Tíminn - 17.10.1951, Page 6

6.
TÍMINN, miðvikudaginn 17. október 1951. *
234. blað.
SIlSElgÍHIl SÖIlI-
maðnr
(The fuller bruch man)
Sprenghlægileg amerísk
gamanmynd með
Janet Blair
og hinum óviSjafnlega
Red Skelton
Sýnd kl. ð, 7 og 9.
/Íi'
0 .

NYJA BIO
Café Ptiradís
Tilkomumikil og víðfræg stór
mynd um áhrif vínnautnar
og afleiðingar ofdrykkju.
Myndin hefir verið verðlaun
uð viðs vegar um Evrópu, og
þykir hin merkilegasta. —
Aðalhlutverk:
Paul Relchardt,
Ingeborg Brams,
Ib Schönberg.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
BÆJARBÍÓ
HAFNARFIRÐI
Ásíar töfrar
(Enchantment)
Ein ágætasta og áhrifarík-
asta mynd, sem tekin hefir
verið. — Framleidd af Samuel
Goldwin.
Aðalhlutverk:
David Nieven,
Teresa Whright.
Sýnd kl. 7 og 9.
íltvarps viðgerðir
Radloviimasíoían
LACGAVEG 166
Anglýsingasími
TIMASS
er 81 388.

Bergnr Jónsson
Málaflutningsskrifstofa
Laugaveg 65. Sími 5833.
i . Helma: VJt&ctíg 14.
aSS *
d*uAkjttMj*éLuAjtaA. oíu áeJlaJD
C'uu/eCa^uJ^
Austnrbæjarbíó
MorðiS í
Havtmuklúbbtium
Bönnuð innan 16 ára.
Sýnd kl. 5.
Sýningar kl. 7 og 9,15
TJARNARBIÓ
Uniðnr hofmlar-
innar
(Brdie of Veneance)
Afar áhrifamikil og vel leik-
in mynd, byggð á sannsögu-
legum viðburðum, um viður-
eign Cqsars Borgia við her-
togann af Ferrara.
Aðalhlutverk:
Paulette Goddard-,
John Lund.
Bönnuð innan 16. ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
GAMLA BÍÓ
Ia»d loymlar-
dúmaima
(The Secret Land)
Stórfengleg og fróðleg am-
erísk kvikmynd í eðlilegum
litum, tekin í landkönnun-
arleiðangri bandaríska flot-
aíls, undir stjórn Byrds, til
Suðurheimskautsins 1946-
’47.
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
Sala hefst kl. 11 f.h.
HAFNARBÍO
Wmeliester 73
Mjög spennandi ný amerísk
stórmynd um harðvítuga bar
áttu upp á líf og dauða.
James Stewart
Shelley Winters
Dan Ðuryea
Bönnuð innan 16. ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
TRIPOLI-BIÓ
\. t ,v .*
Spennandi amerísk stórmynd
byggð á hinni heimsfrægu
skáldsögu „NANA“ eftir Emil
Zola. Þessi saga gerði höfund
inn heimsfrægann. Hefir kom
ið út í ísl. þýðingu.
Bönnuð innan 16 ára.
Sýnd kl. 7 og 9
Prófessorinn
(Horse Feathers)
Með Marx-bræðrum..
Sýnd kl. 5.
Mimið
aS
greiða -
blaðgjaldlð
ELDURINN
fferlr ekkl boS A unðan lér.
Þelr, sem ern hjfenir,
trygffja strax hjá
SamvinnutrygclnctHM
Maimréttsndasátt-
máli Evrópu
(Framhald af 5. síðu)
Samtakafrelsi.
11. gr. 1. Rctt skal mönnum að
safnast saman mcð friðsömum liætti
og myncla félög mcð öðrum, þar ;1
mcða! að stofna og ganga í stcttarfé-
lög til verndar hagsmunum sínum.
2. Eigi skal natitn réttinda þessara
háð öðrttm takmörkunum en þcim,
scm mælt er i lögum og nauðsynleg-
ar ern í lýðfrjálsu þjóðfélagi vegna ör-
yggis almennings cða ríkis, cða til að
koma í veg fyrir óreglu eða afbrot, lil
verndar heiibrigði eða siðgæði eða til
að vernda réttindi og frjálsræði
annarra. Akvæði þessarar greinar skiiltt
eigi vcra því til fyrirstöðu, að lögleg-
ar takmarkanir séu settar við þvf, að
Iierliðar, lögreglumenn eða stjórnar-
starfsmenn njóti þessara réttinda.
