuim

Alls konar hdsgögn og
fleira undir hálfvirði
PAKKHÚSSALAN
Ingólfsstræti 11
Sím; 4663
Nýja sendi-
bílastöðin
hefir afgreiðslu á Bæjar-
bilastöðinnl, Aðalstræti 16.
Sími 1395.
ELDURINN
gerir ekki boð á undan sér,
Þeir, sem eru hyggnir,
tryggja strax hjá
Samvinnutryggineiaw
Askriftarsími:
TIMINN
2323
Erlent yfirllt
(Framhald af 5. síðu.)
Kalda striðið í Evrópu.
Harsch gerir að lokum nokk-
urt yfirlit um það, hvernig fram
sókn Rússa hafi gengið í Evrðpu.
Eftir stríðið mátti heita, að Rúss
ar hefðu tögl og hagldir í Búlgar
íu, Rúmeníu, Ungverjalandi, Al-
baníu, Póllandi og Júgóslavíu og
að miklu leyti í Tékkóslóvakíu.
Óttast var og að Grikkland og
Finnland myndu fara sömu leið,
og einnig Austurríki og Vestur-
Þýzkaiand.
IVAW.VAWAT.V.W.V.V.V.V.'.W/AW.V.W.WAW
>

Bernhard Nordh:
'ona
VEIÐIMANNS
I
56. DAGUR
.v.vv.w.w.v, v.v.v
að ferlegum hengjum, sem ægðu öllu, er fyrir neðan var.
Um morguninn var enn ofsastormur. Þó hafði heldur
Þetta hefir hins vegar gengið 'sljákkað veðurofsinn, en fannkoman var gífurleg. Bjarkar-
betur en áhorfðist. Grikkland er I . , , , ... . . . , , TT. . .
ekki í hættu lengur. Finnland jdalur var hér um bl1 kominn 1 kaf' Vindmegin naði skafl-
hefir varðveitt sjálfstæði sitt og inn upp á mæninn, og strompurinn var að lokast. Fyrir
kommúnisminn á hverfandi lítil giuggann hafði nær alveg fennt, svo að aðeins sá út um
og " ■
ítök í Austurríki og Vestur-
Þýzkalandi. Mest munar þó um
fráfall Júgóslavíu.
Lýðræðissinnar þurfa þess
vegna ekki að kvarta undan því,
hvernig gengið hefir í kalda1 kom út- Stormurinn hamaðist í pilsum hennar, og hún varð
stríðinu í Evrópu. Hinar vaxandi [ að beygja sig fram á, er hún baksaði á móti storminum að
fangelsanir og sífelldu „hreins
litla rönd efst. Frá sjálfum dyrunum hafði snjóinn skafið
að miklu leyti.
Allt í einu var útidyrahurðinni hrundið upp. Ingibjörg
anir" í leppríkjunum sýna bezt,
að völd Rússa þar eru ekki
traust. Mikið veltur á því, að
þess verði gætt á næstunni, að
fólkið þar öðlizt þá trú, að lýð-
ræðisþjóðirnar vilji hjálpa þeim
til að komast undan yfirráðum
Rússa, en ætli ekki að svipta
þær því, sem áunnizt hefir x
rétta átt. Þetta gildir og ekki
síður í Asíu. Þess vegna getur
bandalag við gamlar ihalds-
stjórnir eins og stjórn Chiang
Kai Sheks spillt miklu meira fyr
ir lýðræðisþjóðunum en þær
gera sér ljóst og skapað alveg
rangt álit um fyrirætlanir
þeirra.
glugganum. Hún sópaði mesta snjónum frá glugganum, tók
andköf og hörfaði síðan inn aftur.
Þegar hún kom inn, tók hún sópinn. Á borðjnu var þykkt
snjólag, og við dyrnar var margra þumlunga þykkur skafl.
Hlóðin, sem áður höfðu verið svört, voru nú orðin hvít. Þeg-
ar Ingibjörg hafði sópað saman snjónum, reyndi hún að
kveikja eld.
Strompurinn dró ekki, og Ingibjörg hugsaði sig um dá-
litla stund. Svo tók hún bjarndýraspjót Erlends, steig upp
á hlóðarsteininn og rak spjótið upp i strompinn. Snjórinn
hrundi framan í hana, en þegar hún hafðj þui'rkað framan
úr sér, sá hún að dagsbirtu lagði niður um strompinn. Eftir
nokkra stund hafði eldurinn lifnað svo, að hún gat yljað
kaldar hendur sínar.
Vatnið var frosið í fötiyini. Ingibjörg braut ísinn með öx-
inni, hellti vatninu og ísmolunum í pott og lét yfir hlóðin.
Síðan sótti hún bita af hreindýrakjöti.
Sama veðrið hélzt allan daginn. Ingibjörg sat lengst af
við hlóðin. Hún hélt eldinum lifandi, en sparaði eldiviðinn,
því að nú var ekki auðvelt verk að afla meira eldsneytis.
Hún sauö graut, en varð þó að halda spart á. Hún mátti
ekki eyða öliu mjölinu og verða svo allslaus á eftir. Hvenær
Erlendur kæmi aftur heim, vissi hún ekki. Það vojru fjórir
dagar síðan hann fór að heiman, og það gátu enn liðið
fjórir dagar, áður en hann kæmi heim. Hún óttaðist ekki,
að Erlendur hefði lent í hríðinni á fjailinu og orðið úti.
