Tíminn - 16.08.1951, Blaðsíða 6

TIMI\N, fimmtudaginn 16. ágúst 1951.
183. blað.
ALLT FYRIR
ASTIMA
Ný, amerísk ástamynd.
Teorer Wilde
Sýnd kl. 7 og 9.

í
NÝJA BÍÓ
Fox ættin frá
>«
Harrow
!*
iHin fræga ameríska stór-
imynd gerð eftir samnefndri
•sögu, er komið hefir út í
iísl. þýðingu.
j Aðalhlutverk:
Rex Harrison
Maureen O’Hara
Sýnd kl. 5 og 9.
BÆJARBIO
HAFNARFIRÐI
Líf í læknis hendi
(Jeg drepte)
Hrífandi og efnisrík ný norsk
stórmynd, er vakið hefir
geysilega athygli.
Aðalhlutverk:
Erling Drangsholt
Rolf Chistiensen
Wenche Foss
Sýnd kl. 7 og 9.
Mnnið
að
grciða
blaðgjaldið

Bergur Jónsson
Málaflutningsskrifstofa
Laugaveg 65. Slmi 5833.
Heima: Vitastig 14.
JniuAjusUfJ <j£uuAjuzX s£u tíejhzV
<yuu/eUi$icr%
Ansturbæjarbíó
Tíjj'ris fluo'sveitin
(Flying Tigers)
Bönnuð innan 12 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
TJARNARBÍÓ
Draumur ungrar
stúiku
(Dream Girl)
Ný afarskemmtileg amerisk
mynd.
Betty Hutton
McDonald Carey
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
GAMLA BIO
TYCOOIV
Stórfengleg og spennandi ný
amerísk kvikmynd í eðlileg-
um litum, er gerist í Andes-
fjöllunum í Suður-Ameríku.
Aðalhlutverkin leika:
John Wayne
Loraine Day
Sir Cedric Hardwicke
Sýnd kl. 5 og 9.
HAFNARBÍÓ
RAGDAD
Glæsileg ný amerísk ævin-
týramynd í eðlilegum litum.
Maureen O’Hara,
Paul Christian,
Vincent Price.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
TRIPOLI-BIÓ
Einræðisherrann
(Duck Soup)
Sprenghlægileg amerísk gam
anmynd með hinum skop
legu
Marx- bræðrum.
„ Sýnd kl. 5, 7 og 9.