Ekkert manngreinarálit.
11. gr. Nautn þeirra réttinda og
frjálsræðis, sem lýst er í samningi þess-
um, skal tryggð án nokkurs mann-
greinarálits, svo sem kynferðis, kyn-
þátta, litarháttar, tungu, trúarbragða,
stjórnmála- cða annarra skoðana, þjóð
ernis cða þjóðfélagsstöðu, sambands
við þjóðernislegan niinni hluta, eigna,
fæðingar eða annarra anddstæðna.
15. gr. 1. Á tímum styrjaldar eða
annars almenns neyðarástands, sein
ógnar lífi þjóðarinnar, getur hver
samningsaðili gert ráðstafanir, sein
fara í bág við skyldur hans samkvæmt
sainningi þessum, að svo miklu leyti
sem bráðnauðsynlegt cr vcgna bættti-
ástandsins, cnda séu slíkar ráðstafanir
eigi ósamrímanlegar öðrum skyldum
lians að þjóðarétti.
Mannréttindanefnd og
mannréttindadómstóll.
Hér Iiefir verið rakinn fyrri Iilnti
mannréttindaskrárinnar, er fjallar um
rétt einstaklinga. Síðari hlutinn eða
19.—66. grein fjallar ura ráðstafanir til
að tryggja hann. Samkvæmt því, sem
þar segir, skal stofna manóréttinda-
nefnd Evrópu og mannréttindadóm-
stól Evróþu. Nefndin skal skipuð ein-
um fulltrúa frá hverju ríki í Evrópú-
ráðlnii. Einstaklingar geta kært til
hennar yfir brotum á sáttmálanum,
og skal nefndin kynna sér kæruatrið-
in og reyna að koma á sáttitm, en
takist það ckki, getur hún vísað því
til dómstólsins. Dómstóllinn skal skip-
aðttr á svipaðan hátt og nefndin. Auk
nefndarinnar geta einstök ríki vísað
máli lil hans. Samningsaðilar skuld-
hinda sig til að hlíta úrskurði dómsins.
TEKOILLII.
HeiS! TiS Klep5í3¥eg
Síird 8ð684
annast hversKonar raílagn-
lr og viSgerðir svo sem: VerS
smlðjulagnlr, húsalugnir,
skipalagnlr ásamt viBgerðum
og uppsetningu & mótorum,
röntgentækjum og heimillfi-
célum.

Sigge Stark:
í leynum skógarins
27
Anglýsið í Tfmamiiií
í
)j
H
ÞJÓDLEIKHUSID
Lénharður fógetl
Sýning í kvöld.
tmyndnuarveikin
Sýning fimmtudag kl. 20.00.
Lénhar&ur fótieti
Sýningar: Laugardag kl. 20.
(Fyrir Dagsbrún)
Aðgöngumiðasalan opin frá kl.
13,15 til 20,00.
Kaffipantanir í miðasölu.
varð hann þess var, að þeim þótti hann góður gestur. Þegar
hann fór, mælti Maja:
— Ef þér viljið, þá komið við, ef þér eigiö hér leið um
síðar.
André? var hreykinn af þessu fcoði. Hann vissi, að fólkið
í skóginum var yfirleitt dult og ómannblendið, en hann vissi
líka, að eins og nú var komið, var einvera Maju í Noröur-
seli harla þungbær, og hver tilbreyting, sem dreifði áhyggj-
um hennar og vakti einhverjar hugsanir, hlaut að vera kær-
komin. Fversu góðar viðtökur hann hlaut, átti hann þó ó-
efað Samúel að verulegu leyti aö þakka. Hann hafði fljót-
leg?. áunnið sér vináttu hans, og það lét karlinn óspart í
ljós.
Næst þegar þeir Samúel tóku tal saman, minntist Andrés
á hinar sviknu ástmeyjar Ágústs og Friðriks.