Hann var í fylgd með Árna, og hún treysti því, að þá henti
ekkert illt.
Næsta morgun var komið stiilt veður. Allt var hljótt og
kyrrt, þegar Ingibjörg mokaði frá dyrunum og hreinsaði
snjóinn af glugganum. Með skíðf á fótum var auðvelt að
komast upp á þakið. Hún bar út steinana, sem hrunið höfðu
úr hleðslunni við hlóðin, og lagaði strompinn eins vel og
hún gat.
Um hádegisbilið tók hún öxi sína og hélt af stað að leita
að eldiviði. Hálftíma síðar hafði hún bundið sér stóra byrði,
en skipti henni svo í tvennt af ótta við, að hún væri of
Alyktanir Þing'-
vallafundar
(Framhald af 3. síðu.)
hafði Jónas Guðmundsson
einnig framsögu og skýrði frá
ff’umtillögum, sem sérstök
nefnd, er Stjórnarskrárfélagið
í Reykjavík skipaði, hefir sam
ið. Ekki þótti tímabært á þess
um fundi að ákveða stefnu
stjórnarskrársamtakanna í
því máli, þar sem það hafði
ekki fengið fullnaðaraf-
greiðslu innan stjórnarskrár
félaganna“.
Framtíðarskipulag landssam-
taka um stjórnarskrármálið.
„Helgi Lárusson hafði fram-
sögu um framtíðarskipulag
landssamtaka um stjórnar-
skrármálið og lagði fram tvær
tillögur, er báðar voru sam-
þykktar, en þær voru þessar:
1. „Fundurihn telur, að
þeirri skipan beii að koma á, þung jjún strax verki í bakið, ef hún reyndi á sig.
að í hverri sýslu og hverjum * 6
kaupstað verði stofnað stjórn ,Kraftaverk Sat ekki Serzt tvisvar. Gætti hún ekki varúðar,
arskrárfélag, er starfi á sama' gat gerzt það, sem hún kunni ekki ráð við.
grundvelli og Stjórnarskrár- J Enn yrði sól á lofti í nokkra klukkutíma ,og Ingibjörgu
félagið í Reykjavík og þau fannst, að hún yrði að vitja um rjúpnasnörurnar. Það gat
önnur stjórnarskrárfélög, sem ittJlvag verig j þeim. Henni fannst sem þiæk sitt myndi
þegar hafa verið stofnuð. ...... ... . ...
Fundurinn felur Stjcrnar-,aukast’ ef hun fengi 1 P°ttinn'
skrárfélaginu í Reykjavík að Hún hélt Þvi af staö- Það var Þungt færi í barrskóginum,
gangast fyrir stofnun nýrra og hún var klukkutíma að brjótast þangað, sem snörurn-
stjórnarskrárfélaga, en heitir ar áttu að vera. Hún nam staðar, kastaði mæðinni og litað-
á önnur stjórnarskrárfélög til jsi; um jjun sú engar snörur, ekkert — bara þögla og líf-
liðsinnis í því efni“
vana eyöimörk, þakta snævi. Hún reyndi ekki einu sinni að
2. „Fundurinn samþykkti, ■■■■■■^■■■S
að skora á fjórðungssambönd ,leita að *nörunum. Þær voru grafnar djupt í fonn. Hun
in til nánara samstarfs um opnaði munninn, eins og hún ætlaði að kalla, en það leið
stjórnarskrármálið en verið aðeins stuna yfir varir hennar. Fætur hennar titruðu, svo
hefir síðastliðið ár, og áréttar ag i!ún var nær failin. Hér virtist þún eiga að bera beinin.
þá samþykkt síðasta fundar, Þessj fjöh gátu ekki veitt mönnum viðurværi — að minnsta
nefndmsemVskipuð ITmUrl kosti ekki Þeim Erlendi. Hér var ekki öðrum líft en fólki,
um frá Þingvallafundi stjórn sem ekki k°nni að hræðast og ekkert vann á. Og það fólk
arskrárfélögum og fjórðungs' varð að standa saman og styðja hvað annað. Fjöllin af-
samböndum og hafi nefndin 'máðu þá, sem börðust einir. Þau læstu í hana klónum,
það verkefni, að samræma slitu hana sundur. Kýr, hundur — það veitti kjark til þess
þær kröfur og tillögur, sem'ð berjast j iengstu iög. Einveran var bölvunin mesta.
fram Koms, hjá fjóroun^sssm j .. . . ^
böndum og stjórnarskrárfé- | han^ ofan ur fJalhnu barst omurlegt gól. Það var aðems
lögum í stjórnarskrármálinu“. lítill fjallarefur. En Ingibjörgu varð hverft við. Þetta hljóö
Mikill samhugur og áhugi hlaut að berast úr öðrum heimi. Hún sneri við í skyndi og
ríkti á fundinum og lauk hon’fiúði nigur hlíðina og komst hrædd og másandi niður í
um með því að fundarmenn ö^rrskóginn
«« undlr’ <* «-"*» 4 nu“u“ hln'n‘-
Eyjólfssonar, Siglufirði“. iTunglið kom upp yfir fjöllin og stráði gliti sínu yfir fann-