Tíminn - 22.07.1951, Blaðsíða 7

162. blað.
TÍMINN, sunnudaginn 22. júlí 1951.
7
Skálholtshátíðin er í dag,
eins og frá hefir verið skýrt
hér i blaðinu áður. Er varla
að efa, að mannmargt veröur
í Skálholti, þar sem veðurút-
lit er gott. í dag verður byrjað
að selja Skálholtsmerkið sem
er silfurnæla haglega gerð.
Rennur allur ágóði af sölunni
í viðreisnarsjóð Skálholts.
Konur úr Biskupstungum
munu annast allar veitingar á
hátíðinni og rennur allur á-
góði af veitingasölunni einnig
í sjóðinn sem framlag kvenna
úr sveitinni. Dagskrá hátíðar-
innar skal ekki rakin hér,
enda hefir það verið gert ýtar
lega áður. Frá Reykjavík verða
ferðir frá Ferðaskrifstofunni.
MinnÍNt björg'-
unarstarfsiiis
(Framhald af 6. síðu.)
við bátinn svo til Vestmanna
eyja.“
' Skipherrann verður íbygg-
inn á svip, þegar hann held-
ur áfram: „Það, sem mig lang
aði nú til að segja yðar lítil-
lega frá er allt annars eðlis.
Það er frá frú Stefaníu Guð-
mundsdóttir leikkonu. Hún
var einu sinni farþegi á
„Geir“, ég var þá stýrimaður.
Einnig sá ég frúna leika i
Kinnahvolssystrum. Frú
Stefanía var írábær le kkona,
og hefði verið gaman að sjá
hana nú á leikssviði við þess
ar bættu aðstæður, en mér
finnst hún endurborin í dótt
ur sinni frá Önnu Borg“.
Og ekki skipa-
uppsátur enn.
„Þér hafði auðvitað margs
fleira að minnast frá dvöl
yðar hé.r“.
„Vissulega, en hún er það
framtíðin. Mig furðar á einu,
sem virðast vera álög á þess-
um góða bæ, og það er, að
hér skuli ekki vera komið
skipauppsátur fyrir þenna
fríða flota landsmanna. Mér
er mál.ð töluvert kunnugt,
því að hér á árunum hafði
Svitzerfél. mikinn hug á að
koma hér upp skipauppsátri
og viðgerðarstöð og fóru bréfa
skriftir fram á nrilli v.ðkom
andi aðila um þetta þýðing-
armikla mál, og verkíræðing-
ur félagsins, hr. Steenberg
var sendur hingað e'tt sum-
arið. Gerði hann mælingar og
teikningar. Voru áætlanir
aðallega byggðar á bygging-
um í Öífirisey og við Elliða-
árvog, en allt kom íyrir ekki.
Tómlætið í þessu nauðsvnja-
máli hindraðf framgang þess,
en aliír hugsandi menn sjá,
hvert sr.m litið er, að iðnaðar
mannastétt lands ns er fylli-
lega sambærileg við það
bezta, sem annars staðar
þekkist, en það er höfuðat-
riði í hverri slíkri fram-
kvæmd.
Aö endingu vil ég bioja yð
ur að bera kæra kveðju til
þeirra vina minna, sem ég
hefi ekki haft tima til að
sjá. Ég hefi auðvitað séð
marga minna góðu landa, og
gleður það mig, að margir
þeirra standa framarlega í
þesum miklu átökum“.
X—15
Gerizt áskrlfendur aff
Öí
imanum
Áskriftarsfmi 2323
Víðreisn
Skálholtsstaðar
(Framhald af 3. síðu.)
eru þó allir sammála i.in, —
að á níu alda afmæli stólsins
(1956) verðum við að hafa
bú:ð svo um hnútana, að for-
svaranlegt sé að halda hátíð,
sem að sínu leyti svari til al-
þingsishátíðarinnar 1930. —
Kirkjunnar menn munu að
vísu hugsa sér, að slík hátJÖ
verði haldin, hvort sem nolck-
uð breytist í Skálholti eöa
ekki, þó að ég sé smeikur um,
að þá /erði erfitt að svara
suraum spurnitigum eriendra
kirkjuhöfðingja, er kunna að
sækja landið heim Þótt ekk-
ert vætx annari, sem ræki á
effcir, þetta nægileg ástæða
t’l þess, að menn verði að
iara að átta sig á þvi, hvað
gera skal, enda hafa nú þeg-
ar veviti stigin skref í attina.
Þegar Eysteinn Jónsson var
kirkjumálaráðherra, skipaoi
hann fimm manna nefnd, til
þess að gera tillögur um fram
t'ð Skáiholts FormaðUr henn
ar er herra Sigimgeir Sigurös
son biskup. Mér er kunnugt
um, að sú nefnd heíir af-
greitt sínar fyrstu tillögur til
stjórnarinnar í frumvarps-
íormi, og þykir mér liklegt,
aö ekki verði lengi dregið úr
hömlu að leggja þær fyrir Al-
þi.ngi. Mun þar vera gert ráð
fyr1r þvi, að í str.Ö vigslubisk-
ups Skálholtsstiíiis komi Skál
hoUsbiskup, er sitji i Skál-
holti og hafi tilsjón meö kirkj
um i inestum hluta hins forna
biskupsdæmis og Torfastaða-
prestur verði íiuttur að Skál-
ixolti, og veríi þai' dómkirkju
piestur. Þarf þá auðvitað að
koma þar upp sem fyrst hin-
um nauðsynlegustu bygging-
um, svo sem nýrri kirkju og
íbúðarhúsum
Skálholtsfélagið, þar sem
próf. Sigurbjörn Einarsson er
formaðui, hefir tekið þetta
mál upp á arma sína, og bæði
innan felagsins og utan hafa
Komið fram ýmsar uppástung
u.r, sem ekkj er gett að segja
tii hvers kunna að leiða. T. d.
hef'r komið til tals. a'ð i Skál-
holtr ætti síðar að rísa upp
skóli, þar sem guðfræðikandí- i
da.ar fengju loka-fræðslu'
sina i hinni „praktisku ' guð- í
frstft, ‘1 undirbúnings undir
ktmn. majinlegt embætti. Aðr-
ir hafa stungið upp á þvi, að
þar yrði reistur kristilegur al- !