— Jú, sagði Samúel. Hún er nú kyrr enn hjá Ágústi, og
hann skal sanna til: Þar vérður hun fram í andlátiö. Og
Ágúst ve’ður feginn, að hún er kyrr, þegar hann sér, að hann
hefir hvorki tugl né fisk af Naómí. En sömu eru gerðir henn-
ar, þessarar nornar á Mýri. Eiríkur var trúlofaður fallegri
stúlku, sem alíir hefðu kosið sér, og rík var hún líka. Óg
Jóni og Maju gazt prýðilega að henni eins og öðrum, en svo
hljóp har.n frá henni fyrir þessa líka dækju. Mig furðar
ekkj á því, þó aö Jón yrði mæddur. Og svo var allt komið vel
á veg millj Maj.i og Friðriks á Efra-Ási, og það fór líka út
um þúfur vegna Naómí, svo að maöur getur skilið, hvern
hug Jón ber til hennar. Það er hugraun að sjá dóttur sína
forsmáða vegna þess háttar kvendis. Og hún, vesalingur-
inn: Hún vill ekki annan mann sjá en Friðrik, annar eins
durtur og hann þó er. Hún bæði roðnar og fölnar í hvert
skipti sem hún sér hann. Og svo er það kannske í þokkabót
hann, sem hefir skotið bróður hennar. Það veit svo sem eng-
inn, og bað kemur sjálfsagt aldrei fram í dagshis ljós.
Nú skildj Andrés hvers vegna Maju hafðj orðið svo mikiö
um, er talið barst að morðinu og ekki viljað láta föður sinn
minnast á bað, að þeir Ágúst og Friðrik höfðu verið trú-
lofaðir. SjsHsagt elskaði hún Friðrik enn, og það gerði harma
hennar enn sárdri. Hversu þungt hlaut henni ekki að falla
grnnu’únn um, að hann hefði skotið Eirík.
En það, sQm Andrés hafði nú heyrt, vakti hjá honum nýj-
ar hugsanir. Það var ef til vill ekki óhugsandi, að mæðginin
í Norðurseli vissu fleira um morðin en þau vildu láta uppi
við sýslumanninn. Þótt Jón byggi yfir rökstuddum grun,
þagði hann kannske vegna Maju — ef það var Friðrik, sem
undir grrninum lá. Og Maja.... Hun þagði auðvitað og
reyndi í lengstu lög að beina gruninum frá manninum, sem
hún elskaði. En það var Andrési ráðgáta, hvers vegna hún
gat Verið ástfangin af Friðriki — ekki sízt eftir að hann
hafði vfirgefið hana vegna Naómí. En vegir ástarinnar eru
órannsakanlegir.
Þetta k'’öld háttaði Andrés snemma og fór ekki úr rúm-
inu íyrr en iiðið var langt fram á morgun. En þött hann væri
þreyttur, sofna'ði hann ekki strax um kvöldiö. Tunglið kom
ekkí upp íyrr en seint, en í rökkrinu sá hann grenigreinar
bærast fyrir utan gluggann. Hann iá grafkyrr og fylgdj hreyf
ingum þeirra með augunum, en hugur hans dvaldi við það,
sem hann hafð orðið áskynja.
Naómí — vesalings Naómí. Hún hafði áreiðanlega miklu
illu til leiðar komið. Allt snerist um hana, þessa hötuðu
og fyrirlitnu konu. Og enginn var eins einmana og brjóst-
umkennanlegur og hún.
Hann hafði eins og margir aðrir iifað í þeirrj trú, að þess-
ari fámennu skógarsveit gæti ekki nema fátt eitt borið til
tíðlnda, að hver dagurinn væri öðrum líkur, ár eftir ár, og
fólkið, sem þar lifði, væri kyrrlátt og gæft og líka heldur
lítilsiglt. Hann hafði haldið, að hinar risháu öldum ástríðn-
anrsa hefðu misst afl þar í fásinninu. Ekkj svo að skilja, að
það hryggöist ekki og gleddist. Það giftist, átti börn, sem
urðu til ánægju eða armæðu, veiktist og varð fyrir slysum,
dó og syrgði. En hann hafði aldrei grunað, hve heitar ást-
ríður gátu búið þai í brjóstj fólks, hvílíkur þungi bjó undir
kyrru yfirborðinu. Skoðanir hans höfðu breytzt. Hann hafði
fengið að sjá undir yfirborðið. Tveir dagar og ein nótt
höfðu kolivarpað fyrrj viðhorfum hans. Það var heitt blóð
ið í æðurn fóllisins í skógunum, þótt það væri hlédrægt og
léti ekki riikið yfir sér að jafnaöi. Hér bjuggu margir yfir
sárum, þött því væri ekki flíkað, en þjáningar þeirra voru
sízt minni íyrir það. í sambandi við moröið hafði hann upp-