Sýningin í
Frederieia
(Framhald af 3. síðu)
því, að ferðataskan mín 6-
nýttist hér á dögunum, að at-
hygli min beindist sérstakfega
að nýrri gerð af ferðatöskum.
t>ær eru búnar til úr alúmín-
íum, ákaflega léttar og svo
þéttar, að ekkert ryk kemst
inn í þær. Þær eru litlar og
þægilegar að bera þær, en þó
svo haganlega úr garði geröar,
að það er hægt að láta kjól-
inn sinn á herðatré í þeim.
Umbúðir eru einn;g sýnd-
ar, til dæmis sælgætispokar
með glugga á, svo að hægt er
að sjá, hvað 1 pokar.’..im er.
Flöskur og niðursuðudósir af
spánýrri og óvæntri gerð blasa
líka við, nýstárlegir og ginn-
andi vörumiðar, til dæmis á
niðursoðnum kattaroat í dós-
um og glösum, og er oft þröng
að skoða þessa framleiðslu,
umbúðir og innihald, sjálf-
sagt af þvi, að menn hafa sízt
átt von á þess háttar.
Dísa.
WWAV\WVWA\1A%WiW.V.V.,.V.V.,.V.V.V.VWWW
* * t Bernhard Nordh: ji
^rreithona ij
VEIÐIMANNS
íw.V.W.’.V.V.V.W 91 DAGUR
Erlent yftrU*
(Framhald á 6. síðu)
veit fullvel, að það á mjög langt
í land, að Mao hafi nokkra að-
stöðu til þess að gera það, —
og Mao veit það einnig. Kóreu-
styrjöldin hefir leitt í ljós, að
Kínverjar geta ekki verið án
efnahags- og hernaðaraðstoðar
frá Ráðstjórnarríkjunum.
Það er ekki hægt að varpa al-
gjöriega fyrir borð möguleikan
um á því, að Kínverjar reyni að
losna undan yfirráðum Rússa.
Hins vegar myndi stórhættulegt
fyrir Bandaríkin að láta þann
möguleika hafa nokkur áhrif á
utanríkisstefnu sína. Mao Tse-
tung er ekki trúandi til þeirrar
reginskyssu að gera uppreisn
gegn Stalin, né heldur Stalin til
þess að neyða Kínverja til upp
reisnar. Starfsferill þeirra
beggja er of raunsær til þess að
hægt sé að vænta þess með
nokkrum rétti, að þeir fremji
slík afglöp.
Ragnar Jónsson
Lðgfrseðistörf og eignaam-
sýil*.
hæstaréttarlögmaður
Laugaveg 8 — Slml 7753
ELDURINN
gerir ekki boð á undan sér.
Þeir, sem eru hyggnir,
tryggja strax hjá
SamvinnutryggingiMM
Fínpúsning
Skeljasandur
Hvítur sandur
Perla í hraun
Hrafntinna
Kvarz o. fl.
*
Fínpúsningargerðin
Sími 6909
TENGiLL H.F.
Sími 80 694
Helði vlð Kleppsveg
annast hverskonar raflagn-
Ir og viðgerðir svo sem: Verk
smlðjulagnlr, húsalagnlr,
sklpalagnlr ásamt vlðgerðuœ
og uppsetnlngu á mótorum,
röntgentækjum og helmilli-
télum, ____itli
ingu fyrir föður sínum ,að hendurnar löfðu máttvana niður
með síðunum. Gamli maðurinn bandaði hendinni í átt til
hlöðugatsins.
— Sefur hún?
— Já.
— Þá verður þú að vekja hana og segja henni, að það sé-
uð þið, sem gangið á fund prestsins, jafnvel þótt Árni komi
heim. Hún þarf svo ekki að ómaka sig úr bólinu til þess að
hugsa um gripina. Ingibjörg getur hreytt kýrnar .
Jónas Pétursson snerist á hæli, og gekk hægt og þung-
lamalega yfir hlaðvarpann, en Ólafur studdi sig við hlöðu-
vegginn og horfði másandi á eftir honum. Hugsanir brut-
ust um í höfði hans, allar í bendu, sem hann gat ekki greitt
úr. Jafnvel þótt Árni kæmi heim! „... Hann gat farið með
Júdit til prestsins — jafnvel þótt Árni komi heim. En Árni
gat ekki komið! Hann stundi þungan, og .ranghvolfdi aug-
unum. í sömu andrá rak Júdit höfuðið út um hlöðugatið og
kallaði á hann.
íngibjörg mjólkaði kýrnar. Það var sönn unun að fá að
gera eitthvað. Enn voru Júdit og Ólafur ekki komin út úr
hlöðunni, og hún óskaði þess innilega, að hún losnað'i við að
sjá þau koma þaðan út. Það var engum vafa undirorpið —
Ólafur hafði myrt bróður sinn, og Júdit hafði fengið hann
til þess. Kæmi Árni ekki heim fyrir Jónsmessuna, ætlaði hún
að segja sýslumanninum grun sinn. Lögin máttu ekki vera
múlbundin, en mannvonzkan leika lausum hala. Morðingj-
um varð að refsa.
Júdit kom inn í eldhúsið rétt fyrir morgunmatinn. Hún var
rjóð í kinnum, en þó upplitsdjörf. Minntist einhver á svefn-
stað hennar, hafði hún á reiðum höndum svar, sem líklegt
var að biti. Móðir Árna skyldi fá að heyra sannleikahn, og
opnaði kvendið frá Bjarkardal trantinn, skyldi það einnig
fá sinn skerf útilátinn. Móðir Árna var önnum kafin við
eldstæðið, og Ingibjörg bar á borð.
Júdit gat ekki þagað lengi — henni var of mikið niðri fyrir
til þess.
— Hvers vegna mælið þið ekki orð frá vörum? sagði hún
skjálfrödduð.
Gamla konan leit við.
— Það er sjálfsagt ekki um margt að tala, svaraði hún
rólega. j
— Nei — sjálfsagt ekki — hvorki þú eða hún þarna....
— Jæja. Þá þegjum við.
Það heyrðist til feðganna úti fyrir, og Júdit lagði sig alla
fram um að stilla sig. Hendur hennar skulfu af löngun til
þess að klóra og rífa.
Karlmennirnir komu inn og settust við borðið. Ingibjörg
reyndi að forðast að lita á Ólaf, en það var eins og ósýni-
legur máttur beindi samt augum hennar til hans. Hún stóð
á öndinni. Stimpill sektarinnar var á andliti hans. Munnur-
inn, augun, ennið — allt vitnaði um þann verknað, sem
hann hafði drýgt. Það draup blóð af höndum hans. Það var
aðeins með harðneskju ,að hún gat matazt, og það var erfitt
að kæfa þau orð, sem lágu henni á vörum. Allir þögðu, og
allir höfðu um nóg að hugsa. Atburðir næturinnar voru
mikið umhugsunarefni, og fjarvera Árna hvildi eins og
skuggi yfir öllu.
Þetta var sunnuctagsmorgun, og þegar staðið var upp frá
borðum, dró Jónas fram biblíuna. Ingibjörg átti að lesa guðs
orð. Ólafur tók húfu sína og ætlaði að ganga út, en faðir
hans stöðvaði hann. Það hljóp enginn frá guðs orði, nema
hann ætlaði sér beint í klær djöfulsins.
Ingibjörg opnaði bibliuna og spurði, hvaða kapítula hún
ætti að lesa.
— Þú lest um Kain og Abel!
Ingibjörg fékk hjartslátt. Kain og Abel? Jónas Péturs-
son ætlaði að velgja þeim Ólafi og Júdit undir uggum, og
hún átti að þjóna til þess. Já — hún skyldi'lesa, svo að
verkjaði í kaunin.
Óhugnanleg þögn ríkti í stofunni meðan Ingibjörg blað-
aði í biblíunni og bjó sig undir lesturinn. Það heyrðist að-
eins andardráttur fólbjsins — þungur andardráttur frá
titrandi brjóstum. /
Jónas Pétursson lagði hendurnar fram á borðið, er Ingi-
björg byrjaði að lesa. Þær voru harðar og sigggrónar og
höfðu í meira en þrjátíu ár barizt þrotlausri baráttu í auðn-
inni og knúð hana til þess að fæða hann og fólk hans. Fing-
urnir hreyfðust ekki. Það var eins og þeir ríghéldu í eitt-
hvað, sem hann vildi ekki sleppa taki á.