þýðuskóli í líkingu við S'g- 1
tur.astoínunina i Svíþjóð.sv. m'
hefir haít ómefcaniega þýð-
ingu íyrir öll Norouriónd. —
Loks vil ég nefna hiru stór- j
kostlegu hugmynd Bjórk-!
quists Stokkhólmsbiskups. að _
í Skálholti verðj miðstöð hinn
ar kirkjulegu samvinnuhreyf
ingar á Norðurlöndum, með-
fram með tilJiti til þess, þar
geti einnig kirkjulegir sam-
vinnumenn haft fundi og nám
skeið með þátttöku frá Eng-
lahdi og Ameriku. Svo sem
menn muna, gaf Björkquist
biskup í skyn, að vænta mætti
nokkurs stuðnings frá bræðr-
um vorum á Norðurlöndum,
til 'þess að gera staðinn hæf-
an til þessa. Það er því svo
komið, að það eru ekki ís-
lendingar einir, sem farnir
eru að veita því athygli, hvern
ig um Skálholt fer.
Ekki er gott að segja, hvað
ofan á verður, þegar allar
þessar hugmvndir hafa sreng-
ið ( gegnum hreinsunareld-
irn. En sé rétt og drengilega
af stað farlð, mun lífið sjálft
prjóna sér haminn.
Skáiholtsmálið er nátengt
málefnnni þjóðkirkjunnar
almennt.
Ff menn hafa fyrir því að;
leggja við hlustirnar, má nú
hevra nið margra vatna, er
renna um hugarlendur ís-
lendinga. Og ekki munu allir
þeir íæklr bera með sér jafn
holl áhrif á andlegt Jíf þjóð-
arinnar eða menningu. Stærri
þjóðir en við erum, hafa beð-
ið andlegan hnekki við það
að klofna upp í ótal sértrú-
arflokka. Hér á landi hafa æ
nánari sambönd við útlönd
haft það í för meö sér, að hing
að kemur nú einn sértrúar-
flokkurinn á fætur öðrum
með útlent fjármagn að baki
sér og nægan mannafla til
útbreiðslustarfa, samhliða
því sem hin íslenzka þjóð-
kirkja hefir verið rænd eign-
um sínum og svift fleiri og
fieirí starfsmönnum. Og eng-
inn skyldi halda, að páfinn í
Róm hafi gleymt íslandi eða
vanrækt þau tækifæri sem
honum gefast. Kemur mér
sízt af öllu til hugar að lá hon
um það, þó að hann telji sig
eiga ermdi við þá þjóð, sem
leggur niður biskupsstóla
sína, rýrir kirkjur sínar, og
sviftir sveitirnar prestum
sínum. E na ráðið til þess. að
þjóðin klofni ekki upp í
hundrað smásöfnuði eða gefi
sig á vald pólitískum trúar-
brögðum, er það að þjóðkirkj
an styrkist og eflist, og sé þess
umkomin að vera andlegt
heimili íslendinga, — andleg
móðir sameinaðrar þjóðar.
Allt, sem gert er þjóðkirkj-
unni til eflingar i starfi henn-
ar, er um leið bjargráð við
þessa litlu þjóð, sem á í vök
að verjast í baráttunni fyrir
lifi sínu og tilveru. Þess vegna
or Skálholtsmálið þjóðernis-
legt og menningarlegt velferð
armál íslendinga í heild.
Jakob Jónsson.
.V.'AV.V.'.VAV.’.V.'AV.V.VAV.VA'.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.'.V/.j
«•
jj Auglýsinga-umboð:
1 Kaupendur utan Reykjavíkur og aðrir
íbúar dreifbýlisins athugið!
Sú njbreytni hefir verið tekin upp, að þeir, sem vilja koma auglýsing-
um á frarafæri til birtingar í blaðinu, geta snúið sér með þær til umboðs-
manna vorra beint, sem sjá um birtingu auglýsinganna og innheitmu and-
virðis þeirra.
Athugið
Kynnið yður hvar umboðsmaður er búsettur næst heimili yðar og snú-
ið yður til hans, þegar þér þurfið að auglýsa í blaðinu. Umboðsmenn vorir
munu veita yöur allar upplýsingar um verð auglýsinga og veita yður þá að-
stoð, sem þeir geta í té látið.
Auglýsið í Tímanum og kynnið yður gildi auglýsinga
af eigin raun og þér munið sannfærast
I

I
.W.V.V.V.V.V.V.'.V.’.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.'.V.V.V.V.W.V.V.V.V.V.V.V.SW.y
KAUPFÉLAGSSTJÓRAR
Látib ekki vanta
enord
SÍMI 5913
::
Sifvil 5913
í verzlanir yðar
Sendið oss pantanir yðar og vér munum afgreiða jbær
með fyrstu ferð
EFNAGERÐIN REKORD
Brautarholti 28